Novel

«Ποιος είσαι, ρε μπάσταρδε;» «Είμαι ο Μάιρμπεκ Ντεμίεβ, γιος του Λώμα Ντεμίεβ. Είμαι δεκαοχτώ χρονών» απάντησε και έκανε μια παύση. Πήρε βαθιά ανάσα, μύρισε τη νύχτα, μύρισε τα ίχνη της μέρας, το κάτουρο των αδέσποτων, ζώων και ανθρώπων, όπως το ανέδιδε η υγρασία που σερνόταν πάνω στους δρόμους του Γκρόζνι. Χαμογέλασε. «Και είμαι πούστης.» Υπάρχει ένα νήμα που συνδέει τα διηγήματα αυτού του βιβλίου. Και αυτό δεν είναι άλλο από τον ανθρώπινο πόνο. Πόνος που προέρχεται είτε από ωμή εκμετάλλευση είτε από προκατάληψη είτε από ξεπερασμένες παραδόσεις, πάντως πόνος. Σωματικός και ψυχικός. Όμως όσο κι αν ένας άνθρωπος μπορεί ν’ αντέξει τον πόνο, αυτό που δεν αντέχεται είναι η απελπισία. Η έλλειψη κάθε αχτίδας φωτός στο σκοτάδι. Το γεγονός ότι κάποιοι φροντίζουν να μην ακουστεί όχι μόνο η φωνή σου αλλά ούτε η κραυγή του πόνου σου. Εννέα συγκλονιστικά διηγήματα χτισμένα πάνω σε θέματα που ή δεν φτάνουν στα δελτία ειδήσεων ή φτάνουν αλλοιωμένα για την εξυπηρέτηση της τηλεοπτικής τρομολαγνείας.

Ένας ανήσυχος και τολμηρός ήρωας προσπαθεί να λύσει τους υπαρξιακούς του προβληματισμούς μέσω της ενδοσκόπησης και της αδιάκοπης προσκόμισης εμπειριών.

Με άμεση αφήγηση για το ταξίδι του προσδιορισμού του, μας προσφέρει ένα διαβατήριο να τον συντροφέψουμε σ' αυτό. Ωμός, ρομαντικός και περίτρανα μπερδεμένος, ο Υπαρξιστής εξερευνά την ανθρώπινη φύση και το νόημα της ζωής.

Ένα έργο στοχαστικό με θεατρικότητα, δυνατούς διαλόγους και ζωντανές περιγραφές. Όλες οι σκέψεις του ήρωα από τα έγκατα του μυαλού του σ' εμάς.

Επίμετρο: Θανάσης Αγάθος «Yπάρχουν όνειρα που πουλιούνται στην αγορά, συσκευασμένα νωπά, σε τιμή ευκαιρίας, όνειρα εισαγωγής ή και ντόπια, αφορολόγητα, εγχώριας κατασκευής, όνειρα που βγαίνουν ανάλογα με τις εποχές, όπως τα φρούτα, κι άλλα στην ψυχραποθήκη, που τα βρίσκεις όλη τη χρονιά, όνειρα σε λαϊκές αγορές και πολυκαταστήματα, άλλα μεγαλωμένα με χημικά λιπάσματα κι άλλα με κοπριά ζώων, δηλαδή αγνά, όνειρα θερμοκηπίων κι όνειρα ελευθέρας βοσκής, όνειρα με δόσεις και μισοτιμής». Η πρωτοποριακή εφημερίδα Επετηρίδα των Ονείρων. Μια συντροφιά σε ένα κότερο επιδίδεται στο σεξ. Ένας καπετάνιος διηγείται στον εγγονό του την ιστορία του νεότερου ελληνικού κράτους. Ένας τοξικομανής διασχίζει με ταξί τους δρόμους της Αθήνας για να εξασφαλίσει τη δόση του. Ταξιτζήδες αφηγούνται στους πελάτες τους ιστορίες σουρεαλιστικές. Η ακτινογραφία της ερωτικής σχέσης του Δον Πατσίφικο και της Δόνας Ροζίτας. Ένας βουλευτής της περιφέρειας αναρωτιέται πώς βρίσκεται εκτός λίστας. Ένας νέος ποιητής γιορτάζει παρέα με μια Γερμανίδα δούκισσα τη νίκη του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 1985. Ένας συγγραφέας, κλεισμένος στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου στη Ρώμη, γράφει για τη μεταμόσχευση γυναικείας καρδιάς σε άντρα. Το πνευματώδες ερωτικό παιχνίδι ενός άντρα και μιας γυναίκας στην αίθουσα τράνζιτο διεθνούς αεροδρομίου. Πανταχού παρόντα τα όνειρα. Ατομικά και συλλογικά. Και όλα αυτά λίγο πριν το ξαφνικό πέρασμα του κομήτη του Χάλλεϋ από την ατμόσφαιρα της Γης.

Παραμονές του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου ένα πολωνικό υπερωκεάνιο διασχίζει αμέριμνο τον Ατλαντικό, με προορισμό το Μπουένος Άιρες. Από εκεί, λίγες ημέρες μετά, στο άκουσμα της είδησης του πολέμου, αναχωρεί εσπευσμένα για την Ευρώπη. Μαζί του επιστρέφουν και όλοι του οι επιβάτες εκτός από έναν: τον νεαρό Πολωνό συγγραφέα Βίτολντ Γκομπρόβιτς. Ενώ ο πόλεμος μαίνεται και τα χιτλερικά στρατεύματα εισβάλλουν στην Πολωνία, εκείνος αγωνίζεται για να υπάρξει υλικά, πνευματικά και ηθικά πέραν του Ατλαντικού. Στον Υπερ-Ατλαντικό, ωστόσο, δεν εξιστορούνται απλώς οι περιπέτειες, οι αγωνίες, τα αδιέξοδα ενός αυτοεξόριστου, αλλά αναζητείται επίμονα η έννοια και το βαθύτερο νόημα της πατρίδας, του έθνους, του ατόμου, του πολέμου, της τιμής, του φύλου, της τέχνης και του έρωτα. Συνοψίζοντας τις εμπειρίες του των πρώτων οκτώ χρόνων στην Αργεντινή, ο Γκομπρόβιτς γράφει το 1947 ένα από τα αριστουργήματα της μεταπολεμικής λογοτεχνίας. Κινώντας με ταχύτητα και δεξιοτεχνία το μύθο μεταξύ του ιλαρού και του τραγικού, του σοβαρού και του αστείου, του υψηλού και του λαϊκού, του αρχαϊκού και του νέου, θα οδηγήσει τους ήρωες του δράματός του, αντί στη σύγκρουση στη συμφιλίωση, αντί στο έγκλημα στο ξεφάντωμα, αντί στο θρήνο σ' ένα καθολικό ξέσπασμα καθαρτήριου γέλιου.

Βόρεια Ιρλανδία, μέσα της δεκαετίας του ’70. Σε έναν τόπο και μια εποχή όπου περισσότερη σημασία έχει η προέλευση παρά οι πράξεις και τα συναισθήματα των ανθρώπων. Στη σκιά των Ταραχών, μέσα σε καθημερινές αναφορές περιστατικών βίας, η 24χρονη Κούσλα ζει με τη μάλλον αλκοολική μητέρα της μια ήσυχη ζωή σε μια μικρή πόλη κοντά στο Μπέλφαστ. Την ημέρα διδάσκει σε ένα Καθολικό δημοτικό σχολείο και τα βράδια σερβίρει στην παμπ της οικογένειας, την οποία κουμαντάρει ο αδερφός της. Εκεί συναντά τον Μάικλ Αγκνιού, Προτεστάντη, δικηγόρο, παντρεμένο, με τα διπλάσια χρόνια της. Σε ένα μέρος όπου η αγάπη δεν απέχει πολύ από τη βία, η συνάντησή τους θα αλλάξει για πάντα τη ζωή και των δύο. Η Κούσλα αφήνεται να παρασυρθεί στον κόσμο του και να ξεπεράσει όρια που ποτέ δεν πίστευε ότι θα διάβαινε. Παράλληλα, ο πατέρας ενός μαθητή της, του Ντέιβι, ξυλοκοπείται άγρια, πυροδοτώντας μια αλυσιδωτή αντίδραση γεγονότων που θα απειλήσει όσους και όσα επιθυμεί η Κούσλα να συγκρατήσει και να προστατεύσει. Ένα αξέχαστο συγγραφικό ντεμπούτο για ανθρώπους που προσπαθούν να ζήσουν μια κανονική ζωή σε ταραγμένους καιρούς.

"Είναι παγκόσμια αναγνωρισμένη αλήθεια πως ένας ανύπαντρος και πλούσιος άντρας έχει βέβαια ανάγκη από μια σύζυγο. Όσο και αν είναι λίγο γνωστά, λοιπόν, τα αισθήματα και οι απόψεις αυτού του ανθρώπου, όταν για πρώτη φορά έρχεται να κατοικήσει σε μια γειτονιά, η αλήθεια αυτή είναι τόσο καλά χαραγμένη στα μυαλά όλων των κοντινών γειτόνων του, ώστε αυτός πια ο κύριος να θεωρείται σαν νόμιμο κτήμα της μιας ή της άλλης κοπέλας".
Ένα από τα πιο αγαπημένα και πολυδιαβασμένα μυθιστορήματα της Τζέην Ώστεν, όπου, μέσα από μιαν ιστορία χτισμένη πάνω στα γνώριμα μοτίβα της -έρωτας και γάμος, ελπίδες και διαψεύσεις- και σε μια διελκυστίνδα ανάμεσα στη σοβαρότητα και τη σάτιρα, η συγγραφέας αναδεικνύεται σε ιστορικό και ηθογράφο της αγγλικής μεσοαστικής τάξης του ύστερου 18ου
αιώνα.

Στην ολλανδική ύπαιθρο, σε ένα ερημικό χωριό απ’ όπου κανείς δεν περνάει ποτέ, ένας πενηντάχρονος αγροτικός κτηνίατρος πραγματοποιεί μια ακόμη επίσκεψη ρουτίνας στη γειτονική φάρμα. Είναι η αρχή ενός ασφυκτικού καλοκαιριού, με την απειλή της νόσου των βοοειδών να εξαπλώνεται στην περιοχή. Εκείνος, όμως, έχει μάτια μόνο για τη μικρή κόρη του κτηνοτρόφου.

Καθώς το καλοκαίρι προχωρά, οι δυο τους αναπτύσσουν μια όλο και πιο επικίνδυνη εμμονή. Στο ημερολόγιό του καταγράφει με ανατριχιαστικό λυρισμό τη σχέση του με τη νεαρή κοπέλα. Θέλει να ξεφύγει από τα τραύματα της παιδικής του ηλικίας και τη μοναξιά, ενώ εκείνη αναζητά διαφυγή σε έναν κόσμο μικροκλοπών, ατελείωτης μουσικής και φανταστικών συζητήσεων με τον Χίτλερ και τον Φρόιντ.

Κανείς δεν υποψιάζεται πόσα κοινά μπορεί να έχουν, την ευαισθησία και τον πόνο που συνδέει τη μοίρα τους. Κανείς εκτός από εκείνον, που γνωρίζει, από την πρώτη στιγμή, ότι η ζωή του υπάρχει μόνο δίπλα της.

Υπάρχουν μεγάλα έργα στην παγκόσμια λογοτεχνία, όπως επίσης και μεγάλες φωνές. Ο Marieke Lucas Rijneveld δημιουργεί στο νέο του βιβλίο τη δική του ερμηνεία της Λολίτας του Vladimir Nabokov, της ιστορίας που όρισε αυτό που ονομάζουμε Έρωτα.

Η Υπέροχη αγαπημένη μου απέσπασε τα βραβεία F. Bordewijk Prize 2021 και Boon prize 2022, και πρόκειται να μεταφραστεί σε περισσότερες από 14 γλώσσες.

Ένας συγγραφέας βρίσκεται αντιμέτωπος με τη λευκή σελίδα. Η καθημερινότητά του έχει αλλάξει – έχει αποκτήσει το πρώτο του παιδί. Στο περιθώριο της χαράς του, όμως, πλανάται μια απορία: ο ίδιος πια πού είναι; Βάζει άνω τελεία στη ζωή του και ξεψαχνίζει το παρελθόν του για να στοχαστεί το παρόν του. Ανακαλύπτοντας σημειώσεις μέσα στις ρωγμές του χρόνου, θραύσματα αναμνήσεων δημιουργούν την έως τώρα ιστορία του. Το ατομικό ανοίγεται στο συλλογικό και ο αφηγητής συναντά πρόσωπα που τον καθόρισαν, συγγραφείς που τον διαμόρφωσαν, ήρωες που τον στοίχειωσαν. Από τους μυστικούς κήπους της μνήμης αναδύονται ζητήματα που απασχολούν λίγο πολύ όλους μας: ο έρωτας, ο θάνατος, ο εθισμός, οι ενοχές, η πατρότητα, η φθορά του σώματος, τα κοινωνικά δίκτυα, η υποκρισία, η πολιτική ορθότητα. Καθώς τα αγωνιώδη σκιρτήματα της ψυχής συμπλέκονται, σχηματίζουν μια αφήγηση που προσπαθεί να αποτυπώσει τον ρευστό κόσμο στον οποίο κατοικούμε. «Όταν μιλώ για τον εαυτό μου, μιλώ για σένα». Στο βιβλίο αυτό του Αλέξη Σταμάτη ο αναγνώστης καλείται να συνδεθεί με τον «άλλο», που αντικατοπτρίζεται στο ταξίδι της συγγραφής, ανακαλύπτοντας μια κοινή ανθρωπιά και μια βαθιά αίσθηση συγγένειας.

Κατεχόμενο Παρίσι, 1942. Οι γερμανικές αρχές κατοχής βρίσκονται σε κάθε γωνιά της σκοτεινής, επικίνδυνης και πανέμορφης πόλης, το ίδιο όμως και οι θύλακες της Γαλλικής Αντίστασης, που αγωνίζονται κρυφά ενάντια στον Χίτλερ. Λίγο προτού ξεψυχήσει μετά από καταδίωξη στο Καρτιέ Λατέν, ένας άγνωστος άντρας εγχειρίζει στον ανυποψίαστο συγγραφέα Πολ Ρικάρ, που σκύβει να τον βοηθήσει, ένα διπλωμένο κομμάτι χαρτί. Μοιάζει με σχέδιο εξαρτήματος στρατιωτικού όπλου, που ίσως είναι πολύτιμο για τις συμμαχικές δυνάμεις. Ο Ρικάρ συνειδητοποιεί πως πρέπει να φροντίσει το σχέδιο αυτό να φτάσει στα χέρια των μελών του αντιστασιακού δικτύου. Καθώς εμπλέκεται όλο και πιο έντονα σε αντιναζιστικές ενέργειες και επικίνδυνες αποστολές κατασκοπείας, ο Πολ Ρικάρ ταξιδεύει στη Γερμανία προκειμένου να κατασκοπεύσει τις κινήσεις των ναζί... «Συναρπαστικό και πολυσύνθετο… Φαίνεται πως κανένας άλλος συγγραφέας μυθιστορημάτων κατασκοπείας δεν καταφέρνει τόσο καλά να ανακαλεί τις ευμετάβλητες διαθέσεις και τη συναισθηματική ατμόσφαιρα της Ευρώπης του Β΄ Παγκόσμιου πολέμου όσο ο Άλαν Φερστ». The Wall Street Journal «Αν και διαδραματίζονται σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο, τα βιβλία του Φερστ είναι σαν τα Νυχτερινά του Σοπέν: διαχρονικά, υπερβατικά, οικουμενικά. Ο αναγνώστης δεν τα διαβάζει απλώς, μαγεύεται από αυτά». Los Angeles Times «Ο Άλαν Φερστ δεν παύει να με εκπλήσσει». Tom Hanks «Ο Φερστ μεταφέρει τους αναγνώστες του με απίστευτη δεξιοτεχνία πίσω στον χρόνο...» New York Times «Ο Φερστ είναι ο καλύτερος στον χώρο». Vince Flynn

Ο ανά χείρας τόμος διασταυρώνει είκοσι μικροδιηγήματα αγαπημένων Ελλήνων πεζογράφων. Είκοσι καλοκαιρινές ιστορίες που δημοσιεύτηκαν στην Εφημερίδα των Συντακτών, στην προσπάθεια του σαββατιάτικου βιβλιοφιλικού ενθέτου (Ανοιχτό Βιβλίο) να χαρίσει στους αναγνώστες του εκτός από κριτική πυξίδα και λογοτεχνική απόλαυση.

Τα κείμενα δημοσιεύτηκαν σε δύο ενότητες, τους θερινούς μήνες των τελευταίων δύο ετών. Η πρώτη ενότητα (2013) στέγαζε παλαιότερους και νεότερους πεζογράφους, ενώ η δεύτερη (2014) αποκλειστικά πρωτοεμφανιζόμενους. Στην παρούσα συγκεντρωτική αναδημοσίευση αθροίζονται όλα τα ευσύνοπτα διηγήματα με αλφαβητική σειρά.

Είκοσι, λοιπόν, καλοκαιρινές αφηγήσεις θρυμματισμένες ή αρραγείς, ρεαλιστικής, ονειρικής ή ενδοσκοπικής πνοής, που εκτυλίσσονται εντός ή εκτός Ελλάδας, γραμμένες σε τόνο ανέμελο, σαρκαστικό ή δύσθυμο.

Μ. Φάις

Περιλαμβάνει τα διηγήματα:
- Θοδωρής Γκόνης, "Mont Blanc"
- Άντζελα Δημητρακάκη, "Πτήση"
- Κώστας Καβανόζης, "Ρετιρέ"
- Δήμητρα Κολλιάκου, "Τα χωνάκια"
- Αχιλλέας Κυριακίδης, "25 Ιανουαρίου"
- Κώστας Μαυρουδής, "Βιβλιοφιλία"
- Γιώργος Μητάς, "Αλεξάνδρα"
- Μαρία Μήτσορα, "Ο Δήμος και ο Φόβος"
- Ηλίας Χ. Παπαδημητρακόπουλος, "Η Λουκίσσα"
- Βαγγέλης Χατζηγιαννίδης, "Καλοκαίρι μισητό, στα δεκάξι και μισό"
ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2014
- Ιάκωβος Ανυφαντάκης, "Summertime in Prague"
- Δήμητρα Διδαγγέλου, "Γρατζουνιά στα παπούτσια"
- Λευτέρης Καλοσπύρος, "Οι πρωτόπλαστοι"
- Χριστίνα Καράμπελα, "Καλοκαίρι άγουρο"
- Νίκος Κουφάκης, "Ανάληψη"
- Χρίστος Κυθρεώτης, "Μια στιγμή κάτω από το φως του Ιουνίου"
- Αλέξανδρος Κυπριώτης, "Μεταμορφώσεις"
- Αλέξανδρος Στεφανίδης, "Διακοπές"
- Γεωργία Τάτση, "Γαλαζοαίματη"
- Γιάννης Τσίρμπας, "Μια τίμια συνθήκη ειρήνης"