Ελένη Καραμαγκιώλη

Δεκαέξι ιστορίες για ανθρώπους χωμένους στα κουκούλια τους. Άντρες και γυναίκες που ζουν στη μεγάλη πόλη κάνοντας μικρά όνειρα. Άνθρωποι αεροστεγείς –τουλάχιστον έτσι φαίνονται– που άλλοτε λυτρώνονται κι άλλοτε εγκαταλείπονται στην τύχη τους. Πάντοτε, όμως, κινούνται. Τρέχουν ν’ αποφύγουν λακκούβες με θείους –που δεν αγαπάνε σαν θείοι– και με φυτά-μάρτυρες θλιβερών ιστοριών, σφυρίζουν στο τρένο ξαφνικά, χτυπάνε κουδούνια αγνώστων, ξύνουν τοίχους με τα χέρια τους, βουτάνε σε πισίνες για να κρυφτούν, βάζουν ηλεκτρική σκούπα για να φέρουν κοντά τους αυτούς που αγάπησαν, καταστρέφουν παιδικά πάρτι… Κάνουν ό,τι μπορούν για να παραμείνουν προστατευμένοι, μονωμένοι ή –τουλάχιστον– έτσι νομίζουν.