Παιδιά και γονείς. Παιδιά και χωρισμένοι γονείς. Έρωτες που κατέρρευσαν. Σιωπές και φωνές. Δικαιολογίες κι αφορμές όταν, κάποια στιγμή, τον έναν σύντροφο έπαψε να τον αφορά ό,τι απασχολεί τον άλλον. Έπειτα διαζύγια, εντάσεις, αίθουσες δικαστηρίων, απαρχαιωμένοι νόμοι, χρονοβόρες δίκες, προκάτ αποφάσεις. Παράλογος πόλεμος χαρακωμάτων εκεί που κάποτε υπήρχε αγάπη. Κάπου ανάμεσα, στα ερείπια των ερώτων, παιδιά μπερδεμένα καλούνται να διαλέξουν στρατόπεδο. Άραγε, οι γονείς παίρνουν διαζύγιο και από τα παιδιά τους; Ποιος κερδίζει όταν το παιδί αποξενώνεται από τον έναν γονιό; Πόσο συνυπεύθυνη σε αυτή την αδικία είναι η Δικαιοσύνη;
Πεταλούδες, γραμματόσημα, δαχτυλήθρες, δόντια, ταξί. Σκιές και μαύρες τρύπες. Μια παρέα στο καφενείο, ένα καναρίνι και μια διάρρηξη, δυο φίλοι, η πόρτα μιας πολυκατοικίας, η Κοκκινοσκουφίτσα. Πέντε διηγήματα κι ένα παραμύθι για τον "κακό" λύκο. Ένα graphic novel για την οδυνηρή απόσταση που χωρίζει τον Διονύση από τη μικρή Φωτεινή.
Τι γίνεται όταν μπαίνει ο Ιανουάριος; Μα φυσικά οι υπόλοιποι μήνες περιμένουν κι αυτοί τη σειρά τους. Επειδή όμως η αναμονή είναι βαρετή, για να διασκεδάσουν την ανία τους επιδίδονται σε κάτι ανάρμοστο: κάνουν μπούλινγκ στον πιο μικρό και αδύναμο μήνα, τον Φεβρουάριο! Όμως δεν υπολόγισαν καλά τα πράγματα, γιατί ο Φεβρουάριος δεν είναι εύκολο θύμα. Μπορεί να του λείπουν μέρες αλλά του περισσεύει ο τσαμπουκάς. Είναι αψύς, αθυρόστομος και επικίνδυνα ετοιμόλογος, έτσι ώστε στα πειράγματα των άλλων δίνει πληρωμένες απαντήσεις που στάζουν δηλητήριο!
Πάνω σε μια απλή, σχεδόν παιδική, ιδέα ο Αρκάς δημιουργεί έναν οικείο και αξιαγάπητο χαρακτήρα. Ο Φεβρουάριος, μέσα σε ελάχιστο χρόνο, έγινε ένας από τους πιο γνωστούς και δημοφιλείς ήρωές του.
Γιατί, όταν το χιούμορ και η φαντασία περισσεύουν, με απλά υλικά μπορούν να γίνουν θαύματα.
Στην μεσαιωνική Ιαπωνία, σε έναν τόπο που ονομάζεται Πορφυρή Κοιλάδα, οι νέοι άρχοντες είναι διαφορετικοί: Προσπαθούν να αποφύγουν την μοίρα των προκατόχων τους. Προσπαθούν μέχρι και το τέλος...
'Ο μύθος της Πορφυρής Κοιλάδας έχει καταγραφεί όπως του αρμόζει. Βαθιά ανθρώπινος. Με το βάρος ενός κλασικού τραγικού έργου. Αλλά για καλή τύχη του επισκέπτη, χωρίς το ιδεολογικό κιτς του ηρωικού μυθιστορήματος, ούτε άρωμα μουχλιασμένης τραγωδίας. Κυλάει ανεπιτήδευτα το μελάνι, σαν να το βλέπουμε να ζωγραφίζει μπρος στα μάτια μας με την αμεσότητα της πρώτης εντύπωσης μια ανθρώπινη ιστορία με αληθινούς ανθρώπους. Και δεν εκπλήσσει τόσο, ότι αυτή η ελαφριά γραμμή μπορεί να αποδώσει με πιστότητα το δράμα, όσο ότι το δράμα γίνεται πιστευτό μόνο χάρη σ΄αυτήν την ελαφρότητα. Οι μυρωδιές που ξυπνά η ομίχλη στα φρέσκα χώματα, το άρωμα της δόξας, η ανάσα του θανάτου, το μεγαλείο και η μικρότητα, γνωστά και οικεία συναισθήματα, ξεχασμένοι κοινοί τόποι που μας εκπλήσσουν στο φως της Πορφυρής Κοιλάδας".
(από τον πρόλογο του Γιώργου Κωνσταντίνου)
Μέχρι στιγµής, ό,τι καλύτερο έχει βρεθεί για να αποφύγει κανείς να πεθάνει νέος είναι τα γεράµατα. Μόνο που, όταν δεν συνοδεύονται από αρρώστιες, συνοδεύονται από τη γελοιοποίηση. Λίγο να φροντίσει κανείς την εµφάνισή του, θεωρείται ότι «γαµπρίζει», «νεάζει», ή «παλιµπαιδίζει»· και λίγο να εγκαταλειφθεί στην ατηµελησία, αντιµετωπίζεται σαν να περιέπεσε σε γεροντική µελαγχολία ή σε άνοια. Κορώνα χάνεις, γράµµατα κερδίζουν οι άλλοι, αυτό είναι το αδιέξοδο της κατ’ ευφηµισµόν «τρίτης ηλικίας». Και το µόνο της αυθεντικό αντιστάθµισµα –η όποια συσσωρευµένη σύνεση– παραµένει στα αζήτητα. (Ζούµε, πάντα, σε κοινωνίες της παρορµητικής, νεανικής πρωτοβουλίας – όχι της µετριοπάθειας και του µεστού στοχασµού.)
0 Αρκάς εξερεύνησε ιδιοφυώς τι µας συµβαίνει µεταθανατίως στο Η ζωή µετά. Οι Συνοµήλικοι συνιστούν κάτι σαν «prequel» εκείνου του άλµπουµ. Δεν θα ήταν άστοχο να ονοµαστούν και Η ζωή λίγο πριν, αφού περιλαµβάνουν έναν εξίσου ιδιοφυή κατάλογο των όσων συµβαίνουν στο κλείσιµο του ανθρώπινου βίου. Οι τρεις κεντρικοί ήρωες –ο Γεράσιµος, ο Χαράλαµπος και ο Ζαχαρίας, ο σκύλος– αποτελούν τέλειες επιτοµές τριών βασικών στάσεων απέναντι στον θάνατο: πλήρης άρνηση, συνετή αποδοχή ή οργισµένος συµβιβασµός. Την πλήρη άρνηση εκφράζει ο σχεδόν ενενηντάχρονος Χαράλαµπος, την αποδοχή ο εβδοµηνταπεντάχρονος Γεράσιµος και τον οργισµένο συµβιβασµό ο «συνοµήλικος» (εντεκάχρονος) σκύλος του.
«Ο σκύλος µάς µαθαίνει τη φιλία / αλλά η γάτα / µάς µαθαίνει τον κόσµο», έγραφε στην τελευταία ποιητική του συλλογή ο Γιάννης Βαρβέρης. Ο σκύλος των Συνοµηλίκων µάς µαθαίνει την απέχθεια απέναντι στην ιδέα ότι σύντοµα θα χάσουµε τον κόσµο». Πέτρος Μαρτινίδης
Κυκλοφορούν επίσης οι συγκεντρωτικοί τόµοι:
- Ο Προφήτης
- Ναπολέων και Ασηµίνα
- Ο Ισοβίτης
- Χαµηλές πτήσεις
- Η ζωή µετά
- Καστράτο
και η σειρά: Η Ρόζα του Αρκά:
- Τοξικό αρσενικό!
- Ψυχραιµία, Αποστόλη!
- Σε δύσκολη θέση
- Από µικρό κι από τρελό
- Για µια εµφάνιση ζούµε
- Αχ, Θίθυ!
- Θτα πατώµατα!
- Οι µυστικοί
- Ζουζουνιές
- Θκληρή καρδιά
- Τιµωρηµένος
- ∆ιακοπέθ. Μην ενοχλείτε!
- Αβρότητεθ
- Μελαγχολίεθ
- Τα Χριστούγεννα του Θανασάκη (χαρτόδετο και σκληρόδετο)
- Οι θυµµαθητέθ
- Ανακατέµατα
- Ενοχές
- Έλα να πάµε θτο νηθί
- Η παρεκθήγηση
- Πατάτες και ποιήµατα
- Χτυποκάρδια στα προνήπια
Trier par:
Tout Effacer