William Carlos Williams

Ο βραβευμένος με Πούλιτζερ Γουίλλιαμ Κάρλος Γουίλλιαμς θεωρείται διεθνώς ένας από τους σημαντικότερους ποιητές της αμερικανικής γλώσσας. Στην Ελλάδα έγινε μόνο πρόσφατα ευρύτερα γνωστός, μέσα από την ταινία του Τζιμ Τζάρμους Πάτερσον. Απεικονιστής στις καταβολές του και ισόβιος φίλος τού Έζρα Πάουντ, αποτέλεσε ηγετική μορφή του μοντερνισμού στην ποίηση και υπήρξε μέντορας πολλών νεότερων ποιητών, μεταξύ των οποίων και του δικού μας Νικόλαου Κάλας. Το έργο του επηρέασε καθοριστικά τους ποιητές της Γενιάς των Μπιτ. Ο Αλλεν Γκίνσμπεργκ έγραψε γι’ αυτόν ότι «ξεχώριζε, ήταν ο μόνος από τους μεγάλους ποιητές με όμορφη ψυχή και ο μόνος που κατάφερε να μείνει πιστός στην ανθρωπιά του». Γιατρός στο επάγγελμα, εγκατεστημένος στο τότε φτωχικό Νιου Τζέρσεϋ, ο Γ.Κ. Γουίλλιαμς παρατηρούσε τον απλό κόσμο γύρω του και πίστευε ότι υπήρχε μια γνήσια αμερικανική γλώσσα, διαφορετική από την επίσημη αγγλική, που διαμορφώθηκε από τους ανθρώπους της εργατικής τάξης και τους μετανάστες. Θεωρούσε χρέος του Αμερικανού ποιητή να γράψει σε αυτήν τη γλώσσα και να απεικονίσει τις ζωτικές δυνάμεις που ξεπηδούσαν μέσα από την καθημερινή σκληρότητα της αμερικανικής πόλης και φύσης. Στην εν λόγω ανθολογία περιλαμβάνεται το αριστούργημά του Η Κόρη στην Κόλαση, μια –η εκτενέστερη μέχρι στιγμής στη γλώσσα μας- επιλογή από το υπόλοιπο ποιητικό έργο του και, τέλος, ένα κείμενό του με οδηγίες προς νέους ποιητές.

Ο Γουίλιαμς έχει μεταφραστεί ως τώρα ελάχιστα στα ελληνικά και πολλοί στην Ελλάδα τον αγνοούσαν μέχρι την εντυπωσιακή ταινία "Πάτερσον" του Τζιμ Τζάρμους. Στις "Ιστορίες ενός γιατρού" καταφέρνει κάτι μοναδικό. Ξεδιπλώνει -με μεγάλη συγγραφική μαεστρία- την ταυτόχρονη ευαισθησία και σκληρότητα της ιατρικής, πλάι στις φτωχές εργατικές κοινότητες της Αμερικής, και μας αποκαλύπτει την εικόνα μιας πλευράς της χώρας του αποκλεισμένης από το αμερικανικό όνειρο. Το βιβλίο αυτό, πέρα από υψηλή λογοτεχνία, είναι μια μαρτυρία γραμμένη από έναν γιατρό που νοιαζόταν για τους ανθρώπους και που ήξερε να διακρίνει όλες τις αποχρώσεις της ανθρωπιάς, των αντοχών και των ορίων τους στον εαυτό του και στους άλλους. Χωρίς διακρίσεις. Χωρίς υποκρισίες. Είναι μι περιγραφή της άσκησης της ιατρικής που δεν χάνει ίχνος από την ιατρική της ακρίβεια και τη θεραπευτική της δύναμη. Η αξία όμως πολλαπλασιάζεται λόγω της κοινωνικής και ψυχολογικής ευαισθησίας αλλά και τη διεισδυτική ματιά ενός σπουδαίου ποιητή.