Art

Περιέχει πολυάριθμα θεατρικά παιχνίδια και ασκήσεις τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως εργαλεία μαθητείας στην τέχνη του Θεάτρου, ως τεχνικές για το χτίσιμο ο μιας ομάδας ή ως εργαλεία αυτογνωσίας. Στο βιβλίο περιλαμβάνονται επίσης οι βασικές αρχές του Θεάτρου του Καταπιεσμένου όπως αναπτύχθηκε και εφαρμόστηκε απο τον ίδιο τον Μποάλ. "Το βιβλίο αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί όχι μόνο από ηθοποιούς -επαγγελματίες και ερασιτέχνες- αλλά και από καθηγητές και θεραπευτές και σε ένα πλαίσιο πολιτικό, παιδαγωγικό ή κοινωνικό..." Αουγκούστο Μποάλ .

Το συλλογικό αυτό έργο προσφέρει μια σύγχρονη διεπιστημονική προοπτική για τον ρόλο του θεάτρου και γενικότερα των παραστατικών τεχνών στην εκπαίδευση. Μέσα από μια περιεκτική ανάλυση τεσσάρων βασικών θεματικών ενοτήτων, όπως συντάχθηκαν από είκοσι επτά ακαδημαϊκούς και μελετητές του πεδίου, αυτό το έργο αναδεικνύει την επιτελεστική τέχνη ως καίριο εργαλείο και μέθοδο για τη δημιουργική, την κοινωνική και τη συναισθηματική μάθηση. Εστιάζοντας στην εξέταση ζητημάτων αναφορικά με την παιδαγωγική του θεάτρου και διερευνώντας τις σχέσεις μεταξύ της λογοτεχνίας, της λαογραφίας και του δράματος, οι συγγραφείς αναδεικνύουν τον πλούτο των κοινωνικοπολιτισμικών προσεγγίσεων που βασίζονται στο εφαρμοσμένο θέατρο. Μέσα από τις σελίδες του έργου εξετάζονται επίσης ζητήματα διαπολιτισμικότητας, αλλά και θέματα εκπαιδευτικής ψυχολογίας που σχετίζονται με την αξιοποίηση των θεατροπαιδαγωγικών μεθοδολογιών στο εκπαιδευτικό πλαίσιο. Το βιβλίο αυτό απευθύνεται σε προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές τμημάτων θεατρικών σπουδών, φιλολογίας, παιδαγωγικών τμημάτων, σπουδαστές δραματικών σχολών, ερευνητές, μελετητές, επαγγελματίες του θεάτρου και γενικά σε όσους ασχολούνται με τη θεατρική έκφραση και τέχνη.

Ένα δοκίμιο από τον διεθνούς φήμης διευθυντή ορχήστρας για την ανάγκη της μουσικής έκφρασης, ως εφαλτήριο για να προσεγγίσει ο άνθρωπος τον Θεό.

Το βιβλίο ΘΟΡΥΒΟΙ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ διαπραγματεύεται τη θέση κάθε είδους πειραματικής μουσικής με την καπιταλιστική διαμεσολάβηση. Μέσω μιας σειράς δοκιμίων από καλλιτέχνες όπως ο Bruce Russell, o Εddie Prevost, ο Mattin, η Nina Power κ.α. το βιβλίο παραθέτει προβληματισμούς για τη θέση του πειραματισμού στην μεταπολεμική εποχή. Τα κείμενα κινούνται μεταξύ μιας παιχνιδιάρικης διάθεσης, κατάθεσης προσωπικών εμπειριών και της μεθοδολογικής προσέγγισης της σύγχρονης πειραματικής μουσικής. Έρχονται να φωνάξουν πως τα είδη της μουσικής δεν έχουν πλέον καμία σημασία και πως ο κάθε είδους πειραματισμός μας αφορά.

Τα «Θραύσματα του χρόνου» είναι το πρώτο φωτογραφικό λεύκωμα του Βασίλη Ζαβέρδα που περιλαμβάνει ασπρόμαυρες φωτογραφίες από τη μακρόχρονη διαδρομή του στην τέχνη της φωτογραφίας. Οι φωτογραφίες αυτές έχουν σαν πρώτη ύλη τον υπαρκτό κόσμο, σκοπός τους όμως δεν είναι η απλή αποτύπωσή του αλλά η μεταμόρφωσή του και η έκφραση ενός κόσμου εσωτερικού. Έτσι η φωτογραφία λειτουργεί σαν ένα παράθυρο προς τον κόσμο, ένα εργαλείο για τη βαθύτερη αφομοίωσή του αλλά και σαν καθρέφτης του εαυτού, ένα μέσο έκφρασης και δημιουργίας. Μικρές λεπτομέρειες, τυχαία βλέμματα, έντονες σκιές, το φως και το σκοτάδι, ίχνη, χειρονομίες, απρόσμενες συναντήσεις, ασήμαντα συμβάντα, στιγμές φευγαλέες αποτελούν το «θέμα» των φωτογραφιών του Βασίλη Ζαβέρδα, συνιστούν το φωτογραφικό του σύμπαν. Γεγονότα καθημερινά, φαινομενικά ασήμαντα, μετατρέπονται σε γεγονότα φωτογραφικά μέσα από το βλέμμα του δημιουργού που τα αντικρίζει με μια νέα, «ξένη», ματιά, σα να τα βλέπει για πρώτη φορά. Απλά, καθημερινά πράγματα, μικρά κομμάτια χώρου και χρόνου, φορτίζονται με νέες σημασίες και αποκτούν νόημα μέσα στο φωτογραφικό κάδρο. Μικρά στιγμιότυπα ζωής καθημερινής, συνηθισμένης αφήνουν το φωτογραφικό αποτύπωμά τους στο χρόνο. Γιατί, τελικά, η φωτογραφία δεν είναι τίποτα άλλο από «το αιώνιο ίχνος μιας στιγμής». Και μέσα από την αμεσότητα και την απλότητα της μπορεί να λειτουργήσει σαν ποίηση οπτική.

Η πρώτη διεξοδική εισαγωγή στη ζωή και το έργο του μεγάλου μουσικού που εμφανίζεται στην ελληνική βιβλιογραφία, με συστηματικές προσεγγίσεις της κοσμοθεωρίας και της αισθητικής του και λεπτομερειακές μουσικές αναλύσεις (περιλαμβάνει παρτιτούρες, σκίτσα του δημιουργού, πλήρη εργογραφία και βιβλιογραφία, και συνοδεύεται από cd με μουσικά παραδείγματα). Ανατομία μιας μουσικής και πνευματικής πορείας μισού αιώνα στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, που προσφέρει αμέτρητους δρόμους εξερεύνησης στον ακροατή και τον ερευνητή, στον καλλιτέχνη και τον θεωρητικό, στον φιλόσοφο και τον επιστήμονα.

Ο Ιάννης Ξενάκης (1922-2001), πολιτικός μηχανικός, αρχιτέκτονας, μουσικός συνθέτης, εικαστικός καλλιτέχνης, επαναδιατυπώνει τη σχέση μουσικής και αρχιτεκτονικής, ήχου και χώρου στον 20ο αιώνα, εισάγοντας μαθηματικές θεωρίες. Η επανερμηνεία της έννοιας του ρυθμού -κεφαλαιώδης για τη μουσική και αρχιτεκτονική δραστηριότητα του Ξενάκη- εξετάζεται εδώ ως η καίρια συνεισφορά του σε ένα από τα πιο γνωστά αρχιτεκτονικά έργα του 20ού αιώνα, στο μοναστήρι της Τουρέτ (1953-1961) του Le Corbusier, καθώς και στην πρώτη μουσική σύνθεση του Ξενάκη, στις Μεταστάσεις (1953-1954). Ανακαλύπτουμε πως δεν είναι μόνο η μουσική που μπαίνει από την πίσω πόρτα στο εργαστήριο του Ξενάκη και αλλάζει τον τρόπο παραγωγής αρχιτεκτονικών μορφών είναι και τα μαθηματικά του πολιτικού μηχανικού, οι γραφικές παραστάσεις πολυποίκιλων μαθηματικών θεωριών και τα γραφήματα του αρχιτέκτονα που ανοίγουν νέους ορίζοντες στη μουσική σύνθεση.