Comics

Θκληρή καρδιά, γιατί να θ’ αγαπήθω; Αυτό αναρωτιέται αναστενάζοντας ο ερωτευμένος Θανασάκης, ενώ ταξινομεί τις πέτρες της συλλογής του. Αλίμονο, η καρδιά της Σίσσυς είναι σκληρή σαν πέτρα κι αυτή την πέτρα δεν θα την αποκτήσει ποτέ. Όμως δεν απελπίζεται, συνεχίζει να τρώει με αμείωτη όρεξη τις λατρεμένες του τηγανητές πατάτες, να παίζει με τον φίλο του τον Χάρη, να βάζει σε μπελάδες τον καλό Αποστόλη και να ταλαιπωρεί μέχρι εξοντώσεως τον περιπτερά της γειτονιάς του. Γιατί ο Θανασάκης είναι πολύ δύσκολος πελάτης. Για να αγοράσει μια τσιχλόφουσκα, θα κάνει τόσες ερωτήσεις όσες χρειάζονται για να κάνουν τον περιπτερά να αλλάξει επάγγελμα. Το δέκατο άλμπουμ της σειράς «η Ρόζα» του Αρκά, όπου πάνε χέρι χέρι η αθωότητα με τη διαολιά και το συναίσθημα με το βιτριολικό χιούμορ.

Ο Θανασάκης στα πατώματα! Ο μικρός ατίθασος διαβολάκος φαίνεται πως βρήκε τον μάστορά του. Η Σίσσυ, το κορίτσι των ονείρων του, αδιαφορεί γι' αυτόν και για τον έρωτά του. Η αδιαφορία της τον εξουθενώνει και τον ρίχνει στα πατώματα, όπως ο κρυπτονίτης τον Σούπερμαν. Όμως ο Θανασάκης δεν το βάζει κάτω. Της γράφει μακροσκελείς επιστολές και παθιασμένα ποιήματα, παρόλο που δεν ξέρει να γράφει και να διαβάζει. Την παίρνει συνεχώς στο τηλέφωνο, παρόλο που δεν καταφέρνει ποτέ να της μιλήσει. Έχει αϋπνίες, προς μεγάλη ταλαιπωρία της μαμάς του της κυρίας Μαίρης, και όταν καταφέρνει να κοιμηθεί, βλέπει στον ύπνο του τη Σίσσυ να του τηγανίζει πατάτες. Γιατί το μόνο πράγμα που μπορεί να παρηγορήσει την πληγωμένη του καρδιά είναι οι τηγανητές πατάτες. Ένα ακόμα βιβλίο της δημοφιλέστατης σειράς του Αρκά, όπου ο Θανασάκης με την παρέα του: τον Χάρη, την Τζένη, τη Ζωή, τον Αποστόλη και φυσικά την τρομερή Ρόζα, δίνουν ρεσιτάλ παιδικού αυθορμητισμού, αθώας πονηριάς και άφθονου γέλιου.

1947. Mε το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου η Ελλάδα τυλίγεται στο χάος του Εμφυλίου.Ο τότε δεκαεξάχρονος Χρόνης Μίσσιος συλλαμβάνεται, βασανίζεται και καταδικάζεται σε θάνατο για τη συμμετοχή του στον Δημοκρατικό Στρατό. Αποφυλακίζεται με την αμνηστία του 1973, αφού έχει περάσει 21 χρόνια σε φυλακές και εξορίες. Την περίοδο αυτή της ζωής του ο Μίσσιος τη διηγείται στο ...καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς, βιβλίο που δεν χρειάζεται συστάσεις, τόσο που έχει διαβαστεί από την έκδοσή του το 1985 μέχρι σήμερα. Καθηλωμένοι από τη ζωντάνια της γραφής, αλλά και από τη δύναμη των γεγονότων και των προσώπων, η Μυρτώ Ράις, ο Συλβαίν Ρικάρ και ο Ντανιέλ Καζανάβ αποφάσισαν να αποτολμήσουν τη διασκευή του βιβλίου σε εικονογραφημένο αφήγημα. Δεν κατάφερα να αλλάξω το σύστημα, όμως δεν θα επιτρέψω ούτε σε αυτό να με αλλάξει, έλεγε ο Χρόνης Μίσσιος. Τι ονομάζουμε «πράξη αντίστασης» σήμερα; Τι περιεχόμενο μπορεί να δώσει κανείς στη λέξη «στράτευση»; Ποια όπλα διαθέτει, για να εναντιωθεί σ' ένα σύστημα που έχει καταντήσει την ελευθερία επιχείρημα μάρκετινγκ; Ποια πρότυπα να τον εμπνεύσουν μέσα σ' αυτόν τον μετα-ιδεολογικό κόσμο, που μοιάζει να επιστρέφει στο πιο σκοτεινό του παρελθόν; Η μαρτυρία αυτή μας απαντά με τρόπο ξεκάθαρο και δυνατό.

"ΚΑΜΜΕΝΑ ΒΟΥΡΛΑ": Γεροντάκια με παιδικό μυαλό ή παιδιά σε σώμα ηλικιωμένου; Είναι πολλά τα ερωτήματα, πολλές οι απορίες, και στη μέση το ατελείωτο ψάξιμο για το νόημα της ζωής. Πρέπει να ομολογήσω ότι στην αρχή μπερδεύτηκα και αναρωτήθηκα ποιος αθεόφοβος θα σκεφτόταν να φτιάξει ένα κόμικς για τα Καμένα Βούρλα. Ένα μέρος νοσταλγικό, το οποίο ήταν στις δόξες του σχεδόν μισό αιώνα πριν κι έχει πλέον αφήσει πίσω του τις καλές μέρες. Η νέα Εθνική Οδός με τις υπερσύγχρονες σήραγγες της μας κάνει να τα προσπερνάμε αδιάφορα, παρόλο που βρίσκονται ακριβώς δίπλα μας. Κι όμως υπάρχουν, είναι εκεί που ήταν πάντα και συνεχίζουν ακόμα την πορεία τους προς το μέλλον. Όταν ξεκίνησα να διαβάζω τις ιστορίες του Θανάση, ανακάλυψα ότι το κόμικς αυτό πράγματι μιλάει για τα "Καμμένα Βούρλα". "Γιατί δεν είπατε ποτέ στο κορίτσι/αγόρι που σας άρεσε, να πάτε σινεμά;" "Πράξατε σωστά που δεν ακολουθήσατε την παρέα σας στο ταξίδι για να δείτε τις πυραμίδες;" "Μετανιώσατε που φεύγατε πάντα νωρίς από τα πάρτι και χάνατε όλη τη φάση;" Αυτά τα ερωτήματα θα μας κυνηγάνε και θα μας βασανίζουν μέχρι το... τέλος. Στο βιβλίο αυτό δεν πρόκειται να βρείτε τις απαντήσεις, θα βρείτε όμως προτάσεις. Προτάσεις για το εδώ και το τώρα. Μελαγχολική αισιοδοξία, αυτές ήταν οι λέξεις που μου ήρθαν στο μυαλό μόλις τελείωσα τα Καμμένα Βούρλα, και φράσεις τύπου "Τώρα πια δεν γίνεται, γέρασα", μακάρι να μην τις πω ποτέ. Ευχαριστώ, Διαμαντή και Αριστο!

Ορκισμένος να μη γελάσει αν δεν ελευθερωθεί η Κρήτη, ο Καπετάν Μιχάλης ζει στο Μεγάλο Κάστρο στα τέλη του 19ου αιώνα, με τη φήμη του αγριμιού να τον συνοδεύει σε κάθε του στιγμή. Ο ίδιος όμως δείχνει να χάνει τη συγκέντρωσή του και να απομακρύνεται από τις αξίες του όταν γνωρίζει την Εμινέ, σύζυγο του αδερφοχτού του Νουρήμπεη, σαν να τον κυριεύει ένας «δαίμονας» άγνωστος σε εκείνον μέχρι τότε. Καθώς η τεταμένη κατάσταση ανάμεσα σε Οθωμανούς και Χριστιανούς στο νησί καταλήγει σε μια σειρά γεγονότων που θα οδηγήσει στην επανάσταση του 1889, ο Καπετάν Μιχάλης βρίσκεται να αναζητά την ελευθερία σε έναν ακόμη τομέα…

Ξέρεις από τί γίνεται το χρήμα που χρησιμοποιούμε; Γνωρίζεις τους μηχανισμούς του καπιταλισμού; Πίστευες ότι "Το Κεφάλαιο" του Μαρξ ήταν τόσο δύσκολο οσο και τα... κινέζικα; Ε, λοιπόν, ορίστε η διασκευή αυτού του κλασικού έργου σε γιαπωνέζικο manga. Με βάση μια ιστορία απλή -ένας μικροτυροκόμος δημιουργεί το εργοστάσιό του- το κόμικς περιγράφει τί είναι ο καπιταλισμός. Αυτό το βιβλίο-manga χωρίζεται σε δύο μέρη, απολύτως συμπληρωματικά -το πρώτο πραγματεύεται το χρήμα και το δεύτερο τους μηχανισμούς του κεφαλαίου- είναι ένα έξυπνο, διασκεδαστικό και απαιτητικό κάλεσμα να ανακαλύψουμε το σπουδαιότερο έργο του Μαρξ. Στα μέσα του 19ου αιώνα, η βιομηχανική επανάσταση ξεκινάει στην Ευρώπη αλλάζοντας εκ βάθρων τις αντιλήψεις και τους τρόπους κατανάλωσης και ζωής των ανθρώπων. Η μαζική παραγωγή είναι, εφεξής, δυνατή, αλλά οι ανισότητες που απορρέουν από τις νέες οικονομικές και κοινωνικές πρακτικές ανοίγουν ένα τεράστιο χάσμα. Από τη νέα κατάσταση ωφελείται μια μειοψηφία επιχειρηματιών, ενώ η μεγάλη μάζα των εργαζομένων μετατρέπονται σε "εργατική δύναμη" από την οποία πλουτίζουν οι πρώτοι. Σήμερα, κατακλυζόμαστε από αντικείμενα και προϊόντα, σκοτωνόμαστε στη δουλειά, καταναλώνουμε ολοένα και περισσότερο. Και παρότι γνωρίζουμε ότι το καπιταλιστικό σύστημα είναι καταδικασμένο και θα καταλήξει σε μια κρίση που θα προκαλέσει αμέτρητα θύματα, εξακολουθούμε να κλείνουμε τα μάτια. Πώς γεννιούνται οι οικονομικές κρίσεις; Πώς είναι δυνατόν να υπάρχει ανεργία; Γιατί όλες αυτές οι κοινωνικές ανισότητες; Γιατί χρειάζεται η αμφισβήτηση και η ανατροπή αυτού του συστήματος; Ανακαλύψτε σε αυτό το μάνγκα μια εισαγωγή στο μείζον έργο του Καρλ Μαρξ, που αφορά το σημερινό οικονομικό και κοινωνικό σύστημα: τον καπιταλισμό....

Δεν υπάρχει η παραµικρή αµφιβολία. Ο γάτος Καστράτο είναι µετεµψύχωση µεγάλου ευνούχου της αρχαιότητας: o θεολόγος Ωριγένης, ο ιουστινιάνειος στρατηγός Ναρσής ή µήπως κάποιος απ’ τους πολυµήχανους παρακοιµώµενους πρωθυπουργούς του Βυζαντίου; Ας αποφασίσει ο ίδιος. Εµάς µας ενδιαφέρει σύµπασα η τριάδα «Καστράτο». Λοιπόν, είναι οµοούσια. Και οι τρεις ήρωες ευνουχισµένοι: ο Καστράτο από σώµα, η γηραιά κυρία από πνεύµα, η Λουκρητία από ψυχή. Τρεις αναπηρίες του σύγχρονου κόσµου που παίζουν εδώ το παιχνίδι των ρόλων και που εκτρέφουν µαζοχιστικά τη δυστυχία τους καθώς εξαρτώνται η µια απ’ την άλλη. Ο κάθε ήρωας εκφράζει το δικό του ανικανοποίητο για το οποίο και κατηγορεί, όπως όλοι µας, είτε το οµολογεί είτε όχι, τη... Βάσκανο µοίρα. Αν οι ρόλοι άλλαζαν –ο Καστράτο αρτιµελής και ακόρεστα λάγνος, η Λουκρητία «απαθής» και ενάρετη, η κυρία αντιροµαντική, αυταρχική και ίσως νεάζουσα–,πάλι το τοπίο του κόσµου θα νοσούσε ανίατα, πάλι η τριάδα θα ναυαγούσε µέσα στις αντιφάσεις της και, βέβαια, ο «Καστράτο» θα ισορροπούσε και πάλι ιδιοφυώς, ως ποιητικό κόµικς. Η ποίηση του «Καστράτο» λοιπόν συνίσταται ακριβώς στη συµµετρία του µε την ουσία των σχέσεων στον σύγχρονο κόσµο: είναι αδύνατες. Αυτός ο «διάλογος κωφών», πέρα από τους γελαστικούς µηχανισµούς του, είναι διδακτικός ως προς τούτο: ότι τα όντα σήµερα ζουν ως κωµικοτραγικά και ιδίως µόνα, µέσα στις ανάγκες τους και στον δικό του κώδικα οµιλίας το καθένα. Από την εισαγωγή του Γιάννη Βαρβέρη

Το καλοκαίρι του 1943, ο Καρλ και οι συμμαθητές του μοιράζουν αντιναζιστικά φέιγ βολάν, συλλαμβάνονται από τη Γκεστάπο και φυλακίζονται. Για καλή τους τύχη, γλιτώνουν τη θανατική ποινή. Όλα αυτά έγιναν πριν από περίπου 20 χρόνια. Ο τότε έφηβος Καρλ είναι πια ενήλικας. Ως πάστορας έχει υπό τη φροντίδα του μια μικρή κοινότητα στην Ανατολική Γερμανία. Σπάνια σκέφτεται το παρελθόν. Μέχρι που μια μέρα πηγαίνει στο Βερολίνο και συναντά έναν υπάλληλο της Στάζι (Υπουργείο Κρατικής Ασφάλειας). Και τότε έρχεται αντιμέτωπος με μια δύσκολη απόφαση...

Εννέα γυναίκες από το Ιράν, από τρεις γενιές, μιλούν για άντρες, έρωτες και σεξ, γύρω από το σαμοβάρι. Πίνοντας τσάι, μοιράζονται μυστικά και αγωνίες, διηγούνται ιστορίες για την αγάπη, την προδοσία, τις προκαταλήψεις. Άλλοτε τρυφερές κι αστείες, άλλοτε πικρές και σκληρές, όπως οι ιστορίες των γυναικών σ' όλο τον κόσμο.