Eugene O' Neill

Η Ερημιά έκανε πρεμιέρα στο Μπροντγουέι στο Guild Theatre στις 2 Οκτωβρίου του 1933. Το έργο διαφοροποιείται από τα υπόλοιπα θεατρικά του Ο’ Νηλ ως προς το ότι έχει καλό τέλος για τον κεντρικό ήρωα και ως προς το ότι παρουσιάζει μια ευτυχισμένη οικογένεια της Αμερικής στο γύρισμα του αιώνα. Πρόκειται για το μοναδικό γνωστό έργο του Ο’ Νηλ με κωμικά και ρομαντικά στοιχεία. Η οικογένεια Μίλλερ ζει στο Κονέκτικατ του Νέου Λονδίνου. Το ημερολόγιο γράφει 4 Ιουλίου του 1906. Ο δεκαεξάχρονος Ρίτσαρντ βρίσκεται στον δρόμο προς την ενηλικίωση. Ο αναγνώστης θα παρακολουθήσει τη φορτισμένη συναισθηματικά ιστορία ενός φαινομενικά απερίσκεπτου νέου.

ο Ντυναμό είναι από τα πιο παραγνωρισμένα θεατρικά έργα. Ανέβηκε για πρώτη φορά στο Broadway το 1929, μετά το Παράξενο ιντερμέντζο, αλλά μόνο για πενήντα παραστάσεις. To κείμενο είναι σκοτεινό και οι διάλογοι σοκαριστικοί· μοιάζει ο συγγραφέας να έγραφε σε εμπύρετη κατάσταση. Πρόκειται για μια φιλόδοξη απόπειρά του να συμφιλιωθεί με ό,τι θεωρούσε "την ασθένεια των ημερών του", τον θάνατο του παλιού Θεού και την αποτυχία των νέων λατρειών -της επιστήμης και του υλισμού, όπως αυτές ενσαρκώνονται στις σελίδες του Ντυναμό. Ο Ρόμπεν Λάιτ, ο ήρωας του έργου, γιος του αιδεσιμότατου Χάτσινς, στρέφεται εναντίον του πατέρα του και αναγνωρίζει το ντυναμό σαν τη μητέρα γη. Και όλα ανατρέπονται... Ο Ο' Νηλ αποδείχθηκε προφητικός όσον αφορά τους φόβους του για την μηχανοποιημένη κοινωνία. Μια θεατρική δυστοπία που αφήνει πολύ χώρο για προβληματισμό.

Το μονόπρακτο έργο είναι ένας μονόλογος του τραγικού του ήρωα από την αρχή σχεδόν ως το τέλος, χωρισμένος αριστοτεχνικά σε οχτώ κλιμακωτά διαβαθμισμένες, κατ’ ανιούσα ένταση αγωνίας, σκηνές. Πρόκειται για την ιστορία ενός μαύρου άντρα που καταφεύγει σε ένα νησί της Καραϊβικής όπου καταλήγει να καταδυναστεύει τους ιθαγενείς με τον ίδιο τρόπο που το είχαν κάνει οι λευκοί Βρετανοί και Αμερικάνοι άποικοι. Ο ήρωάς μας θα δολοφονήσει έναν άλλο άνθρωπο παίζοντας ζάρια, θα καταδικαστεί, θα αποδράσει και τελικά θα γίνει κυβερνήτης. Το θέμα που διατρέχει το έργο είναι οι ρατσιστικές πρακτικές και προκαταλήψεις που συχνά δεν έχουν καν το διαφορετικό για αποδέκτη.

O Κέρτις, ο βασικός ήρωας, είναι ένας ανθρωπολόγος που συμμετέχει σε μια πενταετή αποστολή στην Ασία για να ερευνήσει την καταγωγή του ανθρώπου, όταν πληροφορείται ότι η σύζυγός του Μάρθα είναι έγκυος. Η είδηση τον οδηγεί σε ένα υστερικό ξέσπασμα εναντίον της τεκνοποίησης που θεωρεί ότι συνεπάγεται μια τρομερή κρίση για το ανδρόγυνο που θα καταστρέψει τη μεταξύ τους σχέση. Οι συντηρητικοί οικείοι τού Κέρτις στο Κοννέκτικατ δεν συμμερίζονται την αγανάκτησή του. Αν και γνωρίζουν ότι το παιδί είναι καρπός της εξωσυζυγικής σχέσης της Μάρθας με τον καλύτερο φίλο του Κέρτις, τον Μπιγκελόου... Τελικά ό,τι έμελλε να αποτελέσει ένα σατιρικό έργο για τον συντηρητισμό και την υποκρισία των ανθρώπων σε μια μικρή πόλη, μετατρέπεται σε ένα δηλητηριώδες μείγμα πικρόχολων συμπεριφορών και κακίας καθώς συνδυάζεται με τον πληγωμένο αντρικό εγωισμό του Κέρτις. Αν και η αρχική ιδέα για το έργο μπορεί να οφείλεται στην δυσπιστία του Ο Νηλ απέναντι στη γονεϊκότητα, τελικά τα συναισθήματα των ηρώων κυριαρχούν πάνω στη λογική σε ένα συναισθηματικά φορτισμένο μελόδραμα.