Agatha Christie

"Τι θες να κάνω; Όταν κάποιος είναι μοναδικός, το ξέρει!" Ο Ηρακλής Πουαρό έχει γίνει διάσημος - έχει γίνει μόδα, όπως λέει ο ίδιος. Όλοι έρχονται σ’ αυτόν για να επιλύσει τις υποθέσεις τους. Λαμπερά διαμάντια και απειλητικές επιστολές, τεθλιμμένες χήρες, ευγενείς, διαρρήκτες, χαμένες διαθήκες, πολυτελή ξενοδοχεία κι ένας αιγυπτιακός τάφος - το γοητευτικό σύμπαν του Πουαρό συγκεντρωμένο σ’ αυτή τη συλλογή των περιπετειών του, την πρώτη που δημοσίευσε η Άγκαθα Κρίστι. Έντεκα απολαυστικές ιστορίες, έντεκα μυστήρια που φαντάζουν άλυτα, αλλά κανένα δε θα μπορέσει να αντισταθεί ως το τέλος στα "μικρά φαιά κύτταρα" του δαιμόνιου ντετέκτιβ!

Τα λαγωνικά κυνηγούν λαγούς. Ο Ηρακλής Πουαρό κυνηγά δολοφόνους.

Μια ηλικιωμένη γεροντοκόρη βρίσκεται δηλητηριασμένη μέσα στο σπίτι στην εξοχή. Όταν πριν από λίγο καιρό έπεσε από τη σκάλα, όλοι έλεγαν ότι έφταιγε η λαστιχένια μπάλα που άφησε στο κεφαλόσκαλο το σκυλάκι της. Όμως η ίδια η Έμιλι πίστευε πως κάποιος από τους συγγενείς της προσπάθησε να την ξεκάνει. Το έγραψε, μάλιστα, στον Ηρακλή Πουαρό στις 17 Απριλίου. Όμως ο Πουαρό πήρε το γράμμα της πολύ αργά, στις 28 Ιουνίου… όταν η γηραιά κυρία ήταν ήδη νεκρή… Τώρα μπορεί να κάνει μόνο ένα πράγμα για την παρ’ ολίγον πελάτισσά του: να βρει την αλήθεια, έστω και μετά τον θάνατό της…

Ήταν σχεδόν βέβαιος πως η καλή γιαγιούλα απέναντί του δε σκόπευε να φτάσει ως το Λονδίνο μέσα στη σιωπή.
Ο Λιουκ Φιτζγουίλιαμ πηγαίνει με το τρένο στο Λονδίνο, όταν έχει μια πολύ παράξενη εμπειρία. Μια γηραιά συνταξιδιώτισσά του επιμένει ότι υπάρχει ένας επικίνδυνος δολοφόνος στο ήσυχο χωριό της, το Γουίτσγουντ. Έχει ήδη σκοτώσει τρεις, και ετοιμάζεται για τον τέταρτο φόνο.
Ο Φιτζγουίλιαμ δεν δίνει σημασία, πιστεύοντας πως όλα αυτά είναι ανοησίες μιας ηλικιωμένης γυναίκας. Αλλά λίγες ώρες μετά, η συνεπιβάτισσά του σκοτώνεται -την παρασύρει ένα αυτοκίνητο.
Και μετά, βρίσκουν τέταρτο πτώμα στο Γουίτσγουντ.
Πάρα πολλές συμπτώσεις. Ο Φιτζγουίλιαμ αποφασίζει να ρίξει ο ίδιος μια ματιά σ’ αυτό το χωριό όπου τελευταία συμβαίνουν τόσα ατυχήματα…

«Διότι κάπου», μονολόγησε ο Πουαρό, ενδίδοντας σε ένα όργιο ανάκατων μεταφορών, «υπάρχει ένας ψύλλος μέσα στ’ άχυρα, και μες στον άνθρακα παραμονεύει ο θησαυρός και μ’ ένα σμπάρο θα πετύχω δυο τρυγόνια!» Η κυρία ΜακΓκίντι πέθανε – πω πω πω! Πώς πέθανε; Στα γόνατα πεσμένη, όπως κι εγώ. Το παλιό παιδικό παιχνίδι τώρα έμοιαζε με κακόγουστο αστείο. Η πραγματική κυρία ΜακΓκίντι δολοφονήθηκε με ένα δυνατό χτύπημα στο πίσω μέρος του κεφαλιού και οι ελάχιστες οικονομίες της έκαναν φτερά. Οι υποψίες αμέσως πέφτουν στον νοικάρη της, που είναι άνεργος και δυσκολεύεται οικονομικά. Ο Ηρακλής Πουαρό, όμως, έχει άλλη γνώμη ̶ και δεν έχει ιδέα ότι η ζωή του τώρα βρίσκεται σε μεγάλο κίνδυνο.

Η ζωή είναι πάντοτε επικίνδυνη. Ίσως στο τέλος
να μην καταστραφεί από μεγάλες φυσικές δυνάμεις
αλλά από το έργο των ίδιων μας των χεριών.

Κάτι παράξενο συμβαίνει στο πάλαι ποτέ πανδοχείο Ο Ωχρός Ίππος. Για να το ανακαλύψει, ο Μαρκ Ίστερμπρουκ ξέρει πως πρέπει να πάρει τα πράγματα από την αρχή. Αλλά ποια ακριβώς είναι η αρχή; Το βάναυσο χτύπημα που δέχτηκε ο πατήρ Γκόρμαν στο κεφάλι; Η μανία με την οποία ο δράστης έψαξε τις τσέπες του ράσου του; Ή μήπως η επίσκεψη του ιερέα, λίγο πριν από τη δολοφονία του, σε μια ετοιμοθάνατη γυναίκα; Ίσως και ένας καβγάς που συμβαίνει μπροστά στα μάτια του Μαρκ να έχει
κάποια βαθύτερη σημασία που του διαφεύγει. Ο Μαρκ και η νεαρή Τζίντζερ είναι αποφασισμένοι να βρουν την αλήθεια. Όμως δεν έχουν ιδέα με τι ακριβώς ετοιμάζονται να αναμετρηθούν…

"Οι Άθλοι του Ηρακλή... Mais oui, c’est une idee, ca..." Ο Ηρακλής Πουαρό σκέφτεται σοβαρά ν’ αποσυρθεί για να... καλλιεργήσει κολοκύθες. Αλλά πριν αποχαιρετήσει οριστικά τον κόσμο του εγκλήματος και της τιμωρίας του, θέλει να κάνει κάτι αντάξιο του ονόματός του. Θα λύσει δώδεκα υποθέσεις, που καθεμιά θα παραπέμπει και σε έναν άθλο του αρχαίου συνονόματού του. Δώδεκα υποθέσεις που θα αφήσουν εποχή. Και θα δώσουν ένα καλό μάθημα στον φίλο του τον δόκτορα Μπάρτον, που τον ειρωνεύεται καλόκαρδα ότι δεν έχει το παράστημα Ηρακλή! Και για αρχή, πρέπει να βρει έναν κακοποιό ισχυρό, προβεβλημένο σαν το Λιοντάρι της Νεμέας...

Οι ελέφαντες θυμούνται, όμως εμείς είμαστε ανθρώπινα πλάσματα και ευτυχώς τα ανθρώπινα πλάσματα ξεχνούν. Ο Ηρακλής Πουαρό στάθηκε στην άκρη του γκρεμού. Γιατί σε αυτό το σημείο, πριν από πολλά χρόνια, συνέβη ένα τραγικό δυστύχημα – το κορμί μιας γυναίκας βρέθηκε τσακισμένο στα βράχια. Και στη συνέχεια, ακόμα δύο πτώματα ανακαλύφθηκαν – ένα παντρεμένο ζευγάρι που είχε βρει τον θάνατο από πυροβολισμό. Ποιος σκότωσε ποιον; Μήπως ήταν διπλή αυτοκτονία; Έγκλημα πάθους; Ή εν ψυχρώ δολοφονία; Ο Πουαρό βυθίζεται στο παρελθόν για να εξιχνιάσει ένα έγκλημα που έγινε πριν από δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια και ανακαλύπτει πως, ακόμα κι αν δεν υπάρχουν χειροπιαστά στοιχεία, οι παλιές αμαρτίες ρίχνουν μεγάλες σκιές.

"Αν ο ένας δεν κάνει την κίνηση, τότε πρέπει να την κάνει ο άλλος· επιτρέποντας στον αντίπαλο να επιτεθεί, μπορείς να μάθεις κάτι γι’ αυτόν". Ένας απρόσκλητος επισκέπτης στέκεται στην πόρτα του υπνοδωματίου του Ηρακλή Πουαρό. Δείχνει ταλαιπωρημένος, καθώς είναι από την κορυφή ως τα νύχια μέσα στη σκόνη. Καρφώνει το βασανισμένο βλέμμα του για λίγο στον διάσημο ντετέκτιβ κι ύστερα σωριάζεται στο πάτωμα. Ποιος είναι; Γιατί βρίσκεται σε κατάσταση σοκ; Και, κυρίως, τι σημαίνει ο αριθμός 4 που γράφει ξανά και ξανά με τρεμάμενο χέρι σε μια κόλα χαρτί; Ο Πουαρό θα βρεθεί μπλεγμένος σε μια διεθνή ίντριγκα και θα ρισκάρει την ίδια του τη ζωή για να λύσει το μυστήριο με τον αριθμό 4...

Μα όταν σου τα εξηγώ, mon ami, δεν είναι πάντοτε όλα απλούστατα;
Πώς ακριβώς έγινε διάσημος ο Ηρακλής Πουαρό; Ο φίλος του, ο Άρθουρ Χέιστινγκς, αφηγείται δεκαοκτώ από τις υποθέσεις που έλυσε στα πρώτα χρόνια της καριέρας του και λίγο λίγο έχτισαν τη φήμη του.
Είναι υποθέσεις κάθε είδους, από μικροκλοπές και ληστείες, μέχρι απαγωγές και φόνοι, και ο Πουαρό τις λύνει πάντα με τον τρόπο που προτιμά: όχι τρέχοντας πίσω από αποδεικτικά στοιχεία, αλλά βάζοντας το μυαλό του –τα «μικρά φαιά κύτταρα», όπως λέει ο ίδιος– να δουλέψει.
Δεκαοκτώ ιστορίες, δεκαοκτώ μυστήρια που αποδεικνύουν ότι ο μικροκαμωμένος Βέλγος με το πάντα περιποιημένο μουστάκι είχε δίκιο να συστήνεται ως ο καλύτερος ντετέκτιβ στον κόσμο…

Ο χρόνος είναι ο καλύτερος δολοφόνος. Επτά καθηλωτικές υποθέσεις που η μις Μαρπλ λύνει με τη γνωστή οξυδέρκεια και ευφυΐα της: Ένας μυστηριώδης άντρας τραυματισμένος από σφαίρα, το αίνιγμα του χαμένου θησαυρού, ένα πτώμα και μια μεζούρα, οι κατάρες μιας σαλεμένης επιστάτριας και ένα ατύχημα με άλογο, μια χαμένη καρφίτσα και μια τέλεια υπηρέτρια, μια δολοφονημένη σύζυγος σε δωμάτιο ξενοδοχείου και μια κληρονομιά, πολλοί υποψήφιοι κληρονόμοι και άλλοι τόσοι δολοφόνοι. Δύο επιπλέον ιστορίες μυστηρίου, «Η κούκλα της μοδίστρας» και «Αμυδρά, σαν μέσα σε καθρέφτη», χωρίς τη συμμετοχή της διάσημης μις Μαρπλ, αλλά εξίσου ατμοσφαιρικές και συναρπαστικές.