Μαρία Αγγελίδου

Η πέτρα είναι η πρώτη ύλη. Το πρώτο όπλο. Το πρώτο εργαλείο. Και σ' έναν τόπο που μοιάζει πέτρα σκαλωμένη στα κύματα, η πέτρα κράτησε πρώτους ρόλους ήδη από τα βάθη του χρόνου. Πέτρες πέταξαν πίσω από τις πλάτες τους ο Δευκαλίωνας και η Πύρρα για να ξαναπλάσουν το γένος των ανθρώπων μετά τον κατακλυσμό. Την πέτρα κάρφωσε με το δόρυ της η Αθηνά Παλλάδα για να τιναχτεί από μέσα η ελιά - και η Ιστορία της Κλασικής Αθήνας. Τις πιο παλιές, τις πιο θαυμάσιες ιστορίες τις λέει η Πέτρα. Γιατί όποια ιστορία αγαπήσει και την κάνει δική της ξέρει και τη φυλάει βαθιά μέσα της, εκεί όπου ο χρόνος δεν τη φτάνει να τη χαλάσει. Γίνονται έτσι οι ιστορίες της αλήθειες. Χειροπιαστές. Η σειρά αυτή "ιστορικών παραμυθιών" επιχειρεί να καλύψει μια μεγάλη σε σπουδαιότητα και σε διάρκεια περίοδο της ιστορίας μας, την αρχαιότητα, και να πείσει μικρούς και μεγάλους -ιδίως τους μικρούς! - ότι...Η Ιστορία δεν είναι μόνο μάθημα!

Ο Δρόμος είναι ο πρώτος δάσκαλος, αυτός που μας μαθαίνει τον κόσμο. Ξέρει όλες τις γλώσσες, τις μιλάει και δεν γκρεμίζεται. Έχει όλους τους χάρτες, περνάει μέσα από καρδιές, μέσα από βιβλία, μέσα από όνειρα και δάση, και δε χάνεται. Οι γνώσεις όλες, και οι στερνές και οι πρώτες, είναι δικές του - και τις δίνει χάρισμα στους μαθητές του. Ο Δρόμος είναι δάσκαλος - που θα πει ότι χωρίς τους μαθητές του δεν είναι τίποτα! Σαν όλα τα θαυμάσια στη ζωή, ο Δρόμος υπάρχει όταν κάποιος τον περπατάει. Όταν κάποιος τον βλέπει και θέλει να τον προχωρήσει, να δει τι κρύβει παρακάτω. Όταν κάποιος τον φαντάζεται και ξεσηκώνεται να τον ταξιδέψει... Η σειρά αυτή "ιστορικών παραμυθιών", από τη συγγραφέα Μαρία Αγγελίδου, επιχειρεί να καλύψει μια μεγάλη σε σπουδαιότητα και σε διάρκεια περίοδο της ιστορίας μας, την αρχαιότητα, φιλοδοξώντας να πείσει μικρούς και μεγάλους -ιδίως τους μικρούς!- ότι... Η Ιστορία δεν είναι μόνο μάθημα!

Εκτός από ατέλειωτες ώρες στα θρανία, εκτός από ράφια ολόκληρα με βιβλία, εκτός από χρονολογίες και ονόματα, η Ιστορία είναι ευτυχώς κι άλλα πολλά πράγματα: είναι άνθρωποι που αγαπούν και πολεμούν και ονειρεύονται, άνθρωποι που ταξιδεύουν και μαθαίνουν και ενθουσιάζονται, άνθρωποι που δουλεύουν, άνθρωποι που έχουν περιέργεια και φιλοδοξίες και μεράκια και απορίες και... και... και... Η Ιστορία είναι τελικά πολλές ιστορίες. Ιστορίες που τις ζούμε, ιστορίες που τις έχουν ζήσει άλλοι, ιστορίες ολοζώντανες, που περιμένουν από μας μόνο να τις ακούσουμε. Κι εδώ, στον τόπο και στη γλώσσα που γέννησε την Ιστορία, έχουν ξετυλιχτεί ιστορίες θαυμάσιες. Ιστορίες που τις είπε ο Πόλεμος. Ιστορίες που τις είπε η Θάλασσα, το Φως, η Αγορά... Ιστορίες που άρχισαν και δεν τελειώνουν. Ευτυχώς. Ξεκινώντας με τις "Ιστορίες που τις είπε ο Πόλεμος", η νέα αυτή σειρά "ιστορικών παραμυθιών", από τη συγγραφέα Μαρία Αγγελίδου, επιχειρεί να καλύψει μια μεγάλη σε σπουδαιότητα και σε διάρκεια περίοδο της ιστορίας μας, την αρχαιότητα, φιλοδοξώντας να πείσει μικρούς και μεγάλους -ιδίως τους μικρούς!- ότι η Ιστορία δεν είναι μόνο μάθημα!

Το Φως είναι παντού η αρχή. Παντού ο πρώτος κι ο καλύτερος θεός. Γράφει τις γραμμές, σχηματίζει τα σχήματα, χρωματίζει τα χρώματα... μπροστά στα μάτια των ανθρώπων. Να βλέπουν και να θαυμάζουν και να τρομάζουν. Το Φως ξεδιπλώνει τον χρόνο και τον διπλώνει πάλι. Στη χούφτα του κρατάει τα λαμπερά κρυσταλλάκια της σκέψης και τις μαύρες χάντρες του φόβου. Τ' ανακατεύει και τα μοιράζει. Αλλού δοξάζει κι αλλού τυφλώνει. Αλλού δείχνει την αλήθεια κι αλλού την κρύβει. Έχει γλώσσες χίλιες: ψιθυρίζει, τραγουδάει, μουγκρίζει σαν θηρίο. Μόνο που εδώ το Φως έχει και μια φωνή καταδική του, ξεχωριστή. Φταίει η θάλασσα η πολλή, που λαμπυρίζει ακόμα και τις νύχτες; Φταίνε οι πέτρες οι άσπρες, που αστράφτουν στον ήλιο; Δεν ξέρω. Πάντως όποια ιστορία κι αν πιάσει, τη φτιάχνει ολοκαίνουρια. Και μένουν οι άνθρωποι μαγεμένοι και την ακούνε, σαν να μην την έχουν ξανακούσει - ακόμα κι αν είναι η ίδια η δική τους ιστορία. Η σειρά αυτή "Ιστορικών παραμυθιών" επιχειρεί να καλύψει μια μεγάλη σε σπουδαιότητα και σε διάρκεια περίοδο της ιστορίας μας, την αρχαιότητα, και να πείσει μικρούς και μεγάλους - ιδίως τους μικρούς! - ότι... Η Ιστορία δεν είναι μόνο μάθημα.

Πώς κατάφερε το μισό καράβι, ο Αδρίας, να εμψυχώσει τα καράβια τα ολόκληρα; Ως που μπορεί να φτάσει το ατρόμητο δρακοκάραβο του Λέιφ; Τί λέει το βιβλίο που έγραψε το καράβι του Πυθέα; Πώς τα κατάφερε το Πιλάρ, ένα καράβι από χαρτί, να κυνηγά υποβρύχια; Η Πάραλος, το ιερό καράβι της Αθήνας, πώς άντεξε για επιβάτη της το φόβο τον ίδιο; Ποιος άνεμος, αόρατος, φυσάει ως σήμερα τα πανιά του Cutty Sark; Τα καράβια είναι γεμάτα περιέργεια, σαλπάρουν για θάλασσες άγνωστες, ανεξερεύνητες και γυρίζουν πάντα φορτωμένα ιστορίες, έτοιμα να τις αφηγηθούν σ'όποιον θέλει να ακούσει, να μάθει, να ταξιδέψει μαζί τους.

Όταν ένα καράβι βουλιάξει, πώς γίνεται η φωτιά που κουβαλούσε στο αμπάρι του να μείνει στον αφρό... και να μη σβήσει;
Τι θα γίνει άραγε ο μαθητευόμενος πιλότος ποταμόπλοιων Σαμ όταν μεγαλώσει;
Πόσα καράβια κάηκαν για χάρη ενός και μόνο πειρατικού νησιού;
Πόσα χρόνια μπόρεσε να αντέξει στο απόλυτο σκοτάδι, το ίδιο το καράβι του Ήλιου;

Καράβια πραγματικά και φανταστικά, της μυθολογίας και της λογοτεχνίας, της αρχαίας αλλά και πρόσφατης ιστορίας, μας καλούν να σαλπάρουμε μαζί τους σε ένα ταξίδι στο χώρο και το χρόνο, σε ένα ταξίδι όπου όλα μπορούν να ειπωθούν ως ιστορία ναυτική.

Τα δύο πρώτα βιβλία της σειράς έχουν διακριθεί από τον Κύκλο του Ελληνικού παιδικού βιβλίου, κι έχουν ενταχθεί στη διεθνή λίστα White Ravens.

Υπάρχει στ΄αλήθεια ο Ιπτάμενος Ολλανδός, το καράβι φάντασμα; Το καράβι γλέντι, η Αργώ, βρήκε το Χρυσόμαλλο Δέρας; Χωράει η σκούνα Ισπανιόλα τους πειρατές όλου του κόσμου; Πώς το μικρό καράβι του Βερν μεγάλωσε κι έγινε ατμόπλοιο; Γιατί κυνηγά το Πίκουοτ τη μεγάλη άσπρη φάλαινα; Τί είδε το καράβι του Λουκιανού που πήγε στο φεγγάρι; Τα καράβια είναι γεμάτα περιέργεια, σαλπάρουν για θάλασσες άγνωστες, ανεξερεύνητες και γυρίζουν πάντα φορτωμένα ιστορίες, έτοιμα να τις αφηγηθούν σ'όποιον θέλει να ακούσει, να μάθει, να ταξιδέψει μαζί τους.

Γιατί στο Καλυψώ αρέσει να κάθεται ανάποδα, με την καρίνα πάνω και τη γέφυρα μες στο νερό;
Ποιο καράβι ήταν αυτό που χώρεσε την πιο αχόρταγη απ’ όλες τις περιέργειες του κόσμου;
Υπάρχουν άραγε αρχαία καράβια… ολοκαίνουργια;
Ποιο καράβι ήταν που έκανε τον Μεγαλέξαντρο να κλάψει; Και γιατί;
Ως πού θέλησε να φτάσει το Βάσα, το καμάρι του βασιλικού στόλου, με το γενναίο μακροβούτι του;

Καράβια πραγματικά και φανταστικά, της μυθολογίας και της λογοτεχνίας, της αρχαίας αλλά και πρόσφατης ιστορίας, μας καλούν να σαλπάρουμε μαζί τους σε ένα ταξίδι στο χώρο και το χρόνο, σε ένα ταξίδι όπου όλα μπορούν να ειπωθούν ως ιστορία ναυτική.

Τα δύο πρώτα βιβλία της σειράς έχουν διακριθεί από τον Κύκλο του Ελληνικού παιδικού βιβλίου, κι έχουν ενταχθεί στη διεθνή λίστα White Ravens.

Τον καιρό που οι θεοί έβοσκαν ακόμα τα κοπάδια τους δίπλα δίπλα με τους ανθρώπους και οι κοπέλες στόλιζαν τα μπράτσα και τα μαλλιά τους με λουλούδια, εκείνο τον καιρό ακριβώς γεννήθηκε ο Σίσυφος. Που του έγραφαν οι Μοίρες να γίνει ξακουστός στον κόσμο όλο. Στην ίδια σειρά κυκλοφορούν: α) Οι άνθρωποι που έκλεψαν τα γράμματα από τους θεούς β) Οι άνθρωποι που δεν έβλεπαν όνειρα – Ο μύθος της αρχαίας Ατλαντίδας.

Τον καιρό που η Γη ήταν ακόμη καινούρια, τις δουλειές τις πολύ δύσκολες, τις ακατόρθωτες, τις έκαναν οι ήρωες. Κι ανάμεσά τους πρώτος ήρωας ο Ηρακλής - και πρώτος κυνηγός του κόσμου, αφού αυτός έπιασε τα ανθρωποφάγα άλογα του Διομήδη, την εποχή που τα ζώα δεν ήταν μόνο ζώα, αλλά θεοί, τέρατα, βασιλιάδες, σεισμοί, ομορφιές και φόβοι, θάλασσες και ποτάμια, σκοτάδια και άστρα.

Με τη σειρά "Μυθολογικά Παραμύθια" επιχειρείται μια καινούρια "ανάγνωση" των αρχαίων ελληνικών μύθων. Που δεν είναι παλιές χιλιοειπωμένες ιστορίες ξεχασμένων θεών, αλλά συναρπαστικά παραμύθια δράσης, μέσα από τα οποία ξετυλίγονται όλες οι διαχρονικές ανθρώπινες περιπέτειες, οι φόβοι και οι χαρές που έχουν σημαδέψει κι ακόμη σημαδεύουν την ψυχή του ανθρώπου.