Οβίδιος

Τα ερωτικά αντιφάρμακα είναι ένα εκτενές ποίημα 814 ελεγειακών στίχων που συμπληρώνει (μαζί με τους Έρωτες και την Τέχνη του έρωτα) τη λεγόμενη ερωτική τριλογία του Οβίδιου. Στο ποίημα αυτό ο ποιητής αντιμετωπίζει τον έρωτα ως ανίατη η δυσθεράπευτη ασθένεια και προσφέρει τις θεραπευτικές του συνταγές.

Σήμερα, τίποτε δεν αρέσει αν δεν είναι ανήθικο. Ο καθένας δε συλλογίζεται παρά πώς να ευχαριστήσει τον εαυτό του, και είναι πρόθυμος να το καταφέρει, έστω και με ζημιά του άλλου. Ω! φρίκη... Δεν είναι οι εχθροί που πρέπει να φοβάται ένας ερωτευμένος σήμερα. Πρέπει ν’ αποφεύγεις και τους πιο αγαπημένους σου ακόμα... Μη ξεχνάς και στίχους ακόμη να της στέλνεις. Αλίμονο! Λίγη αξία δίνουν στους στίχους τη σημερινή εποχή! Αρέσουν, δεν λέω, μα πιο πολύ αρέσουν τα δώρα. Κι όσο πιο πλούσια είναι, τόσο εκείνος που τα δίνει είναι σίγουρος πως θ’ αρέσει, ακόμη κι αν είναι γέρος ή άσχημος σαν τέρας. Ζούμε στον αιώνα του χρυσού. Η τιμή αποχτιέται με χρυσάφι, και με χρυσάφι κερδίζεται η αγάπη.

Ο Λέανδρος, ένας νεαρός από την Άβυδο, κάθε βράδυ διασχίζει κολυμπώντας τον Ελλήσποντο, για να συναντήσει την αγαπημένη του Ηρώ, που ζει στη Σηστό, στην απέναντι θρακική ακτή. Ένα λυχνάρι, που κρατά αναμμένο η αγαπημένη του, τον βοηθάει στον προσανατολισμό του μέσα στο σκοτάδι. Οι δύο νέοι περνούν τη νύχτα μέσα στο ερωτικό πάθος και, μόλις ξημερώνει, ο Λέανδρος επιστρέφει στην πατρίδα του. Μια μοιραία νύχτα με σφοδρή κακοκαιρία ο λύχνος σβήνει και ο Λέανδρος πνίγεται στη φουρτουνιασμένη θάλασσα. Το κύμα οδηγεί το άψυχο σώμα του στην ακτή της Σηστού, η Ηρώ το βρίσκει το επόμενο πρωί και αυτοκτονεί πέφτοντας από τον πύργο στον οποίο είναι απομονωμένη.
Ο Οβίδιος παρουσιάζει τον Λέανδρο να γράφει μια επιστολή προς την Ηρώ κατά τις ώρες της αναμονής του, πριν αποτολμήσει το θανάσιμο ταξίδι του αψηφώντας την κακοκαιρία. Η απάντηση της Ηρώς εκφράζει την ανησυχία της για την καθυστέρηση του Λέανδρου, το παράπονό της για την αναβολή της συνάντησής τους αλλά και στοργικές συμβουλές προς τον αγαπημένο της να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός.

Το βιβλίο είναι η πρώτη σχολιασμένη έκδοση στα νέα ελληνικά των δύο αυτών επιστολών.

Περιλαμβάνει: Εισαγωγή για το έργο του Οβίδιου, με έμφαση στη συλλογή των "Ηρωίδων" και την αρχαία παράδοση του συγκεκριμένου μύθου· το λατινικό κείμενο συνοδευόμενο από αντικριστή έμμετρη μετάφραση· εκτενή σχόλια ανά δίστιχο, που παρέχουν απαραίτητες πληροφορίες για την κατανόηση του κειμένου.

Σε σύγκριση με παλαιότερες ερμηνευτικές προσεγγίσεις, στην παρούσα επισημαίνονται εντονότερα η πανταχού παρούσα οβιδιανή ειρωνεία και το λεπτό χιούμορ που δεν έχει εγκαταλείψει τον ποιητή ούτε σε αυτό το έργο με το θλιβερό θέμα, τολμηροί υπαινιγμοί του ποιητή, καθώς και οι άφθονες ποιητολογικές νύξεις που αποτελούν μια διαρκή συζήτηση για τα λογοτεχνικά είδη.