Αυτός ο κόσμος μπορεί ν' αλλάξει

Οι δυνατότητες του ανθρωπίνου εγκεφάλου, είναι πραγματικά εντυπωσιακές! Τρανταχτή απόδειξη γι' αυτό, είναι η... Συνταγή της επιτυχίας, εφαρμοσμένη με θρησκευτική ευλάβεια -μετά από μια σειρά επιτυχιών, σε διάφορα σημεία στον πλανήτη μας- και στη χώρα μας. Μια συνταγή, όπου τα μυαλά που την εκπόνησαν, εξάντλησαν όλη τη φαιά ουσία και έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους, προκειμένου να εφαρμοστεί στην πράξη, ένας νέος ανέξοδος τρόπος κατάκτησης μιας χώρας, χωρίς όπλα και πολυβόλα και χωρίς να ηχήσουν οι σειρήνες του πολέμου. Έπρεπε άλλωστε να τηρηθούν τα προσχήματα και να βρεθεί αυτός ο... πολιτισμένος τρόπος, αφού δεν θα ήταν και τόσο εύκολη η κατάκτηση, όταν η χώρα που ορέγεται κάποια άλλη, τυχαίνει να βρίσκεται μέσα στην ίδια, υποτίθεται, συμμαχία.
Το πιο εντυπωσιακό, όμως, διαχρονικά δεν είναι το γεγονός ότι, ανέκαθεν κάποιοι ήθελαν να επιβληθούν και να ορίζουν τις τύχες των πολλών, όσο το γεγονός ότι οι πολλοί έχουν αποδεχτεί την διαιώνιση της αδικίας, χωρίς ουσιαστική αντίδραση. Και όσο πίσω κι αν κοιτάξει το μάτι στην καταγραμμένη ιστορία, αυτό που θα δει, είναι πόλεμοι, αίμα, δυστυχία. Και οι άνθρωποι έβγαλαν αποφθέγματα, όπως "πατήρ πάντων πόλεμος", ισχυροποιώντας στη συνείδησή τους τη σκληρή πραγματικότητα που επέβαλαν οι διαρκείς πόλεμοι, δημιουργώντας δεδικασμένο για την ανάγκη ύπαρξης εστιών πολέμου πάνω σ' αυτόν τον αιματοβαμμένο πλανήτη. Άλλωστε, όπως λέει και κάποιο σοφό τραγουδάκι "αυτός ο κόσμος δεν θ' αλλάξει ποτέ", πληγώνοντας με το σκληρό ρεαλισμό του, όλους τους ρομαντικούς και ονειροπόλους αυτού του κόσμου, που ακόμα ονειρεύονται έναν καλύτερο κόσμο.
- Γιατί όμως οι άνθρωποι δεν αντιδρούν;
- Γιατί έχουν πειστεί ότι μόνο "δια πυρός και σιδήρου" μπορεί η ανθρωπότητα να πορευτεί;
- Ποιοι τους έπεισαν ότι δεν μπορούν να αλλάξουν τα δεδομένα;
- Είναι, άραγε, αυτή η μοίρα των ανθρώπων ή μήπως είναι η μοίρα που οι ισχυροί του κόσμου επέβαλαν στους λαούς;
- Μήπως υπάρχει κι άλλος δρόμος να πορευτούν οι άνθρωποι;
Υπάρχει;...