Βιβλία

Ἡ ἀνέκδοτη ἀλληλογραφία τοῦ Μ. Καραγάτση μὲ τοὺς συμφοιτητές του Γιῶργο Ρωμανὸ καὶ Νικόλαο Κάλας μᾶς ἀποκαλύπτει ἄγνωστες πτυχὲς τῆς προσωπικῆς ἱστορίας του, ποὺ ἀφοροῦν –μεταξὺ ἄλλων– καὶ στὴ συγγραφὴ τοῦ Συνταγματάρχη Λιάπκιν (1933): «Τὸ ἔργο μου μᾶλλον θὰ ἐκδοθεῖ. Εἶναι καθαρὰ κομμουνιστικό. Μοῦ φαίνεται ὅτι σοῦ ἀνάγγειλα τὴν προσχώρησή μου στὶς ἰδέες τῆς Γʹ Διεθνοῦς», γράφει στὸν Ρωμανό, ἐνῶ παράλληλα πληροφορεῖ τὸν Κάλας γιὰ τὴν ἀναστάτωση ποὺ ἐπικρατεῖ στὸ θεσσαλικὸ κάμπο, προσδοκώντας τὴν «ἐπανάσταση». Ὁ Καραγάτσης γοητεύεται ἀπὸ τὶς ἰδέες τῆς κομμουνιστικῆς Ἀριστερᾶς σπρωγμένος ἀπὸ τὴ νεανικὴ ροπή του πρὸς τὴν ἀμφισβήτηση τῶν κοινωνικῶν στερεοτύπων, ἀλλὰ καὶ ἐπειδὴ θεωρεῖ τὸν ρεαλισμὸ ὡς τὴν ἐνδεδειγμένη μέθοδο γιὰ τὴν καλλιέργεια τοῦ νεοελληνικοῦ μυθιστορήματος. Οἱ ἐπιστολὲς ἀλλὰ καὶ οἱ ἡμερολογιακὲς σημειώσεις τοῦ 1931, ὅπως καταδεικνύει καὶ στὸ Ἐπίμετρό της ἡ Χριστίνα Ντουνιᾶ, δὲν μᾶς προσφέρουν μόνο ἐνδιαφέρουσες πληροφορίες γιὰ τὴ βιογραφία τοῦ Καραγάτση, ἀλλὰ ἐμπλουτίζουν τὶς γνώσεις μας σχετικὰ μὲ τὴ διαμόρφωση τοῦ λογοτεχνικοῦ πεδίου, στὶς ἀρχὲς μιᾶς κρίσιμης δεκαετίας καὶ συνεισφέρουν στὴν καλύτερη κατανόηση τοῦ ἔργου του.

Μια ψυχαναλυτική συνεισφορά στο αίνιγμα της καλλιτεχνικής δημιουργίας μέσω του καβαφικού έργου Η καλλιτεχνική δημιουργία και η τέχνη παραμένουν αινιγματικές περιοχές σε ό,τι αφορά τις ψυχικές διαστάσεις. Ποιες είναι οι εμπλεκόμενες ψυχικές διεργασίες στον δημιουργό, η κατάληξη των οποίων είναι το έργο τέχνης; Τι συμβαίνει στην περίπτωση του αριστουργήματος, όπου το βίωμα του αποδέκτη του έργου Τέχνης αγγίζει τα όρια μιας εκστατικού τύπου εμπειρίας, πώς ο δημιουργός επιτυγχάνει ένα τέτοιο αποτέλεσμα που τροποποιεί την ίδια την ύπαρξη; Η παρούσα μελέτη επιχειρεί να αρθρώσει απαντήσεις με ενδιάμεσο υλικό το συγκλονιστικό καβαφικό έργο, το οποίο προσεγγίζεται διαθέτοντας ως εργαλείο τη φροϋδική ψυχαναλυτική οπτική. Αντιστοίχως, η ίδια η θεωρητική πρόταση του Φρόυντ, που αφορά στις ψυχικές διαστάσεις της καλλιτεχνικής δημιουργίας, επανεξετάζεται μέσα από το καβαφικό έργο. Ο αμοιβαίος φωτισμός που προκύπτει έτσι οδηγεί σε μία αναπάντεχη θεώρηση του φαινομένου της τέχνης και της καλλιτεχνικής δημιουργίας σε ό,τι αφορά τις αθέατες ενδοψυχικές διαστάσεις.

Un recueil rassemblant les poèmes les plus connus de Du Bellay, suivi d'un parcours littéraire sur la forme poétique du sonnet " . Dans une édition conforme aux nouveaux programmes de français en 2de, incluant notamment des prolongements artistiques et culturels et un dossier Nouveau bac. Le recueil De L'Olive aux Regrets en passant par les Antiquités de Rome, Joachim du Bellay, l'un des plus célèbres poètes de la Pléiade, invente une poésie tour à tour élégiaque et satirique.
Le recueil proposé ici rassemble ses poèmes les plus connus, offrant ainsi un panorama de l'oeuvre de cet auteur majeur de la Renaissance. Le parcours sur le sonnet 10 sonnets, de Pétrarque à Pierre Vinclair, en passant par Ronsard, Louise Labé ou encore Baudelaire, pour suivre l'évolution de cette forme poétique, de la Renaissance à nos jours. Le dossier Toutes les ressources utiles au lycéen pour étudier l'oeuvre dans le cadre des nouveaux programmes : - un avant-texte pour situer l'oeuvre dans son contexte - au fil du texte, la rubrique " Des clés pour la lecture linéaire" - après le texte : - des repères sur l'oeuvre - un groupement de textes complémentaires sur les poètes de la Pléiade - des sujets types pour l'écrit et l'oral du nouveau bac français Des prolongements artistiques et culturels Sur la peinture de la Renaissance : 6 oeuvres clés et des outils pour les analyser Et un guide pédagogique Sur www.
classiques-et-cie. com. En accès gratuit réservé aux enseignants, il inclut tous les corrigés : des questionnaires au fil du texte, des sujets de bac, des lectures d'images.

Recueil d'entretiens pour le journal "Le Monde" avec des femmes à qui la journaliste a demandé ce qui a marqué et aiguillé leur vie : rencontres, accident, traits de caractère, lecture ou révolte.

Un recueil qui réunit les premières rencontres de la littérature, celle de Roméo et Juliette, de d'Artagnan et Constance Bonacieux... De Racine à Stendhal, de Giono à Bernard Schlinck, cet instant magique raconté par les plus grands auteurs. Présente les rencontres insolites, les rencontres qui commencent mal, l'espoir, le coup de foudre et trois pages blanches pour raconter sa rencontre.

"Αγαπημένη μου ψυχούλα!" -έτσι προσφωνούσε για περισσότερα από πενήντα χρόνια ο Μάρτιν Χάιντεγκερ τη μνηστή και αργότερα σύζυγό του Ελφρίντε. "...τα γράμματα που ανταλλάσσουμε εσύ κι εγώ έχουν κάτι απόλυτο όσο δεν μπορούμε ακόμη να πραγματοποιήσουμε τις συνθήκες μιας ανεμπόδιστης ζωής με ζωντανή εγγύτητα όλες τις ώρες. Τα γράμματα είναι ένας τρόπος να είμαστε ψυχοπνευματικά μαζί, βέβαια κάπως χλωμά, αλλά από την άλλη ανεμπόδιστα και ολοκληρωμένα», της έγραφε λίγο πριν τον γάμο τους. Στα σχεδόν εξήντα χρόνια γάμου το ζευγάρι έζησε συχνά χωριστά, έτσι ώστε η αλληλογραφία ήταν σχεδόν μέχρι τέλους μια σημαντική μορφή επικοινωνίας. Οι επιστολές του αποτελούν στιγμιότυπα όπου καταδεικνύονται η αρχή, οι κορυφώσεις, τα σημεία καμπής, οι κρίσεις και η καθημερινότητα της ζωής του φιλοσόφου -η κατασκευή της περίφημης καλύβας στο Τοντνάουμπεργκ, οι δυσκολίες για τη μετάκλησή του στην έδρα φιλοσοφίας του Μάρμπουργκ, τα οικονομικά προβλήματα, η εικόνα του για τις γυναίκες, ο τρόπος εργασίας του. Η Ελφρίντε φύλαξε σ’ ένα κουτί τις αναρίθμητες κάρτες και τα γράμματα, εκτός από τρία που βρίσκονται στα κατάλοιπα του Μάρτιν Χάιντεγκερ στο Γερμανικό Αρχείο Λογοτεχνίας του Μάρμπουργκ. Το 1977, μετά από έναν τελευταίο έλεγχο, η Ελφρίντε παρέδωσε στην εγγονή της, Γκέρτρουντ Χάιντεγκερ, το κλειδί αυτού του κουτιού με τον όρο να ανοιχτεί μετά τον θάνατό της. Η επιλογή από τα πολυάριθμα γράμματα του Μάρτιν Χάιντεγκερ στη φίλη, μνηστή και σύζυγό του επιτρέπει να ρίξουμε μια ματιά στη συζυγική ζωή, τις φιλίες, τη σκέψη και τις πεποιθήσεις του.

Τα κείμενα του βιβλίου προέρχονται από απομαγνητοφωνήσεις τηλεοπτικών εκπομπών στην ΕΤ1. Δεκαοχτώ καλλιτέχνες, διευθυντές μουσείων και επιμελητές τέχνης συζητούν με την Κατερίνα Ζαχαροπούλου. Είναι όλοι τους βαθιά στοχαστικοί. Και παρότι από τη μορφή με την οποία παρουσιάζονται οι συνεντεύξεις απουσιάζουν τόσο η εικόνα των έργων όσο και η αύρα της ζωντανής παρουσίας τους, ωστόσο αναδεικνύονται οι λόγοι για τους οποίους κάνουν τέχνη, ή είναι μέσα σ' αυτήν.

Από το Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών στο Εθνικό Κέντρο Έρευνας Φυσικών Επιστημών Το βιβλίο αυτό, παρουσιάζει μια συνοπτική, εικονογραφημένη ιστορία της δημιουργίας του Κέντρου Πυρηνικών Ερευνών "Δημόκριτος", από τα πρώτα μετεμφυλιακά χρόνια, όταν η χώρα μας προσπαθούσε να κλείσει τις πληγές τις και να ανοίξει τα φτερά της, μέχρι τις μέρες μας. Η Ελλάδα, από τα πρώτα ιδρυτικά μέλη του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πυρηνικών Ερευνών (CERN), αποφάσισε, παρά τις τεράστιες δυσκολίες, τη δεκαετία του πενήντα, να μπει δυναμικά στον άγνωστο γι’ αυτήν τομέα της πυρηνικής επιστήμης, δημιουργώντας την Ελληνική Επιτροπή Πυρηνικής Ενέργειας και το Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών "Δημόκριτος" με πυρηνικό αντιδραστήρα, που παρόμοιο λίγα κράτη στην Ευρώπη διέθεταν. Το βιβλίο περιγράφει πώς και κάτω από ποιες δυσκολίες οι άνθρωποι που πίστευαν ότι ένα τέτοιο έργο θα επιτάχυνε τον βηματισμό της ελληνικής επιστήμης, το πέτυχαν, παρά τα δραματικά για τη χώρα πολιτικά γεγονότα. Ήταν η πίστη, κυρίως των νέων, ότι αγωνίζονταν για ένα έργο που θα έμενε και έμεινε. Έμεινε ως Εθνικό Κέντρο Έρευνας Φυσικών Επιστημών "Δημόκριτος". Το Κέντρο που άνοιξε τις πύλες για τη μοντέρνα επιστήμη και τεχνολογία στη χώρα μας.

Μέσα στην τρικυμία των γεγονότων, καράβι σωτηρίας ανήμπορο τώρα πια η τέχνη, και ο καλλιτέχνης αυτοδίδακτος καπετάνιος, πότε ναυαγός διακεκριμένης θέσης και πότε απόκληρος μιας αυτάρκους επικαιρότητας. Ένας σκύλος που γαβγίζει ή ένα πουλί που κελαηδάει μέσα στην οχλοβοή, πιστεύοντας ότι θα μπορούσε η φωνή του να καλύψει τη βαβούρα του κόσμου και να της δώσει ρυθμό και νόημα. Και όσο πιο πολύ συνειδητοποιεί την αδυναμία του, είτε απελπίζεται και σωπαίνει για πάντα (προς ικανοποίηση των άσπονδων φίλων του) ή εξακολουθεί να γαβγίζει ακόμα πιο δυνατά, να τραγουδάει γλυκύτερα, μέχρι να σκάσει. Μόνη του πιθανή ανταμοιβή, οι φευγαλέοι σχολιασμοί των άλλων για την περίπτωσή του. Σπάνια μια μαρτυρία ιστορική, όπως διακαώς ελπίζει. Κατά τα κέφια του ανοικτίρμονος Θεού.