Agatha Christie

Το κακό δε μένει ποτέ ατιμώρητο, μεσιέ. Η τιμωρία, όμως, ενίοτε παραμένει κρυφή.
Νικ Μπάκλεϊ; Αυτό το όνομα είναι εντελώς ασυνήθιστο για μια νέα και όμορφη γυναίκα! Όμως, δεν είναι το μόνο ασυνήθιστο πράγμα στη ζωή της. Αρχικά, σε μια απότομη πλαγιά στην Κορνουάλη, χαλάνε τα φρένα του αυτοκινήτου της. Έπειτα, σε ένα στενό μονοπάτι, γλιτώνει την τελευταία στιγμή από έναν βράχο που πέφτει από ψηλά. Κι ακόμη πιο μετά, ένας βαρύς πίνακας αποκολλάται από τον τοίχο και παραλίγο να την αφήσει νεκρή στο κρεβάτι της.
Όταν ο Ηρακλής Πουαρό ανακαλύπτει μια τρύπα από σφαίρα στο καπέλο της, παίρνει αμέσως την απόφασή του: Αυτό το κορίτσι χρειάζεται την προστασία και τη βοήθειά του. Την ίδια στιγμή αρχίζει να ξεδιαλύνει το μυστήριο ενός φόνου που δεν έχει συμβεί – ακόμη…

«Αξιοσημείωτο», είπε, «και καθ’ όλα συναρπαστικό. Σας συγχαίρω». «Μα, για ποιο πράγμα, κύριε Πουαρό;» «Σας συγχαίρω που έχετε ένα τόσο μοναδικό, εξαίσιο πρόβλημα». Μια έξαρση κλοπών σε μια φοιτητική εστία, φυσιολογικά, δε θα ήταν το είδος του εγκλήματος που θα τραβούσε το ενδιαφέρον του Ηρακλή Πουαρό. Όταν, όμως, είδε τη λίστα με τα κλεμμένα αντικείμενα, μεταξύ των οποίων ένα στηθοσκόπιο, ένα παλιό μάλλινο παντελόνι, ένα κουτί σοκολατάκια, ένα ξεσκισμένο σακίδιο πλάτης και ένα διαμαντένιο δαχτυλίδι μέσα σε ένα πιάτο με σούπα, έδωσε συγχαρητήρια στη διευθύντρια, την κυρία Χάμπαρντ. Η λίστα δεν έβγαζε κανένα απολύτως νόημα. Όμως ο Πουαρό δεν μπορούσε να μην αναρωτηθεί: Αν είχαμε απλώς να κάνουμε με έναν ασήμαντο κλέφτη, γιατί όλοι στην εστία ήταν τόσο φοβισμένοι;

Υπάρχουν πιο σημαντικά πράγματα από το να βρούμε τον δολοφόνο. Και η δικαιοσύνη είναι μια χρήσιμη λέξη, αλλά μερικές φορές είναι δύσκολο να πούμε τι εννοούμε με αυτή τη λέξη. Κατά τη γνώμη μου, το σημαντικότερο είναι να αποκαταστήσουμε τον αθώο. Το κάθισμα με τον αριθμό 9 ήταν το ιδανικό για να μπορεί ο Ηρακλής Πουαρό να παρατηρεί τους συνεπιβάτες του στο αεροπλάνο. Στα δεξιά του κάθισε μια χαριτωμένη νεαρή γυναίκα, η οποία φαινόταν ξεκάθαρα ότι ήταν ερωτευμένη με τον άντρα απέναντι. Ευθεία, στη θέση 13, κάθισε μια κόμησσα, η οποία έκρυβε καλά τον εθισμό της στην κοκαΐνη. Απέναντι από την ξύλινη σκάλα, στη θέση 8, ένας συγγραφέας αστυνομικών ιστοριών δυσκολευόταν να αντιμετωπίσει μια επιθετική σφήκα. Αυτό που ο Πουαρό δεν αντιλήφθηκε ήταν ότι πίσω του, στη θέση 2, ήταν καθισμένο το άψυχο σώμα μιας γυναίκας.

«Μα, αυτό δεν είναι λίγο πολύ το ανθρώπινο πρόσωπο; Μια μάσκα», είπε ο δόκτωρ Λορντ.

Η νέα και όμορφη Έλινορ Καρλάιλ τα είχε όλα: έναν αρραβωνιαστικό που αγαπούσε, και μια πλούσια γριά θεία που θα χρηματοδοτούσε το μέλλον της. Τώρα όμως κάθεται απαθής στο εδώλιο, παρόλο που κατηγορείται για τον φόνο της Μέρι Τζέραρντ, της ερωτικής της αντίζηλου. Τα αποδεικτικά στοιχεία είναι ιδιαιτέρως επιβαρυντικά: μόνο η Έλινορ είχε το κίνητρο, τη δυνατότητα και τον τρόπο να χορηγήσει το δηλητήριο που στοίχισε τη ζωή στη Μέρι. Εντούτοις, μέσα στην ψυχρή δικαστική αίθουσα ένας άνδρας εξακολουθεί να πιστεύει ότι η Έλινορ είναι αθώα μέχρι αποδείξεως του εναντίου – ο Ηρακλής Πουαρό βρίσκεται ανάμεσα στην Έλινορ και την κρεμάλα.

"Τώρα μικρός στρατιώτης υπήρχε μόνο ένας, πήγε και κρεμάστηκε και δεν έμεινε κανένας". Δέκα άγνωστοι μεταξύ τους άνθρωποι φτάνουν στο Σόλτζερ, ένα μικρό νησί στα ανοιχτά του Ντέβον. Τους έχει όλους προσκαλέσει όλους στη μοναδική έπαυλη του νησιού ένας μυστηριώδης οικοδεσπότης. Καθώς μαζεύονται για να δειπνήσουν, ένας δίσκος γραμμοφώνου αρχίζει να παίζει και η φωνή του αόρατου οικοδεσπότη τούς κατηγορεί ότι καθένας κρύβει το δικό του ένοχο μυστικό. Προτού τελειώσει η βραδιά, ένας από όλους τους πέφτει νεκρός. Οι υπόλοιποι συνειδητοποιούν με τρόμο ότι βρίσκονται παγιδευμένοι σ’ ένα έρημο νησί, μ’ έναν δολοφόνο ανάμεσά τους. Έναν δολοφόνο που ετοιμάζεται να χτυπήσει ξανά... και ξανά... Το πιο ευφυές στη σύλληψή του έργο της Κρίστι, που έχει μεταφραστεί σε πάνω από πενήντα γλώσσες. Το 2015 αναδείχτηκε σε διεθνή ψηφοφορία ως το καλύτερό της μυθιστόρημα. Είναι το μεγαλύτερο μπεστ σέλερ της αστυνομικής λογοτεχνίας διαχρονικά.

«Η αλήθεια δεν είναι ποτέ φριχτή, είναι μόνο ενδιαφέρουσα».

Όταν ο διακεκριμένος επιστήμονας σερ Κλοντ Έιμορι υποψιάζεται πως η επαναστατική φόρμουλα που έχει επινοήσει για ένα πανίσχυρο εκρηκτικό μπορεί να κλαπεί, καλεί τον Ηρακλή Πουαρό να περάσει το Σαββατοκύριακο στην εξοχική του κατοικία, ώστε να διασφαλίσει πως ο Βέλγος ντετέκτιβ θα την παραδώσει σώα και αβλαβή τη Δευτέρα στο υπουργείο Αμύνης της Μεγάλης Βρετανίας. Το Σαββατοκύριακο ωστόσο θα αποβεί ολέθριο, τόσο για τη φόρμουλα όσο και για τον δημιουργό της. Ο Ηρακλής Πουαρό, με τη βοήθεια του λοχαγού Χέιστινγκς, θα πρέπει να ξεμπλέξει ένα κουβάρι από οικογενειακές βεντέτες, παλιούς έρωτες και ύποπτους ξένους, προκειμένου να βρει τον δολοφόνο και να αποτρέψει την απόλυτη καταστροφή.

Η μις Τζέιν Μαρπλ, η πιο διακεκριμένη ερασιτέχνις ντετέκτιβ της λογοτεχνίας και ένα από τα καλύτερα δημιουργήματα της Άγκαθα Κρίστι, εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο χαρτί τον Δεκέμβριο του 1927, σ' ένα διήγημα με τίτλο "Η λέσχη της Τρίτης". Ακολούθησαν δώδεκα μυθιστορήματα και πολλά ακόμα διηγήματα με εκείνη πρωταγωνίστρια. Η Κρίστι είχε παρατηρήσει ότι τις γυναίκες, ειδικά τις ηλικιωμένες που έμεναν ανύπαντρες, συχνά τις σνόμπαραν, τις αγνοούσαν και τις υποτιμούσαν, αλλά η πιο εμπορική συγγραφέας στον κόσμο ήξερε καλά πόσο λίγα πράγματα ξεφεύγουν από αυτές τις αφοσιωμένες φρουρούς του χωριού, και ότι κάτω από τα σεμνά δαντελένια σκουφάκια ενίοτε κρύβονταν τα πιο κοφτερά μυαλά, ικανά να βάλουν τα γυαλιά ακόμα και στους καλύτερους της Σκότλαντ Γιαρντ. Το κακό, εξάλλου, απαντάται τόσο στην πιο γραφική γωνιά της Αγγλίας όσο και στους κακόφημους δρόμους της πόλης. Η ανθρώπινη φύση είναι αυτή που είναι, όπου κι αν βρίσκεται κανείς. Και έτσι δημιούργησε έναν από τους πιο αξέχαστους χαρακτήρες της. Στις δώδεκα ιστορίες αυτής της συλλογής, τις οποίες υπογράφουν σπουδαίες σύγχρονες συγγραφείς, ζωντανεύει και πάλι η θρυλική αυτή ηρωίδα. Κάθε συγγραφέας παρουσιάζει τη μις Μαρπλ μέσα από την προσωπική της ματιά, αλλά με σεβασμό στους κανόνες της κλασικής αστυνομικής λογοτεχνίας.

Περίεργο πράγμα οι συνήθειες. Ο ίδιος ο άνθρωπος δεν καταλαβαίνει
ποτέ ότι τις έχει.
Λονδίνο, 1920. Ένα σκληρό και αιμοσταγές έγκλημα λέκιασε τα ακριβά χαλιά μιας όμορφης μονοκατοικίας. Το θύμα είναι η πλούσια ηλικιωμένη Έμιλι Φρεντς. Όλα τα στοιχεία οδηγούν στον Λέοναρντ Βόουλ, έναν νεαρό τυχοδιώκτη, στον οποίο η πλούσια κληρονόμος άφησε την τεράστια περιουσία της και ο οποίος της πήρε τη ζωή χωρίς δισταγμό. Τουλάχιστον, αυτή είναι η εκδοχή που υποστηρίζει στο δικαστήριο η αφοσιωμένη υπηρέτρια της Έμιλι, η Τζάνετ Μακένζι.
Ο Λέοναρντ, ωστόσο, επιμένει ότι η σύντροφός του, η αινιγματική χορεύτρια Ρομέιν, μπορεί να αποδείξει την αθωότητά του, αλλά όταν εκείνη καλείται να καταθέσει, καταρρίπτει το άλλοθί του. Θα καταφέρει ο Λέοναρντ να γλιτώσει την κρεμάλα;

Έπαιζε τον ρόλο του διαβόλου με υπερβολικά μεγάλη επιτυχία. Αλλά δεν ήταν ο διάβολος. Κατά βάθος ήταν απλώς ένας ανόητος άνθρωπος. Κι έτσι... πέθανε. Όταν ο ιδιόρρυθμος κύριος Σαϊτάνα οργάνωνε αυτή τη συγκέντρωση για να επιδείξει τη μοναδική συλλογή του σχετικά με την τέχνη του εγκλήματος, δε φανταζόταν την εξέλιξη... Δολοφονείται παρουσία των καλεσμένων του εν μέσω μιας παρτίδας μπριτζ. Αν και δημοφιλής οικοδεσπότης, όλοι μάλλον φοβούνταν τον νεκρό. Παρά τις αρχικές επιφυλάξεις του να αποδεχθεί την πρόσκληση, ο Πουαρό είναι μεταξύ των παρευρισκομένων και καλείται να ζητήσει απ' όλους να ανοίξουν τα χαρτιά τους σ' αυτό το θανάσιμο παιχνίδι.

«Οι κηδείες είναι θάνατος για κάποιον της ηλικίας σου!»

Ο ιδιοκτήτης μιας βικτοριανής έπαυλης, ο Ρίτσαρντ Αμπερνάθι, πεθαίνει αιφνίδια, και η αδελφή του, η Κόρα, είναι πεπεισμένη ότι πρόκειται για φόνο… Όταν εκείνη δολοφονείται άγρια με τσεκούρι, η παράδοξη δήλωσή της την προηγούμενη μέρα αποκτά ξαφνικά τεράστια σημασία. Στην ανάγνωση της διαθήκης του Ρίτσαρντ άκουσαν την Κόρα να λέει: «Παρ’ όλα αυτά, το θέμα κουκουλώθηκε μια χαρά… Μα, τον δολοφόνησαν, έτσι δεν είναι;» Είναι, άραγε, οι θάνατοι των δύο αδελφιών απλώς τραγικές συμπτώσεις; Απελπισμένος, ο δικηγόρος της οικογένειας θα στραφεί στον Ηρακλή Πουαρό για να ξεσκεπάσει το μυστήριο. Όμως ακόμα και μετά την κηδεία ο θάνατος δεν έχει τελειώσει…