Τα δίγλωσσα λεξικά που διευκολύνουν το πέρασμα από την ελληνική στην ιταλική γλώσσα και που είναι στη διάθεση του κοινού μέχρι σήμερα, μπορούν να χαρακτηρισθούν, κατά γενική διαπίστωση, ποσοτικά και ποιοτικά ανεπαρκή. Από τα λίγα που υπάρχουν, ελάχιστα είναι αποτέλεσμα ουσιαστικής και επαινετής δουλειάς. Ορισμένα έχουν το μειονέκτημα του μεγάλου όγκου, και από αυτά μερικά φέρουν ανεξίτηλα τα σημάδια του χρόνου που διέρρευσε από την εποχή της σύνταξής τους μέχρι σήμερα. Για το λόγο αυτό ο εκδοτικός οίκος "Perugia" αποφάσισε να αναλάβει το εγχείρημα της έκδοσης σειράς σύγχρονων ελληνο-ιταλικών λεξικών (μικρού, μεσαίου και μεγάλου), αρχής γενομένης από το παρόν, μεσαίου μεγέθους, λεξικό.
Με την έναρξη των εργασιών σύνταξης αυτού του ελληνο-ιταλικού λεξικού, χρειάστηκε να προσδιοριστεί ο "ιδεατός χρήστης", δηλαδή οι ιδιότητες των ατόμων για τα οποία θα γινόταν το λεξικό. Αποφασίστηκε πως, κατά κύριο λόγο, ο ιδεατός χρήστης είναι Έλληνας ή Ιταλός που βρίσκεται σε φάση συστηματικής μελέτης προς εκμάθηση της σύγχρονης ιταλικής ή ελληνικής γλώσσας, για γενική χρήση. Η επιλογή αυτή οδήγησε σε αποφάσεις αναφορικά με το λημματολόγιο, τη δομή του λήμματος, το είδος των παραδειγμάτων, κτλ. Παρά το γεγονός ότι αυτόν το χρήστη είχαμε κατά νου όταν ετοιμάζαμε το λεξικό, το τελικό "προϊόν" είναι κατάλληλο και για άλλες κατηγορίες χρηστών, όπως ο μεταφραστής, ο ενδιαφερόμενος για μια συγκεκριμένη επιστήμη ή δραστηριότητα, ή ακόμα και ο Ιταλός ή ό Έλληνας τουρίστας. Οι ειδικές, όμως, απαιτήσεις του μεταφραστή και του ενδιαφερόμενου για εξειδικευμένες χρήσεις της ελληνικής ή της ιταλικής, καθώς και το μοναδικό, ελπίζω, ουσιαστικό μειονέκτημα του παρόντος λεξικού, δηλαδή η έλλειψη καταγραφής της προφοράς των ελληνικών λέξεων, τουλάχιστον όταν αυτή δεν είναι προφανής (για παράδειγμα: α) "βιασμός" τρισύλλαβο, όχι δισύλλαβο, αλλά "βιασύνη" τρισύλλαβο, όχι τετρασύλλαβο, β) "έννοια" τρισύλλαβο= σημασία, αλλά "έννοια" δισύλλαβο=έγνοια, σκοτούρα), θα καλυφθούν με την έκδοση του μεγάλου ελληνο-ιταλικού λεξικού αυτής της σειράς. [...]