Karl Marx

Ο 1ος τόμος της αλληλογραφίας των Μαρξ και Ένγκελς που συνδέεται με τη συγγραφή και έκδοση Του Κεφαλαίου περιλαμβάνει επιστολές που περιέχουν πρωτότυπες διατυπώσεις σημαντικών θεωρητικών θέσεων και φανερώνει τη σταθερή πνευματική επικοινωνία και συνεργασία των δύο κλασικών της θεωρίας του επιστημονικού κομμουνισμού.

Few writers have had a more demonstrable impact on the development of the modern world than has Karl Marx (1818-1883). Born in Trier into a middle-class Jewish family in 1818, by the time of his death in London in 1883, Marx claimed a growing international reputation. Of central importance then and later was his book Das Kapital, or, as it is known to English readers, simply Capital. Volume One of Capital was published in Paris in 1867. This was the only volume published during Marx's lifetime and the only to have come directly from his pen. Volume Two, published in 1884, was based on notes Marx left, but written by his friend and collaborator, Friedrich Engels (1820-1895). Readers from the nineteenth century to the present have been captivated by the unmistakable power and urgency of this classic of world literature. Marx's critique of the capitalist system is rife with big themes: his theory of `surplus value', his discussion of the exploitation of the working class, and his forecast of class conflict on a grand scale. Marx wrote with purpose. As he famously put it, `Philosophers have previously tried to explain the world, our task is to change it.'

Non exchangeable & non refundable

non-exchangeable & non-refundable

With an introduction by Dr. Laurence Marlow. A spectre is haunting Europe (and the world). Not, in the twenty-first century, the spectre of communism, but the spectre of capitalism. Marx's prediction that the state would wither away of its own accord has proved inaccurate, and he did not foresee the tyrannies which have ruled large parts of the globe in his name. Indeed, he would have been appalled if he had witnessed them. But his analysis of the evils and dangers of raw capitalism is as correct now as when it was written, and some of his suggestions (progressive income tax, abolition of child labour, free education for all children) are now accepted with little question. In a world where capitalism is no longer held in check by fear of a communist alternative, The Communist Manifesto (with Socialism Utopian and Scientific, Engels's brief and clear exposition of Marxist thought) is essential reading. The Condition of the Working Class in England in 1844 is Engels's first, and probably best-known, book. With Henry Mayhew's London Labour and the London Poor, it was and is the outstanding study of the working class in Victorian England.

Η περίοδος που έχουμε μπροστά μας κλείνει μέσα της ένα πρωτοφανές συνονθύλευμα κραυγαλέων αντιφάσεων: συνταγματικοί που συνωμοτούν ανοιχτά κατά του Συντάγματος, επαναστάτες που ομολογούν ανοιχτά ότι είναι συνταγματικοί, [...] συμμαχίες με πρώτη ρήτρα τους το διχασμό, αγώνες με πρώτο νόμο τους την αναποφασιστικότητα, ακατάσχετες και κούφιες δημαγωγίες στο όνομα της ησυχίας, κατανυκτικά κηρύγματα για ησυχία στο όνομα της επανάστασης, πάθη χωρίς αλήθεια, αλήθειες χωρίς πάθος, ήρωες δίχως ηρωικά κατορθώματα, ιστορία δίχως γεγονότα, μια εξελικτική πορεία που δεν φαίνεται να έχει άλλη κινητήρια δύναμη πέρα από το ημερολόγιο και καταντά κουραστική με τη μόνιμη επανάληψη των ίδιων εντάσεων και περιόδων εκτόνωσης, αντιθέσεις που κατά περιόδους μοιάζουν να κλιμακώνονται, μόνο και μόνο για να αμβλυνθούν και να καταλαγιάσουν χωρίς να επιλυθούν, [...] η γενική βούληση του έθνους, εκφρασμένη ξανά και ξανά με καθολικές ψηφοφορίες, ψάχνοντας κάθε φορά να βρει τη φωνή της στους αρτηριοσκληρωτικούς εχθρούς των λαϊκών συμφερόντων, ώσπου στο τέλος τη βρίσκει στην ισχυρόγνωμοσύνη ενός αρχιληστή.

Η Αθλιότητα της φιλοσοφίας του Καρλ Μαρξ, δημοσιευμένη το 1847 ως «απάντηση στη Φιλοσοφία της αθλιότητας του κ. Προυντόν», αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα έργα του κριτικού στοχαστή. Με την πραγ­ματεία αυτή ο Μαρξ αρθρώνει μια σειρά επιχειρημάτων, τα οποία στη συνέχεια θα αναπτυχθούν και θα συγκροτήσουν τις βασικές έννοιες και κατηγορίες της μαρξικής φιλοσοφίας και πολιτικής οικονομίας. Στο έργο αυτό έννοιες όπως «καταμερισμός της εργασίας», «αντα­γωνισμός», «μηχανές» και πάνω απ’ όλα «αξία» (με τα κατηγορήματά της) αποτελούν πλέον αντικείμενα διεξοδικής κριτικής, με την οποία ε­λέγχεται συν τοις άλλοις και ο συγκαιρινός φιλοσοφικός λόγος. Δεν είναι εξάλλου τυχαίο ότι στην Αθλιότητα της φιλοσοφίας η κριτική αναπρο­σανατολίζεται αναφορικά με την αποτίμηση της εγελιανής φιλοσοφίας πέρα από τις όποιες σχηματικές ερμηνείες της. Το γεγονός δε ότι η κριτική αυτή εκφράζεται μέσα από ένα συγγραφι­κό ύφος το οποίο περιλαμβάνει ισότιμα τη λογική ανάλυση και τον ειρω­νικό σχολιασμό συμβάλλει στην αναγνωστική απόλαυση του κειμένου. Η νέα μετάφραση από τον Θανάση Γκιούρα λαμβάνει υπόψη το επί­πεδο έρευνας που έχει αναπτυχθεί στο πλαίσιο των Απάντων (MEGA) των Μαρξ και Ένγκελς και συνοδεύεται από ιστορικά παραρτήματα, καθώς και από έναν ενημερωτικό Πρόλογο του μεταφραστή.

Στην κριτική της αντίφασης στην εγκόσμια βάση ο Μαρξ θα αφιερώσει πια τη δραστηριότητά του αρχίζοντας με τη συγγραφή της κριτικής της εγελιανής φιλοσοφίας του δικαίου το καλοκαίρι του 1843, όταν πια έχουν συγκροτηθεί σχεδόν όλα τα στοιχεία της σκέψης του που θα τον οδηγήσουν λίγο αργότερα στην προσχώρησή του στον κομμουνισμό και στην εμπέδωση αυτού που ονομάστηκε υστερότερα μαρξισμός. Το κείμενο αυτό –ή μάλλον όσο από αυτό έφθασε ως εμάς– δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στα 1927. Μέχρι τότε μόνο η «Εισαγωγή» του μας ήταν γνωστή. Για τον Μαρξ το γραπτό αυτό συνιστούσε το σημείο ρήξης του με την παραδοσιακή φιλοσοφική σκέψη, δηλ. με τον ιδεαλισμό του Χέγκελ. Αποτελεί μια πολεμική κατά της εγελιανής ανάλυσης του Κράτους και της φύσης του, με κεντρικό νήμα τη σφοδρή κριτική της βασικής πλάνης της εγελιανής θεωρίας: της αντιστροφής της σχέσης υποκείμενου-κατηγορήματος,, αντιστροφής που είχε ήδη από τον Φόυερμπαχ επισημανθεί ως η πηγή της φιλοσοφικής speculatio.

Ο Marx υπήρξε, αναμφίβολα, οξυδερκέστατος παρατηρητής των πολιτικών τεκταινομένων της εποχής του. Η ανάλυση στην οποία τα υποβάλλει στο εν λόγω κείμενό του του επιτρέπει να διακρίνει ευκρινώς -πίσω από την επίφαση της φιλελεύθερης ρητορείας- τις βαθύτερες γεωπολιτικές βλέψεις των μεγάλων δυνάμεων στη σκακιέρα της ευρωπαϊκής πολιτικής από το Συνέδριο της Βιέννης (1814-'15) μέχρι και λίγο μετά τα μέσα του 19ου αιώνα. Υλικό για τη μελέτη του αυτή (πρόκειται για το Κεφάλαιο Η΄ του εκτενέστερου έργου του Herr Vogt) του παρέχουν προπαγανδιστικά άρθρα και δημοσιεύματα στον Τύπο της εποχής, αναφορές διπλωματών και πολιτικών κτλ.

Παρότι πρόκειται για έργο -όπως προδίδει ο τίτλος του- περιστασιακού μάλλον χαρακτήρα, ο Marx, με τις οξυδερκείς αναλύσεις του, κατορθώνει εδώ όντως να αναδείξει τον σύνθετο συσχετισμό δυνάμεων, συμφερόντων και πολιτικών στόχων της εποχής. Παρουσιάζει την ευρωπαϊκή πολιτική ως καθοριζόμενη από: α) τις επεκτατικές βλέψεις τόσο της Γαλλίας, σε γερμανικά και ιταλικά εδάφη, όσο και -κυρίως- της Ρωσίας, η οποία ως απώτερο γεωπολιτικό της στόχο έχει την προσάρτηση κάθε περιοχής με σλαβόφωνο πληθυσμό (Πανσλαβισμός)· β) τις εγγενείς αδυναμίες της Αυτοκρατορίας των Αψβούργων και της Υψηλής Πύλης, που συντηρούνται πλέον μόνον ως ανάχωμα ενάντια στην επεκτατική ορμή της Ρωσίας· γ) από τις προσπάθειες ενοποίησης των γερμανικών και των ιταλικών κρατιδίων οι οποίες εκπορεύονται κυρίως από την Πρωσία και το Πεδεμόντιο αντίστοιχα.

Το -ανέκδοτο μέχρι τώρα στα ελληνικά- κείμενο αυτό του Marx το χαρακτηρίζει το οξύ κριτικό του πνεύμα που αναδεικνύει τους σύνθετους συσχετισμούς δυνάμεων και πολιτικών στόχων κατά την περίοδο που πραγματεύεται. Το χαρακτηρίζει επίσης ο καταγγελτικός του τόνος απέναντι στον κυνισμό της πολιτικής των μεγάλων δυνάμεων της εποχής, οι οποίες δεν διστάζουν να μετατρέψουν και φιλελεύθερες ακόμη ιδέες -όπως η αρχή των εθνοτήτων- σε απλά εργαλεία για την επίτευξη των γεωπολιτικών τους στόχων.

Το Κομμουνιστικό Μανιφέστο των Καρλ Μαρξ και Φρίντριχ Ένγκελς δημοσιεύτηκε τον Φεβρουάριο του 1848, με την ευκαιρία του συνεδρίου της Ένωσης Κομμουνιστών στο Λονδίνο. Εκτός από το προγραμματικό κείμενο μιας υπό διαμόρφωση τότε διεθνούς επαναστατικής οργάνωσης, το Κομμουνιστικό Μανιφέστο υπήρξε -και παραμένει εν πολλοίς- μια από τις πιο οξυδερκείς και διεισδυτικές αναλύσεις της καπιταλιστικής κοινωνίας του 19ου αιώνα. Κείμενο εμβληματικό, πολυδιαβασμένο, που επέδρασε όσο λίγα στην ιστορία της παγκόσμιας γραμματείας, το Κομμουνιστικό Μανιφέστο έχει συνδεθεί άρρηκτα με τις προσδοκίες εκατομμυρίων ανθρώπων οι οποίοι αναζήτησαν στις γραμμές του την υπόσχεση για έναν καλύτερο κόσμο. Η νέα αυτή έκδοση, σε καινούρια μετάφραση, είναι εμπλουτισμένη με την εντυπωσιακή εικονογράφηση του Φερνάντο Βιθέντε.