Ευάγγελος Ζάχος-Παπαζαχαρίου

Με ήρωες πρόσωπα πραγματικά ελαφρώς παραλλαγμένα ή και ολωσδιόλου επινοημένα, με γλώσσα απροσποίητη που δεν φοβάται να καταφεύγει στην αργκό όταν η αφήγηση το απαιτεί, με χιούμορ πολυεπίπεδο που εκτείνεται από τον λεπτό αυτοσαρκασμό ως τη χοντρή φάρσα, το βιβλίο του Ζάχου είναι ένα πλούσιο αθηναιογράφημα και συνάμα, όπως επισημαίνει στο επίμετρό του ο συγγραφέας Δημήτρης Φύσσας, μια "ημι-ιστοριογραφία": μια γοργή σκιαγράφηση της ελληνικής ιστορίας μέσα από το βλέμμα του ακαταμάχητου κεντρικού ήρωα, του Ασπρομάλλη.