Βάνα η τραγουδίστρια με τα μαύρα

Είναι κάτι πράματα στη ζωή, που τα συναντάς καθημερινά κι όμως δεν τους δίνεις σημασία. Κι έρχεται η στιγμή που σου δίνεται, να τα κατανοήσεις και τότε, πράγματι ζητωκραυγάζεις από ενθουσιασμό, που μπόρεσες, που κατάφερες να καταλάβεις, τελικά, αυτά που χρόνια ήτανε μπροστά στα μάτια σου, κι όμως τα αγνοούσες [...] Ούτε κι αυτήν τη νύχτα κατάφερε να δαμάσει το μυαλό της η Βάνα. Να βάλει σε μια τάξη όλες της τις σκέψεις, που χρόνια τώρα την ταλανίζουν... Τα γιατί και τα διότι της, στην πρώτη γραμμή της παρέλασης που γίνεται στο κεφάλι της, την έχουνε αποσυντονίσει τελείως. Τα μαζεμένα δύο ξενύχτια της, δεν δώσανε καρπούς. Δεν κατάφερε τίποτα. Μάλλον οι σκέψεις της φουντώσανε περισσότερο, σαν τη φωτιά, που μετά το προσάναμμα, καίει τα πάντα κι αφήνει μόνο στάχτες και τίποτα παραπάνω. Έτσι και στο μυαλό της έγινε. Η προσπάθειά της να καταλάβει, έφερε περισσότερη σύγχυση... Το πήρε απόφαση. Άλλη φορά θα ξαναδοκιμάσει. Άλλη φορά.