Μπαμπά... (μια κανονική ημέρα)

"Για πρώτη φορά στη ζωή μου γνωρίζομαι με τον θάνατο. Είχαμε συναντηθεί αρκετές φορές στο παρελθόν, αλλά αυτή είναι η πρώτη φορά που γνωριζόμαστε. Με αγγίζει ο γαμιόλης. Έχει μπει στο δωμάτιό μου. Τον νιώθω γύρω μου, παγωμένο και αμείλικτο. Αντιπαθητικό και προκλητικό. Στα αρχίδια του όλα. Αυτός απλά σκοτώνει, εξαφανίζει, διαλύει... Διαλύει... Όχι αυτούς που σκοτώνει, βέβαια. Αυτούς που φαινομενικά δεν πειράζει, τους τριγύρω. Αυτούς διαλύει ο καριόλης. Αυτός πέρασε μέσα από το ακουστικό του τηλεφώνου και εγκαταστάθηκε πλέον μόνιμα στη ζωή μου. Αγενής και απρόσκλητος. Ανεπιθύμητος, αχώνευτος και ανήθικος, αλλά δεν χαμπαριάζει από τέτοια αυτός. Αυτός μου πήρε τον Μπαμπά μου. Αυτό το καθίκι μου πήρε τον Μπαμπά μου. Τώρα μόλις μου το είπαν. Τώρα μόλις μου είπαν ότι αυτό το καθίκι πήρε τον Μπαμπάκα μου..."