Kurt Tucholsky

To βιβλίο περιλαμβάνει δύο διαχρονικές ιστορίες του Κουρτ Τουχόλσκι. Στο διήγημα Ράινσμπεργκ (1912) η φοιτήτρια Κλερ ξεφεύγει από τη μονότονη καθημερινότητα του Βερολίνου και περνάει λίγες «ολοφώτεινες μέρες» μαζί με τον φίλο της Βόλφγκανγκ. Ταξιδεύουν με το τρένο ως «ζεύγος Γκαμπέτα» στην περιοχή του Βρανδεμβούργου, απολαμβάνουν το πανέμορφο τοπίο με το ανάκτορο του Φρειδερίκου Β΄ του Μεγάλου, κάνουν βαρκάδα στη λίμνη, διανυκτερεύουν σε ένα ξενοδοχείο. Πειράγματα, ανώδυνα καβγαδάκια, έρωτας. Τα παιδιαρίσματα του νεαρού ζεύγους αντικατοπτρίζουν την ανέμελη ατμόσφαιρα της προπολεμικής εποχής. Στο σύντομο μυθιστόρημα Ανάκτορο Γκρίπσχολμ (1931) ο «Ντάντι» και η Λυδία, η αγαπημένη του «πριγκίπισσα», πηγαίνουν διακοπές στη Σουηδία και καταλύουν σε ένα παράσπιτο κοντά σε μια λίμνη. Κατά την ειδυλλιακή διαμονή τους εκεί, το αρχικό ντουέτο γίνεται τρίο, ένα ερωτικό τρίο που μάλιστα απελευθερώνει ένα κοριτσάκι από την τυραννία της αυταρχικής διευθύντριας κάποιου οικοτροφείου. Η συγκεκριμένη περιπέτεια σημαδεύει το τέλος των διακοπών. Παρά την παιγνιώδη διάθεση που κυριαρχεί στην αφήγηση, ο συγγραφέας αποδίδει το ζοφερό κλίμα της μεσοπολεμικής περιόδου.

Προς τα πού οδεύουμε; Είναι καιρός που δεν κρατάμε πια το τιμόνι, που δεν είμαστε κύριοι της κατάστασης, που δεν την ορίζουμε. Είναι ψεύτης όποιος πιστεύει το αντίθετο. Σχήματα και φαντάσματα αιωρούνται γύρω μας - μην τα αγγίζεις. Υποχωρούν, διαλύονται, βυθίζονται. Επικρατεί ημίφως, και δεν ξεχωρίζουμε τι είναι. Είναι σούρουπο ή χάραμα; Δημοκρατία της Βαϊμάρης, Βερολίνο: εφήμερη διασκέδαση, καταναλωτική μανία, κοινωνική απάθεια. Στα χρονογραφήματα του ο Kurt Tucholsky ασκεί δριμεία κριτική στην κοινωνία της εποχής και περιγράφει με μελανά χρώματα τη ζωή στη σκιά του ναζισμού, σε μια χρονική περίοδο όπου η τέχνη αποτελεί ίσως το σημαντικότερο μέσο έκφρασης και κριτικής. Με όπλα του τη σάτιρα και την ειρωνεία, συχνά όμως και με έκδηλη αγωνία για το μέλλον, αποτυπώνει το κλίμα μιας εποχής που παρουσιάζει ανησυχητικές ομοιότητες με τη δική μας.