Η προέλευση, η ερμηνεία, η αλληγορική σημασία λέξεων και φράσεων του λαού μας.
Ιστορία δεν είναι μόνο η καταγραφή ιστορικών γεγονότων σε χοντρά βιβλία, οι χρονολογίες και οι επέτειοι. Είναι μια φωνή που ξεπερνάει τους αιώνες και φτάνει αναλλοίωτη ως το σήμερα, αφού εντοπίζεται στην καθημερινότητα μας. Αποφθέγματα, αξιωματικές ρήσεις μεταφορικού ή αλληγορικού νοήματος που συμπυκνώνουν αξίες μιας άλλης εποχής, καθώς και λέξεις ή φράσεις που έλκουν την καταγωγή τους από το μακρινό αλλά και το πιο πρόσφατο παρελθόν, επιβιώνουν στο διάβα του χρόνου, διαμορφώνουν την πολιτιστική μας κληρονομιά και χρησιμοποιούνται για τον εμπλουτισμό, την τεκμηρίωση, τη σαφήνεια του καθημερινού μας λόγου. Για τις περισσότερες απ' αυτές, αγνοούμε το πρόσωπο που τις διατύπωσε ή την αφορμή και το γεγονός που τις δημιούργησε. Το βιβλίο αυτό, καρπός μακροχρόνιας και επίπονης εργασίας, επιχειρώντας να φωτίσει τις μικρές και μεγάλες στιγμές της ανθρώπινης παρουσίας που συνέβαλαν στην καθιέρωση χιλίων περίπου τέτοιων παροιμιωδών φράσεων, στοχεύει όχι μόνο να απαντήσει στο "γιατί το λέμε έτσι..." αλλά και να μυήσει τον αναγνώστη στην ατέλειωτη γοητεία της ανίχνευσης...
Το βιβλίο: Παράξενα πράγματα συμβαίνουν στο αγρόκτημα. Ο κύριος Μιχάλης έχασε το καπέλο του. Η εργασία του Νικόλα εξαφανίστηκε… και η γάτα η Μαρμελάδα πού είναι; Θα μπορέσουν τα δύο αδέλφια να λύσουν το μυστήριο;
Ιδέες/Αξίες/ Συναισθήματα του βιβλίου: Μητρική αγάπη
Η σειρά: Για να εξασφαλίσουν τα παιδιά υγιή κοινωνική ζωή θεμελιωμένη σε αποτελεσματικές σχέσεις, πρέπει να καλλιεργήσουν την ενσυναίσθηση , την ικανότητα δηλαδή να μπαίνουν στη θέση των άλλων, να κατανοούν και να αισθάνονται πράγματα με τον ίδιο τρόπο που τα βιώνει ένα άλλο άτομο. Την ανάγκη αυτή αναλαμβάνουν να καλύψουν τα εικονογραφημένα βιβλία της σειράς αυτής, που προάγουν τη συναισθηματική νοημοσύνη . Με την προτεινόμενη για γονείς και εκπαιδευτικούς προσέγγιση επιχειρούν να μυήσουν τα παιδιά στο να μπορούν να βλέπουν τον κόσμο με τα μάτια του άλλου, αφού μάθουν πρώτα να αναγνωρίζουν και να διαχειρίζονται τα δικά τους συναισθήματα.
Η αλεπού, ο λύκος, η ελαφίνα και το τσακάλι, ζητούν από το αγριοκάτσικο να τους οδηγήσει στον καταρράκτη. Θέλουν να κάνουν νεροτσουλήθρα και να παίξουν με τα νερά. Εκείνο δέχεται. Τους λέει, όμως, να φορέσουν καπέλο, γυαλιά και παπούτσια τρακτερωττά. Τα ζώα έτσι κάνουν. Μόνο η αλεπού έρχεται με τα γοβάκια! Όταν ένα από αυτά φεύγει από το πόδι της και πέφτει στο φαράγγι, τι θα κάνει η παρέα; Θα αφήσουν πίσω τους την αλεπού και θα συνεχίσουν; Ή μήπως η καλοσύνη του αγριοκάτσικου θα βρει μια άλλη λύση;
