Βασίλης Δανέλλης

Ένα βροχερό πρωινό του χειμώνα σε κάποιο σιδηροδρομικό σταθμό δυο άντρες βρίσκουν παράξενο θάνατο. Ο ένας πέφτει στις ράγες, καθώς η αμαξοστοιχία βρίσκεται ακόμα σε κίνηση, και ο άλλος σωριάζεται στην αποβάθρα. Ένας δημοσιογράφος, περιμένοντας το τρένο να συνεχίσει το δρομολόγιό του, ξεχνάει τη συνέντευξη Τύπου που οφείλει να παρακολουθήσει και εντελώς παρορμητικά στρέφεται προς την τραγωδία που εκτυλίχτηκε σχεδόν μπροστά του. Απευθύνεται σε πέντε αυτόπτες μάρτυρες: στον «κύριο με την εφημερίδα», στο μηχανοδηγό, σε μια αινιγματική γυναίκα με όμορφα μάτια και σ' ένα νεαρό ζευγάρι. Οι μαρτυρίες τους όμως όχι μόνο δε συμφωνούν, αλλά κάθε φορά, μετά τις επίμονες ερωτήσεις του δημοσιογράφου, η οπτική γωνία του καθενός αλλάζει δραματικά. Το τέλος των δύο νεκρών αλλά και η ζωή τους γίνονται πότε ιστορία αγάπης και πότε εκδίκησης, ζήλιας, φθόνου ή στοργής - ενίοτε καταλήγουν σε μια φρενήρη, φιλοσοφική καταδίωξη με υπαρξιακές προεκτάσεις.

"Στις δύσκολες στιγμές χαμογελούσε και σήκωνε εκείνους τους ώμους που ήταν μεγάλοι σαν λόφοι. "Έχει ο Θεός", έλεγε και συνέχιζε. Ένας θεός διαφορετικός από τον άγριο, σαδιστή, εκδικητικό θεό της κυρα-Ξένιας και του Μούσα. Ο δικός του ήταν παιχνιδιάρης σαν τον ίδιο. Μόνο που, αντί με κορίνες και μπαλάκια, έπαιζε με ανθρώπινες ζωές. Τις στριφογύριζε, τις πέταγε ψηλά κι όταν του έπεφταν κι έσπαζαν, γελούσε σκανταλιάρικα και συνέχιζε το παιχνίδι του. Μέχρι που έσπασε κι εκείνη του Λάζαρου, κι όλοι αυτοί που υποτίθεται πως τον αγαπούσαν ούτε τα κομμάτια του δεν έσκυβαν να μαζέψουν." Μια χώρα στα πρόθυρα της κρίσης, μια πόλη σε βαθιά κρίση ταυτότητας και ένας (αντι)ήρωας που θα κρίνει την εξιχνίαση ενός εγκλήματος. Η "Μαύρη μπίρα" είναι η ιστορία του Αντρέα, ενός πλανόδιου μουσικού που αποφασίζει να βρει χρήματα για να θάψει τον Λάζαρο, καλλιτέχνη του δρόμου, ο οποίος δολοφονήθηκε. Στην πορεία όμως ο θάνατος του Λάζαρου γίνεται η αφορμή για την "ανάσταση" του Αντρέα. Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα χωρίς αστυνομικούς, διανθισμένο με μικρές, αληθινές ιστορίες, που περνούν στα ψιλά των εφημερίδων και φανερώνουν το νουάρ πρόσωπο της Αθήνας.

Ο συγγραφέας ανακαλύπτει τον Δον Κιχώτη σε μια καφετέρια και μαζί ξεκινούν να σώσουν τη Δουλτσινέα. Η συνομοσπονδία των ψυχών του Μιλτιάδη Ρούσσου συγκαλείται εκτάκτως για να πάρει μια κρίσιμη απόφαση. Ένας άνθρωπος χάνει τον εαυτό του, όταν ταξιδεύει στον χρόνο και αποσπά την προσοχή των γονιών του την ώρα της σύλληψής του. Ένας επίδοξος συγγραφέας διαπιστώνει με έκπληξη ότι ένας αυτόματος πωλητής διηγημάτων τυπώνει τις ιστορίες που έχει στο μυαλό του.

Αυτές και άλλες αληθινές ιστορίες αποτελούν τα διηγήματα της συλλογής. Διηγήματα που κρύβουν ακόμα περισσότερα διηγήματα, νουβέλες ή παραμύθια, ενώ ταυτόχρονα επικοινωνούν μέσα από υπόγειες διαδρομές με άλλους λογοτεχνικούς κόσμους. Ιστορίες που ξεκινούν με συνηθισμένους ανθρώπους σε καθημερινές καταστάσεις και σταδιακά εξελίσσονται σε απίθανες περιπέτειες, αναζητούν και υπερβαίνουν τα όρια της πραγματικότητας και τελικά οδηγούν σε έναν «τόπο», όπου τα σύνορα της μυθοπλασίας με τον αισθητό κόσμο, αλλά και της γραφής με την ανάγνωση, δεν είναι ούτε σταθερά ούτε αδιαπραγμάτευτα.