Άλι Σμιθ

Τι συνδέει την Κάθριν Μάνσφιλντ, τον Τσάρλι Τσάπλιν, τον Ρίλκε, τον Μπετόβεν, το #MeToo, το Μπρέξιτ, τις ψευδείς ειδήσεις, τον θάνατο, τη ζωή, τον βορρά, τον νότο, την ανατολή, τη δύση, έναν άντρα που θρηνεί το παρελθόν και μια γυναίκα παγιδευμένη στο παρόν; Η απάντηση είναι μία αλλά πολύπλευρη. Άνοιξη. Η μεγάλη συνδετική δύναμη. Προσβλέποντας στη μετακένωση της αφήγησης με τον χρόνο και παραλλάσσοντας το θέμα ενός από τα πιο πεισματικά και θυελλώδη έργα του Σαίξπηρ (Περικλής), η Άλι Σμιθ επανακάμπτει για να διηγηθεί την απίθανη ιστορία μιας απίθανης εποχής. Σε μια εποχή τειχών και εγκλεισμού, η ίδια ανοίγει την πόρτα. Η εποχή που ζούμε αλλάζει φύση. Θα αλλάξει τη φύση της αφήγησης; Η ελπίδα αναβλύζει αιώνια. Το τρίτο αυτόνομο μυθιστορηματικό μέρος του λαμπρού Κουαρτέτου των Εποχών της Σκοτσέζας συγγραφέως στηρίζεται στα προηγούμενα μοτίβα της δημιουργικότητας και της φιλίας, εμβαθύνοντας περισσότερο στα γεγονότα της επικαιρότητας και εξετάζοντας με κοφτερό βλέμμα το ζήτημα της μεταχείρισης των μεταναστών. Όπως λέει κάπου και μια ηρωίδα, «Οι ιστορίες αυτές είναι απόλυτα σοβαρές, έχουν να κάνουν με μεταμόρφωση».

Φθινόπωρο. Ομίχλη και μεστή καρποφορία. Έτσι το ένιωσε ο μελαγχολικός Κητς το 1819. Και το 2016; Ο Ντάνιελ έχει ηλικία ενός αιώνα. Η Ελίσαμπεθ, γεννημένη το 1984, έχει το βλέμμα στο μέλλον. Το Ηνωμένο Βασίλειο είναι διχασμένο από τα κρίσιμα γεγονότα ενός καλοκαιριού, που συμβαίνουν μια φορά σε κάθε γενιά. Αγάπη κερδίζεται, αγάπη χάνεται. Η ελπίδα πηγαίνει χέρι χέρι με την απελπισία. Και οι εποχές εναλλάσσονται, όπως πάντα. Με αυτό το μυθιστόρημα, το πρώτο αυτοτελές μέρος στο δικό της "Κουαρτέτο των Εποχών", η Άλι Σμιθ εξετάζει έναν κόσμο που περιχαρακώνεται όλο και περισσότερο, και στοχάζεται τι σημαίνει πλούτος, αξία, σοδειά. Ποιοι είμαστε; Από τι είμαστε φτιαγμένοι; Με το παιγνιώδες πνεύμα του Σαίξπηρ αλλά και τη φωτεινή ενέργεια της ποπ αρτ της δεκαετίας του 1960, η ίδια ακτινογραφεί τους δικούς μας δυσοίωνους καιρούς. Αυτός είναι ο τόπος που ζούμε. Αυτός είναι ο χρόνος στην πλέον κυκλική και πολύμορφη διάστασή του. Με την απαράμιλλη φαντασία της, η Σκοτσέζα συγγραφέας μεταμορφώνει καθετί που νομίζαμε γνωστό, μας αφηγείται πώς ζούμε, πώς μεγαλώνουμε και πώς λέμε τις ιστορίες μας.

Φθινόπωρο. Ομίχλη και μεστή καρποφορία. Έτσι το ένιωσε ο μελαγχολικός Κητς το 1819. Και το 2016; Ο Ντάνιελ έχει ηλικία ενός αιώνα. Η Ελίσαμπεθ, γεννημένη το 1984, έχει το βλέμμα στο μέλλον. Το Ηνωμένο Βασίλειο είναι διχασμένο από τα κρίσιμα γεγονότα ενός καλοκαιριού, που συμβαίνουν μια φορά σε κάθε γενιά. Αγάπη κερδίζεται, αγάπη χάνεται. Η ελπίδα πηγαίνει χέρι χέρι με την απελπισία. Και οι εποχές εναλλάσσονται, όπως πάντα. Με αυτό το μυθιστόρημα, το πρώτο αυτοτελές μέρος στο δικό της Κουαρτέτο των Εποχών, η Άλι Σμιθ εξετάζει έναν κόσμο που περιχαρακώνεται όλο και περισσότερο, και στοχάζεται τι σημαίνει πλούτος, αξία, σοδειά. Ποιοι είμαστε; Από τι είμαστε φτιαγμένοι; Με το παιγνιώδες πνεύμα του Σαίξπηρ αλλά και τη φωτεινή ενέργεια της ποπ αρτ της δεκαετίας του 1960, η ίδια ακτινογραφεί τους δικούς μας δυσοίωνους καιρούς. Αυτός είναι ο τόπος που ζούμε. Αυτός είναι ο χρόνος στην πλέον κυκλική και πολύμορφη διάστασή του. Με την απαράμιλλη φαντασία της, η Σκoτσέζα συγγραφέας μεταμορφώνει καθετί που νομίζαμε γνωστό, μας αφηγείται πώς ζούμε, πώς μεγαλώνουμε και πώς λέμε τις ιστορίες μας.

"Χειμώνας". Θλίψη και σκοτεινιά. Άνεμος τσουχτερός, γη σαν σίδερο, νερό σαν πέτρα. Σύντομες μέρες, ατέλειωτες νύχτες. Τα δέντρα τρέμουν απογυμνωμένα. Τα φύλλα του καλοκαιριού, νεκρά απορρίμματα. Ο κόσμος συρρικνώνεται. Τα φυτά κατακρατούν τους χυμούς τους. Όμως τώρα αποκαλύπτονται τα πάντα. Κι όπου υπάρχει πάγος, θα ανάψει φωτιά. Τέσσερις άνθρωποι, συγγενείς και ξένοι, συγκεντρώνονται για τις γιορτές των Χριστουγέννων στην Κορνουάλη, σε μια έπαυλη με δεκαπέντε υπνοδωμάτια. Εκεί όλα αναδύονται. Τόσο οι διαταραγμένες σχέσεις όσο και η αγάπη, που δεν παύει να υποφώσκει κάτω από αλησμόνητες πικρίες. Σε τούτο το δεύτερο μέρος του περίφημου Κουαρτέτου των Εποχών της Άλι Σμιθ, η δύναμη της ζωής συναγωνίζεται την πιο σκληρή περίοδο του χρόνου, αυτήν που διδάσκει την επιβίωση. Η διάσημη Σκοτσέζα συγγραφέας απλώνει το αντισυμβατικό της βλέμμα πάνω στους ζοφερούς καιρούς μας, όπου η αλήθεια δεν διαδραματίζει πλέον κανένα ρόλο στη διαμόρφωση της πολιτικής και της κοινωνίας. Δημιουργεί άλλη μία υπέροχη, πολύτροπη αφήγηση, βασισμένη στην Ιστορία, τη μνήμη και τη θαλπωρή, ο κεντρικός άξονας της οποίας είναι βαθιά ριζωμένος στις αειθαλείς αξίες της τέχνης και της ενσυναίσθησης.