Ενδεικτικά στο δεύτερο τεύχος περιλαμβάνονται κείμενα γνώμης με αφορμή βιβλία πρόσφατης αλλά και παλαιότερης κυκλοφορίας, η πρώτη μετάφραση στα ελληνικά της Nella Larsen και του Evan Calder Williams, ένα πρωτότυπο διήγημα του Δημήτρη Καρακίτσου κι ένα του Ρένου Μάρτη, μία συνέντευξη με τον κριτικό λογοτεχνίας Τζέημς Γουντ, ένα κείμενο για το σύμπαν του Χάρι Πότερ κι ένα για την τελευταία σεζόν του Succession, ένα αφιέρωμα στους Έλληνες και Ελληνίδες συγγραφείς του περασμένου αιώνα που μας συγκινούν, την ομιλία του Τζον Μπέρτζερ στα βραβεία Booker, ένα κείμενο για το TikTok και πολλά πολλά άλλα.
«Ας ξεκινήσουμε από αυτό: η βλάβη είναι ένα πολιτικό περιοδικό. Και είναι πολιτικό περιοδικό με δύο τρόπους: α) η έκδοση ενός χάρτινου περιοδικού εντύπου, που φιλοδοξεί να κυκλοφορεί μία φορά ανά τρίμηνο σε μια εποχή γενικής και οργανωμένης ψηφιακής διαμεσολάβησης είναι καθ’ εαυτήν μια πολιτική πράξη, β) επιχειρεί να ορίσει μια δική της υποκειμενική συγκυρία παραβιάζοντας κατά κάποιο τρόπο τόσο την κυρίαρχη συγκυρία (εκδοτική, πολιτική κ.ο.κ.), όσο και τη δική μας μικρομοριακή συγκυρία: τα άγχη και τις αγωνίες της δουλειάς, της ζωής, της πολιτικής στράτευσης κ.ο.κ. […] Κρίσιμο είναι ό,τι μπορεί να γίνει αντικείμενο αναστοχασμού, να υποταχθεί στους χρόνους της εκδοτικής διαδικασίας και να διαβαστεί τρεις μήνες μετά σαν να συνέβη ακριβώς εκείνη τη στιγμή. Τώρα γιατί αυτό είναι πολιτικό; Είναι πολιτικό γιατί σε αυτή τη διαδικασία δεν φιλοδοξούμε να μπούμε εμείς, άντε και οι φίλοι μας. Η βλάβη φιλοδοξεί να υποβάλει σε αυτή την αίσθηση του χρόνου όσους/ες περισσότερους και περισσότερες γίνεται, αρκεί αυτοί και αυτές να μπορούν να μοιραστούν μαζί μας την ίδια κριτική διάθεση και την ίδια υπομονή. Να διαμορφώσουμε δηλαδή όλοι και όλες μαζί μια δική μας υποκειμενική αίσθηση του χρόνου και της συγκυρίας.»