Θανάσης Ε. Μαρκόπουλος

Τα δοκίμια της έκδοσης αυτής πραγματεύονται όψεις της ποίησης και της ποιητικής του Νίκου Αλέξη Ασλάνογλου (1931-1996), ενός από τους πιο γοητευτικούς δημιουργούς της δεύτερης γενιάς του μεταπολέμου. Ειδικότερα οι θεματικοί άξονες των εργασιών είναι οι εξής: η σχέση του ποιητή με το μακεδονικό χώρο και η ανάδειξη των εκκοκκιστηρίων βάμβακος σε σύμβολα διάλυσης του ερωτικού δεσμού· ο ανασταλτικός ρόλος που διαδραματίζει η πρόθεση απόκρυψης στη δόμηση του ποιητικού κειμένου· τα ποιήματα που αναφέρονται στο Μύρωνα, ένα πρόσωπο-σύμβολο της ευτυχούς ερωτικής σχέσης· η παρουσίαση πρωτολείων, που γράφτηκαν στα χρόνια 1946-1949 και καταδεικνύουν μια πολύ προχωρημένη καλλιτεχνική συνείδηση· κι ακόμα, ο αναθεωρητικός χαρακτήρας της γραφής, ο οποίος συνίσταται στις παρεμβάσεις που επιχειρεί ο ποιητής σε τίτλους, μότο, αφιερώσεις, φράσεις και λέξεις, στίχους, ενότητες ή και ολόκληρα ποιήματα. Τέλος αξίζει να επισημανθεί ότι στις δύο τελευταίες εργασίες παρατίθενται 70 ποιήματα, 20 πρωτόλεια - τα 12 ανέκδοτα - και 50 δημοσιευμένα, τα οποία, έχοντας αποκλειστεί από το corpus των 122 ποιημάτων της οριστικής έκδοσης Ο δύσκολος θάνατος (1978), είναι σήμερα δυσεύρετα, αν και τόσο χρήσιμα, για να σχηματίσει κανείς μια πληρέστερη εικόνα της συγγραφικής ιδιοπροσωπίας του Ασλάνογλου.