Greece

Πε­ρι­φρο­νη­μέ­νη για χρό­νια από την ηγε­μο­νι­κή κουλ­τού­ρα, άγνω­στη ακό­μη και στον κο­ντι­νό πε­ρί­γυ­ρο, σή­με­ρα η ελ­λη­νι­κή γλώσ­σα της Κα­λα­βρί­ας, γκρέ­κο/γκρε­κά­νι­κα, ανε­ξαρ­τή­τως του εάν ομι­λεί­ται και σε ποιο βαθ­μό, με ανα­κτη­μέ­νο το γλωσ­σι­κό κύ­ρος και το κοι­νω­νι­κό της γό­η­τρο, έχει επα­νέλ­θει δυ­να­μι­κά στο προ­σκή­νιο της κοι­νω­νι­κής, πο­λι­τι­κής και οικο­νο­μι­κής ζω­ής της Κα­λα­βρί­ας.

Ακό­μη και οι εξαί­σιοι Πο­λε­μι­στές του Ρι­ά­τσε σε αυτήν τη γλώσ­σα μας προ­σκα­λού­σαν την προ­η­γού­με­νη χρο­νιά (2022) να γι­ορ­τά­σου­με την 50ή επέ­τειο από την ανα­κά­λυ­ψή τους. Από γλώσ­σα των «τε­λευ­ταί­ων», των paddèki και tamari (άξε­στοι, απο­λί­τι­στοι), όπως ο αστι­κός κό­σμος του Ρη­γίου της Κα­λα­βρί­ας (Reggio di Calabria) χα­ρα­κτή­ρι­ζε τους ορε­σί­βι­ους πλη­θυ­σμούς από τα ελ­λη­νό­φω­να χω­ριά του Ασπρο­μό­ντε κά­θε φο­ρά που κα­τέ­βαι­ναν στην πό­λη, τώ­ρα έχει ανα­χθεί σε σύμ­βο­λο μι­ας ευγε­νούς πα­ρά­δο­σης κι ενός έν­δο­ξου πα­ρελ­θό­ντος με ανα­γω­γές στη Με­γά­λη Ελ­λά­δα και στο Βυ­ζά­ντιο σύμ­βο­λο, το οποίο όλοι προ­σπα­θούν να οικει­ο­ποι­η­θούν: Δή­μοι, Σύλ­λο­γοι, πο­λι­τι­κά σχή­μα­τα, εται­ρεί­ες επι­ζη­τούν τον προσ­δι­ο­ρι­σμό γκρε­κά­νι­κο/α. Οι χθε­σι­νοί paddèki τώ­ρα είναι «τα εγ­γό­νια του Ομή­ρου» και η γλώσ­σα τους σύμ­βο­λο υπε­ρη­φά­νει­ας για όλη την Επαρ­χία του Ρη­γίου –αν όχι για όλη την Κα­λα­βρία.

Η χρή­ση του πα­ρελ­θό­ντος και πώς αυτό επι­στρα­τεύ­ε­ται για να κα­λύ­πτει ανά­γκες του πα­ρό­ντος δεν είναι πρω­το­φα­νές στην αν­θρώ­πι­νη ιστο­ρία. Το ερώ­τη­μα είναι πώς φθά­σα­με ως εδώ, στη ση­με­ρι­νή «ανα­γέν­νη­ση» του γκρέ­κο και στα ποι­κί­λα τε­κται­νό­με­να γύ­ρω από αυτό. Απά­ντη­ση σε αυτό –και σε άλ­λα συ­να­φή– έρ­χε­ται να δώ­σει το βι­βλίο αυτό. Αφη­γού­με­νο τις πε­ρι­πέ­τει­ες της γλώσ­σας και του κό­σμου της –μέ­σα από μία πο­λυ­ε­τή επι­τό­πια έρευ­να– έρ­χε­ται να προ­σθέ­σει μια μι­κρή ψη­φί­δα στο εξαι­ρε­τι­κά εν­δι­α­φέ­ρον αν­θρω­πο­λο­γι­κό μω­σα­ϊ­κό                    

Από την κατάκτηση στην εξέγερση, μια διαδρομή τεσσάρων σχεδόν αιώνων. Από το Βυζάντιο στην Τουρκοκρατία κι από εκεί στην Επανάσταση. Από τις νομαδικές μετακινήσεις στη δημιουργία αυτοκρατοριών κι από εκεί στα έθνη-κράτη. Ο ρόλος του Ισλάμ, η σταδιακή υπεροχή των εκσυγχρονιστικών δυνάμεων στη ∆ύση. Στοιχεία που όρισαν τη νέα σχέση των Ελλήνων με την Ευρώπη. Η Ελλάδα συνδέει την Ευρώπη και συνδέεται η ίδια μαζί της, μέσα από τις αρχαίες της καταβολές. Η ελληνική εξέγερση και ανεξαρτησία δημιουργεί όμως νέες συνθήκες, νέες προκλήσεις αμοιβαίας αποδοχής. Το 1453 και το 1669, όταν ολοκληρώνεται η οθωμανική κατάκτηση ελληνικών εδαφών, έχουμε σειρά φαινομένων στην πνευματική ζωή που επηρεάζουν την πολιτική ιστορία. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και το 1821, στην αρχή της παλιγγενεσίας. Η ελληνική γλώσσα, που καθιστούσε ―με την ανάγνωση της ελληνόφωνης Καινής ∆ιαθήκης― προσβάσιμη για τους Χριστιανούς την ψυχική σωτηρία, οδηγεί στην ανακάλυψη των αρχαίων κειμένων, με την καθοδήγηση αποστόλων του ∆ιαφωτισμού. Η αφήγηση συναρπαστική, η διαδρομή εντυπωσιακή και, συχνά, άγνωστη.

In this book, readers are shown how dogs fit into ancient Greek society with material from the last 90 years of excavations at the Athenian Agora by the American School of Classical Studies at Athens. Topics range from how ancient Greeks hunted with dogs and what they considered a proper dog's name to the excavation of tender burials in the Agora and the sacrifice of dogs to the gods of the underworld. Mythological dogs like the three-headed Kerberos appear, as do the pawprints that very real dogs left behind more than a thousand years ago.

Dozens of illustrations of pottery, sculpture, and excavated remains enliven the text. Anyone curious about dogs in antiquity and how they relate to dogs in the present day will be sure to find interesting material in this portable, affordable text.

Gazing at my Feet is a portrait of Greece as seen through the eyes of a transplanted Greek-American. Joan Demakis has lived in Athens, Greece for fifty years and has seen, as she herself says, everything. She describes the difficulties that she encountered and the loneliness and melancholy that she felt during her first years living in Athens, a long adjustment period. In the process of making those wrenching adjustments, however, she began to fall in love with her new adopted country. Her memoir is an ode to Greece which she now calls “home” – to Greece’s stunning and breathtaking beauty, its history and its ancient and modern cultures, its language and religion, and to the warm and hospitable Greeks with their joie de vivre and sense of humor. This is a must-read for everyone, but especially for anyone who is planning to go to Greece, to visit or to live.

My first visit to Greece was in the summer of 1954. Ten years had passed since the end of the Nazi occupation of Greece and five years since the end of the Civil War. The Nazi occupation had brought unspeakable horrors to Greece, and reconstruction efforts were then delayed by the Civil War. I was aware of the tragic events of the war through the extraordinary publication presented by the architect Constantine Doxiadis: "The Sacrifices of Greece in the Second World War". It methodically and graphically detailed both the economic and human losses. The Greece I first saw was characterized by extreme poverty. It was visible everywhere. Often when one discussed with a Greek the beauty of his country it would be followed by a "yes, but very poor," and he would illustrate the point by rubbing his thumb and forefinger together. The Nazis, as they retreated from Greece, left the country with unimaginable losses to housing, transportation, livestock, agriculture and human life. Starvation had been used by the occupiers as a cruel weapon. Foodstuffs were requisitioned, and the resulting shortages were extreme, especially in urban centers. People had died of hunger by thousands in the streets of Athens. Family and business savings were completely destroyed by the dramatic inflation created by Nazi money printing. This is illustrated by the price of gold, which went from 5,000 drachmas an ounce before the war to 870,000,000,000,000 (yes, trillion) drachmas at the end. [...] Yet in our travels in those years, from Epiros to Crete, from Pylos to Rhodes, we found constant surprise and delight in the cheerfulness, warmth, and generous hospitality of people who had lived through the nightmarish suffering and deprivation of the war and its aftermath.

Book of the Year 2023 according to New Yorker, TIME magazine, Kirkus A powerful novel of the saving grace of language and human connection, from the celebrated author of The Vegetarian. 'Breathtaking . .

. She is simply my favourite living writer to read, and think with, and see the world with' Max PorterIn a classroom in Seoul, a young woman watches her Greek language teacher at the blackboard. She tries to speak but has lost her voice.

Her teacher finds himself drawn to the silent woman, for day by day he is losing his sight. Soon they discover a deeper pain binds them. For her, in the space of just a few months, she has lost both her mother and the custody battle for her nine-year-old son.

For him, it's the pain of growing up between Korea and Germany, being torn between two cultures and languages. Greek Lessons is a tender love letter to human connection, a novel to awaken the senses, vividly conjuring the essence of what it means to be alive. Translated by Deborah Smith and e.

yaewon. 'Another stunning gem: quiet, sharply faceted, and devastating' Kirkus'Han Kang is a writer like no other. In a few lines, she seems to traverse the entirety of human experience' Katie Kitamura

Κάθε μήνα, στην διάρκεια 11 ετών, η εικαστικός Τζούντιθ Άλλεν-Ευσταθίου σχεδίαζε τα αγριολούλουδα που φυτρώνουν κατά μήκος του αρχαίου μονοπατιού που βρίσκεται κοντά στο σπίτι της, στην Κέα. Τα σχέδια «τεκμηριώνουν» την διαδρομή και την χλωρίδα της –και οι δύο απειλούμενες με ασφαλτόστρωση. Αποτέλεσμα του έργου της είναι το Χαρτογραφώντας το Μονοπάτι, ένα υπέροχο, πλούσια εικονογραφημένο βιβλίο που ταξιδεύει τον αναγνώστη στην πορεία αυτού του μονοπατιού. Με ξεναγό την καλλιτέχνιδα, περνάμε από τον αρχαίο βράχο του Λέοντος της Κέας, εισχωρούμε στον ακριβοθώρητο κόσμο μιας λεπτεπίλεπτης ομορφιάς, βιώνουμε τον εκπληκτικό πλούτο των αγριολούλουδων της Ελλάδας. Εικονογραφημένο με 53 έγχρωμα βοτανικά σχέδια, με λεπτομέρειες από σκίτσα, φωτογραφίες και έργα της εμπνευσμένα από τα σχέδια, το Χαρτογραφώντας το Μονοπάτι είναι μια μαρτυρία της παθιασμένης αφοσίωσης της Τζούντιθ Άλλεν-Ευσταθίου στο συγκεκριμένο τοπίο, αλλά και μια γιορτή της ομορφιάς και της ανθεκτικότητας της φύσης. Η ευρύτερη ελπίδα είναι το βιβλίο να λειτουργήσει ως κίνητρο για την διατήρηση όχι μόνον αυτού του αρχαίου μονοπατιού, αλλά και άλλων καταγεγραμμένων στην Κέα διαδρομών πεζοπορίας, που αποτελούν ζωντανούς εθνικούς θησαυρούς, πολύτιμους, ανεκτίμητους και αναντικατάστατους. Month after month over the course of 11 years, artist Judith Allen-Efstathiou has been drawing the wildflowers that grow along an ancient footpath near her home on the Greek island of Kea. The drawings document the path and its plants, both endangered by the encroachment of a paved road. The result of her work, Mapping the Walk, is a gorgeous, lavishly illustrated book that takes the reader on a journey along this path. With the artist as guide, we pass the ancient stone Lion of Kea, enter an intimate world of delicate beauty, and experience the extraordinary wealth of the wildflowers of Greece. Illustrated with 53 full-color botanical drawings, along with details from the artist’s sketchbook, photographs, and artwork inspired by the drawings, Mapping the Walk is both a testament to the artist’s passionate devotion to this landscape and a celebration of the beauty and resilience of nature. The larger hope for the book is that it may be a spur to the preservation not only of this ancient footpath, but of other marked hiking trails on Kea — living, national treasures, precious, priceless, and irreplaceable.

Μια επική αφήγηση έξι αιώνων αθηναϊκής ιστορίας, από τον 4ο αιώνα π.Χ. έως τον 2ο αιώνα μ.Χ. Η εξέλιξη της πόλης και το αποτύπωμά της στον ελληνιστικό και τον ρωμαϊκό κόσμο. Αυτό το βιβλίο αφορά μια μακρά περίοδο της ιστορίας της Αθήνας που θεωρείται συνήθως αλλά λανθασμένα εποχή παρακμής και πτώσης μετά το μεγαλείο της κατά τους κλασικούς χρόνους. Τότε η Αθήνα ήταν αυτοκρατορική δύναμη με τρομερό στόλο, είχε ισχυρή οικονομία, περήφανη ιστορία, ανθούσα πνευματική, καλλιτεχνική και φιλολογική ζωή και οι Αθηναίοι ζούσαν υπό μια δημοκρατία η οποία τους καθιστούσε κυρίαρχους ως κράτος. Ο Περικλής ισχυριζόταν ότι η Αθήνα ήταν μια πόλη την οποία ήθελαν να μιμηθούν οι πάντες. Όμως, το 338, όταν ο Φίλιππος Β΄ της Μακεδονίας επέβαλε την ηγεμονία του στην Ελλάδα, αυτή η ζωή άλλαξε για πάντα. Οι Έλληνες υποχρεώθηκαν να υποστούν τη μακεδονική εξουσία για σχεδόν δύο αιώνες, μέχρι να επιβάλει την κυριαρχία της στην Ελλάδα η νέα δύναμη του μεσογειακού κόσμου, η Ρώμη. Η συνηθισμένη άποψη για την Αθήνα υπό τη μακεδονική και τη ρωμαϊκή κυριαρχία είναι εκείνη μιας πόλης που ήταν η σκιά του προηγούμενου εαυτού της, με τη δημοκρατία της να έχει υποβαθμιστεί σε μια καρικατούρα, την οικονομία της σε παρακμή, τη στρατιωτική ικανότητά της να μην υπάρχει πια, και υπό τους Ρωμαίους αφέντες της να έχει μετατραπεί σε επαρχιακή πόλη. Όμως αυτή η υποβαθμισμένη εικόνα έρχεται σε αντίθεση με την πραγματικότητα. Όπως θα καταδείξει το ανά χείρας βιβλίο, η μεταγενέστερη Αθήνα απείχε πολύ από το να είναι ένα υστερόγραφο της κλασικής προκατόχου της. Εξακολουθούσε να είναι μια ζωντανή πόλη που ασκούσε επιρροή, ο λαός της παρέμενε όπως πάντα ανθεκτικός, φθάνοντας στο σημείο ακόμη και να πολεμήσει εναντίον των Μακεδόνων και των Ρωμαίων κυριάρχων, ενώ ο κλασικός εαυτός της επιβίωνε στη φιλολογία και τη σκέψη.