Harold Pinter

Η "Νεκρή ζώνη", ένα έργο γραμμένο στα μέσα περίπου της δημιουργικής περιόδου του Πίντερ, είναι πολύ λιγότερο ένα έργο "γύρω" από τη νοσταλγία, την τύχη, την αδικία, τον πειρασμό, το γήρας ή την απιστία και πολύ περισσότερο ένα κάλεσμα συμπαράστασης, μια προσπάθεια τεσσάρων ανθρώπων να επικοινωνήσουν, να βρουν στήριγμα ο ένας στον άλλο, ώστε να συνεχίσουν την αέναη περιπλάνησή τους σε αυτή την ανίκητη νεκρή ζώνη όπου "... Τίποτα δεν κινείται... δεν αλλάζει... δεν γερνάει... παραμένει... για πάντα... παγωμένο... σιωπηλό". Και αυτή ακριβώς την ανάγκη μα και ταυτόχρονα δυσκολία των πρωταγωνιστών να βρουν συμπαράσταση περιγράφει περίτεχνα ο Πίντερ με ένα κείμενο που αρνείται πεισματικά να τους προσφέρει μια διέξοδο δράσης από την παρούσα κατάσταση αλλά επιμένει να τους κρατά από την αρχή ως το τέλος εγΚλωβισμένους σε αέναους κύκλους αναμνήσεων, ονείρων, υποσχέσεων και προσδοκιών.

Όπως και σε άλλα έργα του, έτσι και στο "Πάρτι γενεθλίων" ο Πίντερ υφαίνει μια υποτυπώδη υπόθεση: μια ομάδα που ζει σε ένα μικροαστικό αγγλικό σπίτι και κάποια στιγμή οργανώνεται ένα πάρτι γενεθλίων για τον ένα τους. Ιστορικός χρόνος δεν ορίζεται, δηλώνεται όμως των ατόμων μέσα από τη ροή του. Επίσης δεν δηλώνεται το ενδιαφέρον κάθε ατόμου για τα υπόλοιπα, μιας και η διαβρωτική απομάκρυνση του καθενός από τα άλλα έχει ήδη συντελεστεί. Με αυτή την αδιαφορία όλων προς όλους δηλώνεται και ο κύριος στόχος του συγγραφέα: να καταδείξει ότι έχει προϋπάρξει η διάλυση του κοινωνικού ιστού που συνάρμοζε τα άτομα προγενεστέρων εποχών σε ένα φαινομενικά ενιαίο σύνολο, ένα σύνολο που αντιμετώπιζε με αίσθημα συλλογικής ευθύνης κάθε κοινό πρόβλημα.