Nouveautés

Αθήνα, 1988: Ένα ζευγάρι Άγγλων, ο μαύρος ποιητής και μποξέρ Μάιλο και ο λευκός αλκοολικός Τζάσπερς, για να εξασφαλίσουν δωρεάν διαμονή σ᾽ ένα φθηνό ξενοδοχείο κοντά στον σταθμό Λαρίσης και λίγα χρήματα για τα ποτά τους, κάνουν τους κράχτες με στόχο να προσελκύσουν τουρίστες στο ξενοδοχείο. Η γνωριμία τους με την Αμερικανίδα Μπράιντι θα αλλάξει τη ζωή και των τριών για πάντα. «Νεανικές φιλίες και η παρατεταμένη ηχώ τους στον χρόνο» (Newsweek). Μια ιστορία επιβίωσης, «όμορφη και πρωτότυπη» (Kirkus Reviews), φτιαγμένη από μια συγγραφέα που «γράφει σαν να διηγείται ένα συναισθηματικά φορτισμένο όνειρο» (The Wall Street Journal).

Η λέξη Ορθοδοξία και η λέξη Δύση δεν παραπέμπουν σε αντίπαλες ιδεολογίες ή σε θρησκείες διαφορετικές. Δηλώνουν διαφορά πολιτισμών, δηλαδή διαφορά νοήματος της ύπαρξης και τρόπου του βίου – διαφορά σαρκωμένη στους θεσμούς, στην Τέχνη, στην ιεράρχηση των αναγκών. «Εκδυτικισμένος Έλληνας» ή «εξελληνισμένος Δυτικός» συνιστούν γλωσσικές αντιφάσεις: σαν να λέμε «ξύλινο σίδερο» ή «σιδερένιο ξύλο». Όμως, στο ελληνώνυμο κρατίδιο, που η Δύση συγκαταβατικά ανέχθηκε να σχηματιστεί σαν καρπός της εξέγερσης των Ελλήνων ενάντια στον τουρκικό ζυγό, το σίδερο έγινε ξύλινο και η Ορθόδοξη Εκκλησία συμβατική «εθνική θρησκεία». Το βιβλίο φωτίζει αυτή την ανίερη αλχημεία. Πηγή: https://www.paron.gr/2021/03/10/orthodoxia-kai-dysi-sti-neoteri-ellada/

«Ο τόμος με τα άπαντά μου δεν είναι μόνο η συγκέντρωση των ποιημάτων μου αλλά κι ολόκληρης της ζωής μου, αφού δε θυμάμαι να έζησα ποτέ χωρίς ποίηση. Μικρή, μου διάβαζε ποίη¬ση η μητέρα μου και, βέβαια, μεγάλωσα στη σκιά του νονού μου, του Νίκου Καζαντζάκη. Ήξερα πώς γράφονται τα ποιήματα, δηλαδή ότι δεν μπορείς να τα προγραμματίσεις. Εκείνα αποφασίζουν πότε θα σε κατακτήσουν. Αρκεί να ’χεις την όσφρηση που χρειάζεται για να τα συλλάβεις. Αυτό ίσως και να σημαίνει “ταλέντο”. Βέβαια, όταν είσαι νέος, τα κύματα της ποίησης πολλαπλασιάζονται, αφού ο έρωτας κυριαρχεί. Ένα άλλο στοιχείο της ποιητικής μου ενέργειας είναι ότι πρωτοδημιούργησα στη δεκαετία του ’60, εποχή αναγέννησης της νεοελληνικής ποίησης και τέχνης γενικότερα, ή, όπως λέει ο Καβάφης, “με μουσικές ε¬ξαίσιες, με φωνές”. Είδαμε την ποίηση της Ελλάδας να αποσπά τη διεθνή προσοχή, ενώ ως τότε μόνο οι αρχαίοι Έλληνες τους ενδιέφεραν. Ωραία εμπειρία ο συγκεντρωτικός τόμος». ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΓΓΕΛΑΚΗ-ΡΟΥΚ

Μια ωδή στους άγριους τόπους και τα πλάσματα που τώρα απειλούνται, και μια επική ιστορία για τη δυνατότητα της ελπίδας πέρα από κάθε πρόβλεψη. Ένα άγριο, καθηλωτικό και βαθιά συγκινητικό μυθιστόρημα.

Στο βιβλίο καταγράφονται, ανά μέρα του έτους, τα σημαντικότερα γεγονότα της Ελληνικής Επανάστασης (από το 1814 - ίδρυση της Φιλικής Εταιρείας ως το 1830 - Πρωτόκολλο της Ανεξαρτησίας).

Καταγραφές μιας άλλοτε στοχαστικής και άλλοτε μελαγχολικής καθημερινότητας, συναντήσεις με Έλληνες και ξένους συγγραφείς σε φεστιβάλ και περιστατικά από τον κόσμο των λογοτεχνικών περιοδικών, σημειώσεις για βιβλία και τέχνη, σχόλια πάνω στην πνευματική ζωή με τις εντάσεις και τις ιδιορρυθμίες της, στίχοι που δεν εντάχθηκαν σε καμία ποιητική συλλογή, υπερρεαλιστικά όνειρα, διηγήματα και ταξίδια στεγάζονται στα Σκίτσα δρόμων κι έναστρης νύχτας, αυτή την πρώτη επιλογή από τα ημερολόγια του Δημήτρη Αγγελή. Οι χωρίς χρονολογική σειρά εγγραφές υπονομεύουν το είδος του χρονικού ή της μαρτυρίας και δίνουν προτεραιότητα σε μια απολύτως λογοτεχνική κατανόηση της καθη- μερινότητας. Ο συγγραφέας εκτίθεται, αυτοσαρκάζεται, τσαλακώνεται, παραμένοντας συναισθηματικά ανοχύρωτος, όπως ακριβώς και στην ποίησή του.

Τι εκπροσώπησε η δικτατορία των συνταγματαρχών στην ελληνική ιστορία; Ήταν μια «παρένθεση» που μπορεί να αγνοείται, ή μήπως εξέφρασε τάσεις που επιβίωσαν και μετά την πτώση της; Ποιες ήταν οι απαρχές της και ποιες οι συνέπειές της στο μακρό χρόνο; Πώς εντάσσεται στο ευρύτερο διεθνές φαινόμενο των αυταρχικών καθεστώτων της σύγχρονης εποχής; Κατά πόσον η ελληνική δημόσια συζήτηση για τα καθεστώτα αυτά αντικατοπτρίζει τις σύγχρονες τάσεις της έρευνας στη διεθνή ακαδημαϊκή συζήτηση; Επικεντρώνοντας στην απριλιανή δικτατορία στην Ελλάδα του 1967, το βιβλίο καλύπτει τα αίτιά της, καθώς και την κληρονομιά της στη μεταπολιτευτική περίοδο. Σκοπός δεν είναι η αναπαραγωγή κοινών τόπων αλλά η παρουσίαση νέων οπτικών, υποθέσεων και ερμηνειών. Το βιβλίο είναι διαρθρωμένο σε τρία μέρη. Στο πρώτο αναπτύσσονται οι θεωρίες της πολιτικής επιστήμης για τα αυταρχικά καθεστώτα διεθνώς και στην Ελλάδα. Στο δεύτερο μέρος, γίνεται αναφορά στις πολιτικές εξελίξεις της περιόδου και αναλύονται διεξοδικά τα αίτια που οδήγησαν στην επιβολή της δικτατορίας αλλά και τα βασικά χαρακτηριστικά της διακυβέρνησης κατά τη διάρκεια της επταετίας. Στο τρίτο και τελευταίο μέρος, περιγράφονται οι κοινωνικές και πολιτισμικές εξελίξεις της μακράς δεκαετίας του ’60, και οι μεταλλάξεις τής ελληνικής κοινωνίας στη δεκαετία του ’70.

Η ιστορία μιας μεταφράστριας στα όρια πραγματικού και μυθοπλασίας. Ένα ελάχιστα φωτισμένο πρόσωπο των ελληνικών γραμμάτων, η Στέλλα Κ., μια καλοαναθρεμμένη κόρη, μια τολμηρή γυναίκα που διεκδικεί την αγάπη και σε αντίξοους καιρούς καταφέρνει ν’ αποκτήσει ξεχωριστή υπόσταση. Ένα πνεύμα ελεύθερο και αλέγκρο με πάθος για τη ζωή, με πάθος για τις λέξεις, το σκοτεινό πηγάδι τους, την ξαστεριά τους. Από τα Χανιά των αρχών του 20ού αιώνα στο Παρίσι τoυ Μεσοπολέμου και από εκεί στην κατοχική και μεταπολεμική Ελλάδα. Μια νουβέλα που ξεπερνά τα όρια του προσωπικού αναπλάθοντας τη μοίρα των πολλών και χαρτογραφώντας την ιστορία της πνευματικής περιπέτειας που είναι κοινή, πανανθρώπινη, μια ζεστή φωτιά για όλους. Από τον μεγάλο έξω κόσμο στον βαθύ μέσα κόσμο των βιβλίων, των σπουδαίων έργων της παγκόσμιας λογοτεχνίας, που διαμόρφωσαν τις μεταπολεμικές γενιές συντηρώντας το όραμα για ένα καλύτερο αύριο

ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ Καθισμένη μόνη δίπλα στα καταγάλανα νερά της λιμνοθάλασσας, η Άνα Μαγκνταλένα Μπαχ περιεργάζεται τους άντρες στο μπαρ του ξενοδοχείου. Έχει δύο παιδιά από έναν ευτυχισμένο γάμο εδώ και είκοσι επτά χρόνια από τον οποίο δεν έχει κανένα λόγο να θέλει να ξεφύγει. Κι όμως, κάθε Αύγουστο, ταξιδεύει με το φέρι μέχρι το νησί όπου είναι θαμμένη η μητέρα της, και για μια νύχτα βρίσκει έναν νέο εραστή. Μέσα σε αποπνικτικές βραδιές της Καραϊβικής, γεμάτες σάλσα και μπολέρο, η Άνα ταξιδεύει κάθε χρόνο πιο βαθιά στην ενδοχώρα του πόθου της και των φόβων της καρδιάς της. Γεμάτο εκπλήξεις και συναισθηματισμό, το Τα λέμε τον Αύγουστο είναι ένας βαθύς στοχασμός πάνω στην ελευθερία, τη λύπη, την προσωπική μεταμόρφωση και τα μυστήρια της αγάπης· ένα απροσδόκητο δώρο από έναν από τους μεγαλύτερους συγγραφείς που έχει γνωρίσει ποτέ ο κόσμος.

"Καιρός θερισμού. Ο ήλιος, καρφωμένος στον βαθυγάλανο καλοκαιρινό ουρανό, φλεγόταν. Πάνω απ' την πεδιάδα της Σόφιας, απ' τις πλαγιές του Βακαρέλ ως τη Βίτοσα κι από Μουργκάς ως τα υψώματα του Λόζεν, η λάβρα πύρωνε τον αέρα, τα πάντα καίγονταν σαν σε καμίνι..." Ήλιος ανελέητος, εκτάσεις απέραντες, ατμόσφαιρα πότε πνιγηρή και πότε γιορτινή - η ζωή όλη των θεριστών, των αγροτών, των ανθρώπων της γης: οι έρωτες, τα πάθη, τα όνειρά τους, ζωγραφισμένα με ενάργεια, απλότητα κι ειλικρινή αγάπη. Ο Ελίν Πελίν στα δεκατρία αφηγήματα του τόμου αυτού σκιαγραφεί αριστουργηματικά την -όχι και τόσο ξένη στον Έλληνα αναγνώστη- καθημερινότητα των απλών ανθρώπων της γειτονικής Βουλγαρίας. Οι διηγήσεις του ποικίλλουν: από τη συγκινητική και λιτή ιστορία ενός Γέρικου βοδιού ή ενός κρυφού έρωτα Δίπλα στον νερόμυλο, μέχρι την περιγραφή της αποσύνθεσης και παρακμής της αγροτικής ζωής σ' έναν κόσμο που ολοένα αλλάζει, βαίνοντας προς την εκβιομηχάνιση (Γη, Οι Γέρακες), ο Βούλγαρος συγγραφέας μάς δίνει εξαιρετικά δείγματα της τέχνης του. Ο αναγνώστης θα νιώσει πως μια βαθιά συγγένεια τον συνδέει με τα πρόσωπα που περνούν από τις σελίδες του βιβλίου. Όλα θα του φανούν γνώριμα: το "κλίμα", οι άνθρωποι, οι συνήθειες, οι νοοτροπίες. Κοινός παρονομαστής: η γη των Βαλκανίων.