James Joyce

A Portrait of the Artist as a Young Man represents the transitional stage between the realism of Joyce's Dubliners and the symbolism of Ulysses, and is essential to the understanding of the later work. This novel is a highly autobiographical account of the adolescence of Stephen Dedalus, who reappears in Ulysses, and who comes to realize that before he can become a true artist, he must rid himself of the stultifying effects of the religion, politics and essential bigotry of his background in late 19th century Ireland.

non-exchangeable & non-refundable

On sait que Nora joua un rôle essentiel dans la création des grandes figures féminines de l’œuvre de Joyce : Gretta, Bertha, Molly, Anna Livia renvoient sans cesse en écho au mystère de la féminité, sur lequel il n’a cessé de s’interroger et dont Nora représentait pour lui le modèle vivant à travers ses infinis avatars.Les lettres de James Joyce à Nora se concentrent sur deux grandes périodes. 1904, d’abord ; l’année de leur rencontre : de juin à décembre 1904, une douzaine de lettres font une chronique passionnée et émouvante de la naissance d’une relation amoureuse, avec ses envolées romantiques, ses moments de doute et ses morsures de jalousie. L’autre moment fort de cette correspondance, ce sont les lettres qui vont d’août à décembre 1909. Joyce est à Dublin et Nora est restée à Trieste. Les conversations que Joyce va avoir avec ses anciens amis à Dublin vont rapidement semer en lui le doute sur la fidélité de Nora et donner naissance à une série de lettres qui, dans leur mélange de passion amoureuse, de jalousie, de franchise sexuelle et parfois d’obscénité, sont un extraordinaire document.

Non exchangeable - non refundable

non-exchangeable & non-refundable

'Everybody knows now that Ulysses is the greatest novel of the century' Anthony Burgess, Observer

Following the events of one single day in Dublin, the 16th June 1904, and what happens to the characters Stephen Dedalus, Leopold Bloom and his wife Molly, Ulysses is a monument to the human condition. It has survived censorship, controversy and legal action, and even been deemed blasphemous, but remains an undisputed modernist classic: ceaselessly inventive, garrulous, funny, sorrowful, vulgar, lyrical and ultimately redemptive. It confirms Joyce's belief that literature 'is the eternal affirmation of the spirit of man'.

'The most important expression which the present age has found; it is a book to which we are all indebted, and from which none of us can escape' T. S. Eliot

Βρόμικο, βλάσφημο, άσεμνο και τελικά αδιάβαστο έχει χαρακτηριστεί το βιβλίο του Τζόυς Ulysses (Οδυσσέας) από πολλούς. «Είναι ένα βιβλίο στο οποίο όλοι μας χρωστάμε και από το οποίο κανείς μας δεν μπορεί να ξεφύγει», γράφει ο Τόμας Έλιοτ. Όπως και να έχει, είναι ένα βιβλίο που έφερε επανάσταση στη λογοτεχνία και στον τρόπο που τη βλέπουμε σήμερα. Ένα βιβλίο όπου ο ιρλανδικός λυρισμός και η ιρλανδική χυδαιότητα φθάνουν στα άκρα, συνθέτοντας ένα απολλώνιο και διονυσιακό αμάλγαμα. Στον Οδυσσέα ο Τζόυς καταγράφει τις σκέψεις και τις πράξεις πραγματικών ανθρώπων, ακόμη και τις πιο αισχρές και άσεμνες. Στην προσπάθειά του να δημιουργήσει έναν νεωτερικό, μοντέρνο ήρωα, επιστρέφει στο ομηρικό έπος της Οδύσσειας και αποδομεί τον Έλληνα ήρωα, τον πολύτροπο Οδυσσέα, σε μια παρωδία «περιπλανωμένου Ιουδαίου». Στη θέση ομηρικού Οδυσσέα τοποθετεί τον Οδυσσέα-Μπλουμ, που τον χαρακτηρίζουν ταπεινές ανθρώπινες δραστηριότητες και ιδιότητες, οι οποίες και περιγράφονται λεπτομερώς στο έργο. Με το βλέμμα του Οδυσσέα, το Δουβλίνο στις 16 Ιουνίου του 1904, μια μέρα κοινή όπως όλες οι άλλες, ίσως όχι κοινή για τον Τζόυς (τη μέρα αυτή είχε το πρώτο ραντεβού με τη Νόρα Μπάρνακλ, με την οποία συζούσε 30 χρόνια πριν την παντρευτεί), γίνεται το σύμπαν των ανθρώπων, της ιστορίας, της θρησκείας, του πατριωτισμού, της λαγνείας, της προδοσίας. Σχεδόν κάθε μορφή ανθρώπινης εμπειρίας, σκέψεων, συναισθημάτων, αναμνήσεων ρέει, με την τεχνική του εσωτερικού μονολόγου, στο ρεύμα του υποσυνείδητου και εκβράζεται περιγράφοντας την πραγματική ζωή της πόλης και των ανθρώπων της, σε μια μέρα. Το βιβλίο είναι ένας καθρέφτης κρατημένος μπροστά στη ζωή, καμωμένος από λέξεις που μιλάνε για όλα τα «ανθρώπινα». Προθέσεις, επιθυμίες, κρυφές και φανερές, βίτσια, λαχτάρες, όνειρα, ματαιώσεις, ελπίδες ξεπετάγονται μέσα από χάσματα που αφήνουν οι λέξεις, απεικονίζοντας τη ζωή όπως είναι: κατακερματισμένη, παραμορφωμένη, θολή, διασπασμένη.

Μια χριστουγεννιάτικη οικογενειακή γιορτή θα γίνει η αιτία να συνειδητοποιήσει ο Γκάμπριελ Κόνροϊ πόσο ερωτευμένος είναι με τη γυναίκα του. Ανυπομονεί να βρεθούν μόνοι για να μοιραστεί μαζί της τα συναισθήματά του. Μια αποκάλυψη της Γκρέτα, όμως, θα τον φέρει αντιμέτωπο με το παρελθόν της.
Πώς μπορεί ένας σύζυγος να συναγωνιστεί τη θύμηση ενός άλλου άντρα που δεν υπάρχει πια; Πόσο μπορούν να επηρεάσουν τη ζωή μας "Οι Νεκροί";
"Οι Νεκροί" συγκαταλέγονται στους "Δουβλινέζους". Πρόκειται για το τελευταίο από τα δεκαπέντε διηγήματα που έγραφε ο Τζόις με επίκεντρο μια πόλη που χαρακτηρίζεται από ηθική παράλυση, από τον εν ζωή θάνατο. Με γραφή έντονα συμβολική, ο συγγραφέας βαθαίνει στους ήρωές του, δίνοντας στον αναγνώστη μια αριστοτεχνική αποτύπωση της εποχής καθώς και των χαρακτήρων που την πλαισιώνουν.