Ιζαμπέλ Αλιέντε

ΜΙΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΙΑ ΖΩΗ ΕΚΑΤΟ ΧΡΟΝΩΝ ΜΙΑ ΑΞΕΧΑΣΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Η Βιολέτα ήρθε στον κόσμο εν μέσω μιας καταιγίδας το 1920. Ήταν η πρώτη κόρη μιας οικογένειας που είχε ήδη πέντε ζωηρά αγόρια. Από την αρχή, η ζωή της σημαδεύτηκε από ξεχωριστά γεγονότα: οι αναταράξεις του Μεγάλου Πολέμου ήταν ακόμη αισθητές, όταν η ισπανική γρίπη έφτασε στις ακτές της Λατινικής Αμερικής, όπου ήταν η πατρίδα της, σχεδόν ταυτόχρονα με τη γέννησή της. Σε ένα γράμμα που η Βιολέτα γράφει στο πιο αγαπημένο της πρόσωπο ξεδιπλώνει την ιστορία της ζωής της, που καλύπτει εκατό χρόνια με αβάσταχτους καημούς και παθιασμένους έρωτες, πλούτη και φτώχεια, τρομερές απώλειες και μεγάλες χαρές. Η διαδρομή της ξετυλίχτηκε παράλληλα με τις ιστορικές εξελίξεις ενός ολόκληρου αιώνα και διαμορφώθηκε από τον αγώνα για τα δικαιώματα των γυναικών, την άνοδο και την πτώση τυράννων και, εντέλει, όχι από μία αλλά από δύο πανδημίες. Μέσα από τα μάτια μιας γυναίκας η οποία, χάρη στο ακατάβλητο πάθος, την αποφασιστικότητα και το χιούμορ της, κατάφερε να επιβιώσει σε ταραγμένους καιρούς, η Ιζαμπέλ Αλιέντε μάς προσφέρει για άλλη μια φορά ένα έπος που εμπνέει αλλά και συγκινεί.

Σ' αυτό το επικό μυθιστόρημα, η ανάσα του έρωτα κάνει να πάψουν για λίγο η βία κι η αγριότητα που χαρακτηρίζουν εκείνη την εποχή. Και η μαγική πένα της Iζαμπέλ Aλιέντε μας δείχνει πως η πραγματικότητα μπορεί να ξεπερνάει καμιά φορά και την πιο οργιώδη φαντασία και να μας αφήνει κατάπληκτους. "Η έρευνα γι' αυτό το μυθιστόρημα απαίτησε τέσσερα χρόνια εντατικής μελέτης", λέει η Ιζαμπέλ Αλιέντε. "Ευχαριστώ τους ελάχιστους ιστορικούς που αναφέρουν τη σπουδαιότητα της Ινές Σουάρεθ -τα έργα τους μου επέτρεψαν να γράψω αυτό το μυθιστόρημα". H Iνές Σουάρεθ, μια φτωχή νεαρή ράφτρα από την Εξτρεμαδούρα της Iσπανίας, ξεκινάει για το Νέο Κόσμο να βρει τον άντρα της, που χάθηκε κυνηγώντας τη δόξα και το χρυσάφι. Άνθρωπος δυναμικός, λαχταράει και μια περιπετειώδη ζωή, απαγορευμένη για τις γυναίκες στη συντηρητική κοινωνία του 16ου αιώνα. Στην Aμερική όμως η Iνές δεν συναντάει τον άντρα της, αλλά ένα μεγάλο έρωτα, τον αξιωματικό Πέδρο ντε Bαλδιβία. Θα δεθούν με μια αγάπη που θα σφραγίσει τη μοίρα τους, ένας ιδεαλιστής στρατιωτικός και μια παθιασμένη γυναίκα που δεν τη χωράει ο τόπος - σιδερένιο χέρι, μεταξωτό γάντι. Θα ζήσουν ανεπανάληπτα γεγονότα, θ' αντιμετωπίσουν θανάσιμους κινδύνους και θα καταφέρουν να κατακτήσουν και να ιδρύσουν μαζί το Βασίλειο της Xιλής.

Το 1936, ξεσπά στην Ισπανία ο Εμφύλιος. Όταν ο Φράνκο επικρατεί, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι παίρνουν τον δρόμο της αυτοεξορίας, περνώντας από τα Πυρηναία, στη Γαλλία. Ανάμεσά τους η νεαρή πιανίστρια Ροσέρ και ο αδερφός του νεκρού αγαπημένου της, ο γιατρός Βίκτορ Νταλμάου. Για να επιβιώσουν, ενώνονται σε έναν γάμο που δε θέλησε κανείς τους.

Μαζί με άλλους πρόσφυγες, επιβιβάζονται στο «Winnipeg», το καράβι που ναύλωσε ο ποιητής Πάμπλο Νερούδα για να τους μεταφέρει στη Χιλή, αυτό το «μακρύ πέταλο από θάλασσα και κρασί και χιόνι», όπως την ονομάζει ο ίδιος. Εκεί θα φτιάξουν μια καινούργια ζωή, εξόριστοι αλλά ελεύθεροι. Ώσπου μια χούντα θα ανατρέψει τον Πρόεδρο της χώρας, Σαλβαδόρ Αλιέντε…

Οι συναρπαστικοί ήρωες της Αλιέντε πορεύονται μέσα στον ταραγμένο 20ό αιώνα ανακαλύπτοντας ότι στη ζωή σου μπορείς να ζήσεις πολλές ζωές κι ότι, κάποιες φορές, το δύσκολο δεν είναι να φύγεις αλλά να γυρίσεις…

Μια ιστορία για τη βία, την αγάπη, τον ξεριζωμό και την ελπίδα ΒΙΕΝΝΗ 1938 Ο Ζάμουιλ Άντλερ είναι έξι χρονών όταν ο πατέρας του εξαφανίζεται κατά τη διάρκεια της Νύχτας των Κρυστάλλων και η οικογένειά του, όπως όλοι οι Εβραίοι, τα χάνει όλα. Η μητέρα του, απελπισμένη, του εξασφαλίζει μία θέση στο τρένο που θα τον μεταφέρει από τη ναζιστική Αυστρία στην Αγγλία. Μια νέα σελίδα ξεκινάει για τον Ζάμουιλ, με αχώριστους συντρόφους για το υπόλοιπο της μακράς ζωής του το πιστό του βιολί και το βάρος της μοναξιάς και της αβεβαιότητας. ΕΛ ΜΟΣΟΤΕ 1982 Η Λετίσια Κορδέρο, στα επτά της, μπαίνει παράνομα στις Ηνωμένες Πολιτείες διασχίζοντας τον Ρίο Γκράντε γαντζωμένη πάνω στον πατέρα της, έχοντας γλιτώσει από θαύμα τη γενοκτονία που ξεκλήρισε το χωριό της κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου. ΑΡΙΖΟΝΑ 2019 Οκτώ δεκαετίες αργότερα, η επτάχρονη Ανίτα Ντίαζ ανεβαίνει με τη μητέρα της στην οροφή ενός τρένου προκειμένου να ξεφύγουν από μια θανάσιμη απειλή στο Ελ Σαλβαδόρ και βρίσκονται εξορισμένες στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η άφιξή τους συμπίπτει με τη νέα, αμείλικτη πολιτική της κυβέρνησης που χωρίζει στα σύνορα μητέρα και κόρη. Ένα σύγχρονο μυθιστόρημα για τις θυσίες που αναγκάζονται κάποιες φορές να κάνουν οι γονείς, για την εκπληκτική ικανότητα κάποιων παιδιών να επιβιώνουν μέσα από τη βία χωρίς να παύουν να ονειρεύονται.

«Δεν υπερβάλλω όταν λέω πως υπήρξα φεμινίστρια από το νηπιαγωγείο». Η μεγάλη Χιλιανή συγγραφέας μάς προσκαλεί να τη συνοδεύσουμε σε ένα προσωπικό και συναισθηματικό ταξίδι στο οποίο εξετάζει τόσο τη γυναικεία συνθήκη, όπως τη βίωσε στη διάρκεια της ζωής της, όσο και τη σχέση της με το φεμινιστικό κίνημα, από τη νηπιακή της ηλικία έως σήμερα. Θυμάται πρόσωπα του περιβάλλοντός της που την καθόρισαν, όπως η μητέρα της, η Παντσίτα, η οποία μεγάλωσε μόνη της την ίδια και τα αδέλφια της αφού τους εγκατέλειψε ο πατέρας της, η αδικοχαμένη κόρη της, η Πάουλα, ή η ατζέντισσά της Κάρμεν Μπάλσελς, που υπήρξε φίλη και μέντοράς της. Αναφέρεται τόσο σε εμβληματικές συγγραφείς, όπως η Βιρτζίνια Γουλφ και η Μάργκαρετ Άτγουντ, όσο και σε νεότερες καλλιτέχνιδες που αφυπνίζουν συνειδήσεις, καθώς και σε γυναίκες θύματα βίας οι οποίες, με αξιοπρέπεια και θάρρος, ξαναστέκονται στα πόδια τους και προχωρούν. Αυτές είναι οι γυναίκες της ψυχής της. Χαιρετίζοντας το κίνημα #MeToo και τις πρόσφατες εξεγέρσεις στη Χιλή, η Αλιέντε καταλήγει: «Δεν είμαι έτοιμη να παραδώσω ακόμη τη δάδα μου και ελπίζω να μην είμαι ποτέ. Θέλω ν’ ανάψω τους δαυλούς των εγγονών μου με τον δικό μου. Θα πρέπει να ζήσουν για εμάς, όπως εμείς ζούμε για τις μητέρες μας, και να συνεχίσουν το έργο που δεν μπορέσαμε να ολοκληρώσουμε».

Ένα βιβλίο βαθιά συναισθηματικό και ταυτόχρονα γραμμένο με το ειρωνικό και παθιασμένο ύφος της Ιζαμπέλ Αλιέντε, όπου κάνει έναν απολογισμό της ζωής της σαν γυναίκα και συγγραφέας. Στις σελίδες αυτού του βιβλίου η Αλιέντε διηγείται με ειλικρίνεια την πρόσφατη ιστορία της ζωής της και της ιδιόρρυθμης οικογένειάς της στην Καλιφόρνια, σ' ένα σπίτι ανοιχτό, γεμάτο αληθινά αλλά και λογοτεχνικά πρόσωπα, που προστατεύεται από ένα πνεύμα: χαμένες κόρες, εγγόνια και βιβλία που γεννιούνται, εξορίες και βάσανα, ένα ταξίδι στον κόσμο των εξαρτήσεων κι άλλα ταξίδια σε μέρη μακρινά, σε αναζήτηση έμπνευσης, παρ' ολίγον διαζύγια, συναντήσεις, έρωτες, χωρισμοί, κρίσεις στα ζευγάρια και συμφιλιώσεις. Το βιβλίο αυτό είναι επίσης μια ιστορία αγάπης ανάμεσα σ' έναν άντρα και μια γυναίκα, δυο ώριμους ανθρώπους, που πέρασαν μαζί πολλές φουρτούνες χωρίς να χάσουν ούτε το χιούμορ ούτε το πάθος τους, καθώς και η ιστορία μιας σύγχρονης οικογένειας, διχασμένης από τσακωμούς κι ενωμένης, παρ' όλα αυτά, απ' την αγάπη και την αποφασιστικότητά της να τραβήξει μπροστά. Είναι η οικογένεια που γνωρίσαμε στην "Πάουλα" και κατάγεται από τους ήρωες του βιβλίου "Το σπίτι των πνευμάτων".

Είναι χειμώνας στο Μπρούκλιν. Η χειρότερη θύελλα των τελευταίων ετών σαρώνει την πόλη. Στον χιονισμένο δρόμο, ο Ρίτσαρντ Μπάουμαστερ, ένας μοναχικός εξηντάρης καθηγητής, τρακάρει ελαφρά τη νεαρή Έβελιν Ορτέγα. Τίποτε ιδιαίτερο – μόνο που, λίγες ώρες αργότερα, τη βλέπει έκπληκτός να στέκεται στο κατώφλι του. Η Έβελιν, παράνομη μετανάστρια από τη Γουατεμάλα, δείχνει ταραγμένη και δε μιλάει πολύ. Ο Ρίτσαρντ καλεί τη γειτόνισσά του, τη Λουσία, να τον βοηθήσει να βγάλει άκρη. Αλλά κανείς τους δεν είναι προετοιμασμένος γι’ αυτό που έχει να τους πει η Έβελιν…

Σε μια πόλη θαμμένη στο χιόνι, τρεις άνθρωποι έρχονται κοντά με απρόβλεπτο τρόπο. Μέσα σε λίγες ώρες, ανθίζουν ανάμεσά τους η συμπόνια, η αλληλεγγύη, ακόμα κι ένας έρωτας, θυμίζοντάς τους πως, στην καρδιά του χειμώνα, μπορείς να φυλάς μέσα σου ένα ανίκητο καλοκαίρι…

Η Ιζαμπέλ Αλιέντε αφηγείται με τον ανεπανάληπτο τρόπο της μια ιστορία επίκαιρη όσο ποτέ, για την Αμερική του σήμερα, τη μετανάστευση και τη μοναξιά, αλλά και την ελπίδα, την ανθρωπιά και τις δεύτερες ευκαιρίες.