Greek

Ο ΚΙΠΛΙΝΓΚ, μέσα στο σκηνικό της ζωής στην Ινδία, με τον τρόπο που ένας Άγγλος μπορούσε να την παρατηρήσει, γράφει τα διηγήματά του σε μια γλώσσα άμεση και δυναμική, πού τη διανθίζει η αργκό του βρετανικού στρατού. Ο συγγραφέας αποκαλύπτει την οξυδερκή παρατηρητικότητά του, ένα εφευρετικό πνεύμα και μια ιδιόμορφη ικανότητα να ζωγραφίζει ζωντανά τους χαρακτήρες του. Η βιωμένη λεπτομέρεια, η αφήγηση του ανεκδότου το βράδυ μέσα στη σκηνή, κρατούν όλη τη γοητεία τους χάρη σ' αυτόν τον κοφτερό και γρήγορο τόνο κι αυτόν το ρεαλισμό πού προμηνύει τον Stephen Crane και τον Χέμινγκουεϋ. Στον τόμο, που μετέφρασε αριστοτεχνικά το 1950 ο μεγάλος πεζογράφος Κοσμάς Πολίτης, περιέχονται η κλασική νουβέλα του Κίπλινγκ "Το ωραιότερο διήγημα του κόσμου ", καθώς και έξι θαυμάσιες ιστορίες με θέματα από την Ινδία: "Το τέλος του δρόμου", "Η πολιτεία της τρομαχτικής νύχτας", "Στο σπίτι του Σουντχού", "Χωρίς την ευλογία της εκκλησίας", "Ο γυρισμός του Ίμρεϋ" και "Ένας νεαρούλης".

Η ποίηση του Καρντούτσι εκφράζει την κατάφαση της ζωής, το φως, τη χαρά, το τραγούδι. Μ' αυτό δεν θέλω να πω ότι δεν εκφράζει και συναισθήματα θλίψης, όταν όμως συμβαίνει αυτό γίνεται στον τόνο των αρχαίων δασκάλων του, με γνώση του μέτρου, του σκοπού και της κατάληξης της ζωής. Το δε κλασικό ελληνο-ρωμαϊκό παρελθόν και η προσήλωσή του σε αυτό, μαζί με την αγάπη του στη ζωή, την φιλοπατρία και την επαναστατική του συνείδηση, δίνουν ορμή και ένταση στην ποίησή του. Επίσης, απετέλεσε ένα νέο ξύπνημα στον καιρό του, μια νέα αναγέννηση, αφού η άλλη πνίγηκε από τον παπικό καθολικισμό και τους Σαβοναρόλα του? έφτασε δε σε μια καίρια στιγμή: την εποχή των επαναστατικών κινημάτων για την κατάκτηση της ελευθερίας της Ιταλίας από τον γερμανικό ζυγό. Ήταν εκείνη την εποχή που, ύστερα από έναν ύμνο στον Διόνυσο-Βάκχο, έγραψε και τον ύμνο "Στο Σατανά". Το ποίημα αυτό ταρακούνησε στην κυριολεξία ολόκληρη την Ιταλική χερσόνησο, και μελοποιημένο τραγουδήθηκε από το Φριούλι ίσαμε τη Σικελία. Ένας κριτικός εκείνων των χρόνων έγραψε: "Από τώρα και στο εξής δεν χρειάζεται να αναζητήσουμε την ποίηση των αγίων, δηλαδή αυτών που χάνονται στην έρημο για να κρύψουν τις αρετές τους να μην τις χαρούν οι άλλοι, τώρα έχουμε την ποίηση αυτών που δεν ντρέπονται για τις χαρές της ζωής και δεν αποφεύγουν κανένα δρόμο που οδηγεί σε αυτές. Όχι πια πνευματικά εγκώμια, ο αναγνώστης θα βρει εδώ ("Στο Σατανά") έναν υλιστικό ύμνο. Και εξορκίζω όλες τις κατάρες που η κατήχηση ρίχνει στον κόσμο της σάρκας και στον Σατανά".

"Πάρε κόσμε. Το αφεντικό τρελάθηκε! Σε πουλάει και σ' αγοράζει. Τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι; Πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Αγόρασε γουρούνι στο σακί. Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο. Τι πουλάς και γελάς; Απ' όλα έχει ο μπαξές. Περί ορέξεως... κολοκυθόπιτα! Και ελληνικά... εισαγωγής έχουμε! Να τρώει η μάνα και του παιδιού να μη δίνει! Απ' την παραγωγή στην κατανάλωση. Εδώ η προσφορά, εδώ και η ζήτηση. Και το κουκούτσι... μύγδαλο! Η δοκιμή δωρεάν. Τουρλού-τουρλού. Παλιό κρασί και φρέσκο λάδι. Το φτηνό το κρέας τα σκυλιά το τρώνε. Φάτε μάτια ψάρια και κοιλιά περίδρομο. Ένα μήλο την ημέρα το γιατρό τον κάνει πέρα. Τέτοια άμα βρεις, έλα να μου πεις. Το ένα τρακό-, τα δύο πεντακό-. Πουλάει τρέλα. Σκόρδα για το μάτι. Κολοκύθια με το μέτρο. Όποιος έχει μαχαίρι, τρώει πεπόνι. Φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι. Είναι κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια. Λεμονάκι μυρωδάτο, το 'χω φέρει από το Κιάτο. Το μήλο κάτω απ' τη μηλιά θα πέσει. Κουνουπίδι για δώρο ! "

«ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΙΛΑ? ΓΙΑ ΟΣΑ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ».

O Gary Vaynerchuk, o επιδραστικός και αντισυμβατικός επιχειρηματίας, γνωστός ως Gary Vee, ξέρει πώς να επιτυγχάνει αποτελέσματα, και ταυτόχρονα να το διασκεδάζει. Το #AskGaryVee αποτελεί συλλογή των πιο χρήσιμων απαντήσεων σε ερωτήσεις που του έχει απευθύνει το κοινό της εκπομπής του.

Είτε σχεδιάζετε να ιδρύσετε τη δική σας εταιρεία είτε εργάζεστε στον ψηφιακό κόσμο είτε μόλις πιάσατε δουλειά σε μια συμβατική επιχείρηση είτε ψάχνετε για έμπνευση, το #AskGaryVee είναι ο απαραίτητος οδηγός για να γίνετε μεγάλοι και τρανοί.

«Ποτέ μην αφήνεις τις συνθήκες να καθορίζουν το αποτέλεσμα».

#AskGaryVee

Ζούμε σε μια εποχή κατά την οποία οι δίαιτες είναι της μόδας. Το ίδιο και οι κάθε λογής τάσεις που διαμορφώνονται σχετικά με το τι και το πώς πρέπει να τρώμε. Πολλές από αυτές στερούνται επιστημονικής βάσης και μας βάζουν σε άσκοπες διαδικασίες ή, ακόμα, και σε κίνδυνο. Αυτό συμβαίνει γιατί οι περισσότεροι αγνοούμε βασικές αλήθειες σχετικά με την αξία της τροφής για το σώμα μας. Μέσα από 100 ερωταπαντήσεις οι συγγραφείς του πολύτιμου αυτού οδηγού παρέχουν, με τρόπο απλό και κατανοητό, σημαντικές συμβουλές και μυστικά σχετικά με τη διατροφή, όπως: γιατί δεν είναι καλό να συνδυάζουμε τα κορν φλέικς με το γάλα ή το γιαούρτι; Γιατί δεν πρέπει να αυγοκόβουμε την ψαρόσουπα και την κρεατόσουπα; Γιατί δεν είναι και τόσο καλή ιδέα η "πιατέλα" των φρούτων; Στο τέλος του βιβλίου παρουσιάζονται χρήσιμες και εύκολες συνταγές για κάθε γεύμα κατά τη διάρκεια της μέρας, καθώς και πετυχημένες συνταγές από γνωστούς σεφ. Στις σελίδες του θα βρούμε τη γνώση και την έμπνευση να επιστρέψουμε σε έναν τρόπο διατροφής που δεν είναι απλά ο "σωστός" αλλά, κυρίως, είναι ένας τρόπος που φέρνει το σώμα και το πνεύμα μας σε ισορροπία.

Το (Δεν) υπάρχουν χαζές ερωτήσεις… στην επιστήμη γεννήθηκε με αφορμή τη δημοφιλή σειρά της Leah Elson 60 Seconds of Science, όπου οι φανατικοί της ακόλουθοι προτείνουν θέματα στα οποία πρέπει να απαντήσει μέσα σε εξήντα δευτερόλεπτα. Η συγγραφέας απαντά σε αυτό το γεμάτο χιούμορ πρώτο βιβλίο της σε δεκάδες επιστημονικές ερωτήσεις –από συνηθισμένες μέχρι ευφάνταστες ή ακόμα και εξωφρενικές– των θαυμαστών της απ’ όλο τον κόσμο. Στο πνεύμα του Αστροφυσική για βιαστικούς του Neil deGrasse Tyson και του The Complete Manual of Things that Might Kill You: A Guide to Self–Diagnosis for Hypochondriacs της Jen Bilik, το (Δεν) υπάρχουν χαζές ερωτήσεις… στην επιστήμη εξηγεί επιστημονικά και ιατρικά θέματα με ευκολονόητο και διασκεδαστικό τρόπο, και είναι κατάλληλο τόσο για φιλοπερίεργους αναγνώστες χωρίς επιστημονικές γνώσεις όσο και για επιστήμονες που θέλουν να φρεσκάρουν τις γνώσεις τους.

Τι βγήκε πρώτο; Το αβγό ή η κότα; Γιατί το 11 είναι έντεκα και όχι δύο; Ήταν καλός επιστήμονας ο Νεύτων; Τι κοινό έχουν τα βαμπίρ και τα κουνέλια; Υπάρχουν βαρετοί αριθμοί; Μπορούμε να μετρήσουμε την άνοιξη; Ποιος επινοεί τα ανέκδοτα; Αυτά είναι μερικά μόνο από τα πολλά ερωτήματα τα οποία ο Κάρλο Φραμπέτι -διαπρεπής λύτης επιστημονικών γρίφων- υποβάλλει στον αναγνώστη. Μια περιπλάνηση στα πιο ετερόκλητα επιστημονικά πεδία -φυσική, χημεία, κβαντική μηχανική, μαθηματικά, νευροεπιστήμη, βιολογία, ρομποτική- χωρίς να παρακάμπτονται η ψυχολογία και η φιλοσοφία. Το "... ή το αβγό την κότα;" είναι ένα διαυγές βιβλίο, εμποτισμένο με οξυδέρκεια, που προτίθεται να κεντρίσει όχι μόνο το ενδιαφέρον του εξοικειωμένου με τις επιστήμες αναγνώστη, αλλά και κάθε ανήσυχου και φιλοπερίεργου ανθρώπου.

Ο Αϊ-Βασίλης, αιώνες τώρα, άλλο δεν κάνει απ' το να νοιάζεται το γέλιο και τη χαρά των παιδιών της γης με νάνους βοηθούς, που δουλεύουν ασταμάτητα όλο το χρόνο για να ναι τα πάντα έτοιμα την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Τα τελευταία χρόνια, όμως, διάφοροι πονηροί εργοστασιάρχες προσπαθούν να τον μιμηθούν. Για να τους ανταγωνιστεί ο Αϊ-Βασίλης προσλαμβάνει ειδικούς συνεργάτες από τη γη. Δυο απ' αυτούς, κι οι δυο σε σημαντικά πόστα, αποδεικνύονται αδίσταχτοι κι άπληστοι. Αδειάζουν, χωρίς κανένας να τους πάρει είδηση, τη μοναδικά μεγάλη αποθήκη της πολιτείας του από δώρα. Η έκπληξη είναι στο τι θα κάνει τελικά ο Αϊ-Βασίλης. Και πώς θα ξεπεράσει τη δύσκολη αυτή στιγμή. Θα πάει στη γη; Κι αν πάει τι δώρα θα δώσει στα παιδιά;

Η επετειακή έκδοση αυτού του βιβλίου, που έμελλε να αποδειχτεί "προφητικό", προλογίζεται από τον Γιάννη Μακριδάκη, και συνοδεύεται από κείμενα των: Μανώλη Αναγνωστάκη, Τάσου Βουρνά, Ανάστου Παπαπέτρου, Αγγελικής Κώττη, Γιώργου Σκούρτη, Άγγελου Ελεφάντη, Κώστα Μπαλάσκα, Χρήστου Γ. Λάζου, Βασίλη Ραφαηλίδη, Μιχάλη Μόσχου, Ροζέ Μιλιέξ. Ακριβώς τριάντα χρόνια πριν, ο Χρόνης Μίσσιος έγραφε: "Τους νεκρούς μας τους θυμόμαστε, βέβαια, δε λέω, αλλά σαν νεκρούς, όχι σαν εκφραστές των μεγάλων οραμάτων, του ονείρου της ανθρωπότητας. Έτσι, και όταν τους θυμόμαστε, είναι σα να τους σκοτώνουμε δυο φορές, είναι σα να τους βάζουμε στο κρεβάτι του Προκρούστη για να τους φέρουμε στα μέτρα της σημερινής αριστεράς". "Εκείνο που μ’ εξοργίζει κυριολεκτικά, είναι η ανθρώπινη ποιότητά μας, η ανθρώπινη πορεία μας... Σήμερα βέβαια όλοι έχουν αποκατασταθεί, και οι περισσότεροι είναι στο κόμμα, αντάμα με τους χτεσινούς διώκτες και βασανιστές τους. Τι να πεις... Ολόκληρη η αριστερά πρέπει να περάσει από ψυχιατρείο... Μωρέ, καμιά φορά λέω, καλά που δε νικήσαμε..."

Στο "... Κάτι ν' αλλάξει! Μα πώς;" παρακολουθούμε τη ζωή της Ειρήνης στα χρόνια 1979-1984, μια εποχή που η κοινωνία διψούσε για "αλλαγή". Η Ειρήνη, μόνη σε μια άγνωστη πόλη, στη Θεσσαλονίκη, περνάει δύσκολες μέρες, ώσπου μέσα από τη συμμετοχή της στη νεολαιίστικη οργάνωση Ρήγας Φεραίος ενσωματώνεται στη φοιτητική κοινωνία.

Ζει τη φοιτητική ζωή: σινεμά, ταβερνεία, φιλίες, έρωτες ή ερωτικές δοκιμές· εκδίδει ένα περιοδικό· μετά την αρχική απώθηση προς τα αμφιθέατρα και τα μαθήματα, ανακαλύπτει τη χαρά της μάθησης, ενώ ταυτόχρονα προβληματίζεται για τους θεσμούς και την εκπαιδευτική διαδικασία. Μπορεί άραγε κάτι να αλλάξει σε αυτόν τον τόπο; Πριν από μερικά χρόνια απαντούσε: "Και βέβαια αλλάζει!". Τώρα συνειδητοποιεί τη δυσκολία, σκέφτεται όμως πως δεν πρέπει να παραιτείται κανείς από την επιθυμία "κάτι ν' αλλάξει".

Στο βιβλίο συμβάλλουν με τις αφηγήσεις τους παλιοί φίλοι, συμφοιτητές, καθηγητές και "βοηθοί", αλλοτινοί σύντροφοι στον ίδιο πολιτικό χώρο, που μετακινήθηκαν είτε προς τη σοσιαλδημοκρατία είτε προς τη "ριζοσπαστική Αριστερά", και αλλοτινοί αντίπαλοι. Όλοι μαζί συνθέτουν ένα ψηφιδωτό για τα χρόνια της Μεταπολίτευσης με τις μεγάλες προσδοκίες, τα κάποια βήματα μπροστά, αλλά και την αρχή των μελλοντικών δεινών.

Αυτοβιογραφία, μυθοπλασία και μαρτυρία συγχρόνως, με αιχμές προς το σήμερα, το αφήγημα αυτό αποτελεί τη συνέχεια του "Και βέβαια αλλάζει!" (2014), διαβάζεται όμως και ανεξάρτητα.