Italo Calvino

Conte philosophique. En 1767, le jeune Côme, 12 ans, baron du Rondeau, monte dans un arbre et décide de ne plus jamais en descendre. Des années plus tard, toujours perché, le baron séduit une marquise fantasque et reçoit Napoléon en grande pompe.

Vivant dans une grande ville d'Italie du Nord, Marcovaldo est un citadin épris de nature, qui peine à retrouver dans l'environnement urbain le souvenir qu'il garde d'une campagne saine et pure. La nature elle-même semble différente, presque retorse.

Ο Αμερίγκο Ορμέα, μέλος κάποιου αριστερού κόμματος, ορίζεται εκλογικός αντιπρόσωπος σε ένα εκκλησιαστικό ίδρυμα για ανίατους ασθενείς και άτομα με ειδικές ανάγκες. Η πλήρης εξάρτησή τους από το προσωπικό και τη διεύθυνση του ιδρύματος μετατρέπει αυτούς τους ανθρώπους σε εύκολα θύματα της πιο αναίσχυντης πολιτικής εκμετάλλευσης, εμπλέκοντάς τους σε μια αντιπαράθεση που ούτε τους ενδιαφέρει ούτε τους αφορά πραγματικά. Τα όσα βλέπει και ακούει τη μέρα εκείνη ο Ορμέα τον χαράζουν βαθιά και τον οδηγούν σε δρόμους και λύσεις που δεν μπορούσε ποτέ να φανταστεί.

Ένα αγόρι καβγαδίζει με τους δικούς του, ανεβαίνει σ' ένα δένδρο κι αποφασίζει να μην ξανακατέβει για όλη του τη ζωή. Πάνω στα δένδρα θα οργανώσει τη ζωή του με τέτοιον τρόπο, ώστε αυτός ο τρόπος ζωής του να μοιάζει το ίδιο ή περισσότερο φυσιολογικός με αυτόν των «κανονικών» ανθρώπων, και οι περιπέτειες που θα ζήσει θα μείνουν αξέχαστες στον αναγνώστη. Πεφωτισμένοι φιλόσοφοι και ξεπεσμένοι αριστοκράτες, Σαρακηνοί πειρατές, διαβολικοί ιερωμένοι, Iσπανοί εξόριστοι, ένας αφηρημένος Nαπολέοντας, η καταστροφή της φύσης και της Iστορίας κι ένας μεγάλος πλην βασανιστικός έρωτας θα πυκνώσουν τη φαντασία του Ίταλο Kαλβίνο, που έγραψε αυτό το παραμύθι για ενήλικες –μένοντας πιστός στο πνεύμα ενός Nτιφόε ή ενός Στήβενσον– για να συνθέσει μια σαρκαστική και ευαίσθητη αλληγορία της σύγχρονης ζωής μας.

"Τι είναι όμως σήμερα η πόλη για μας; Σκέφτομαι ότι έγραψα κάτι σαν τελευταίο ποίημα αγάπης για τις πόλεις, τη στιγμή που γίνεται όλο και πιο δύσκολο να τις ζήσουμε. Η κρίση της πολύ μεγάλης πόλης είναι η άλλη όψη της κρίσης της φύσης. (...) Βιβλία όμως που προφητεύουν καταστροφές και αποκαλύψεις υπάρχουν ήδη πολλά· το να γράψει κανείς ακόμα ένα, θα ήταν πλεονασμός και κάτι τέτοιο δεν ταιριάζει στο χαρακτήρα μου. Αυτό που ο δικός μου Μάρκο Πόλο θέλει να ανακαλύψει είναι οι κρυφές αιτίες που οδήγησαν τους ανθρώπους να ζήσουν στις πόλεις, αιτίες που μπορούν να ισχύουν πέρα και πάνω από οποιαδήποτε κρίση. Οι πόλεις είναι ένα σύνολο πραγμάτων: απομνημονεύσεων, επιθυμιών, σημείων μιας γλώσσας· οι πόλεις είναι τόποι ανταλλαγών, όπως εξηγούν όλα τα βιβλία της οικονομίας, αλλά οι ανταλλαγές αυτές δεν είναι μονάχα ανταλλαγές εμπορευμάτων, είναι και ανταλλαγές λέξεων, πόθων, αναμνήσεων. Το βιβλίο μου ανοίγει και κλείνει με εικόνες ευτυχισμένων πόλεων που συνεχώς αλλάζουν σχήμα και χάνονται, κρυμμένες μέσα σε δυστυχισμένες πόλεις..." Το βιβλίο που θεωρείται από πολλούς ως το αριστούργημα του Ίταλο Καλβίνο σε νέα μετάφραση.