Έφη Λαδά

Κυριακή πρωί και λίγες σταγόνες βροχής άρχισαν να πέφτουν στο παράθυρο της Σοφίας. Ένιωθε τόσο απογοητευμένη που δεν θα μπορούσε να παίξει με τους φίλους της στη γειτονιά! Και, σαν να μην έφτανε αυτό, το τηλεφώνημα της θείας Κοραλίας χάλασε όλα τα σχέδιά της. Όμως, ενώ φαινόταν ότι θα ήταν μια χαμένη μέρα, κατέληξε να γίνει μια πολύ ξεχωριστή Κυριακή… Τα πιο όμορφα πράγματα στη ζωή μας είναι αυτά που συμβαίνουν απροσδόκητα!

Μια μέρα που ο αέρας φύσαγε δυνατά μια πύρινη κορδέλα απλώθηκε πάνω απ’ τις πόλεις και τα δάση. Ό,τι άφησε πίσω της ήταν καταστροφή και θλίψη. Σ’ εκείνο τον τόπο πήγε και άπλωσε τη σκιά της η Σιωπή και έμεινε για καιρό, με ζέστη και με κρύο, με βροχή και με χιόνια... Ώσπου...

Πολλές φορές οι μεγάλοι σκέφτονται τι θα μπορούσαν να γίνουν τα παιδιά όταν μεγαλώσουν.
Το κοριτσάκι της ιστορίας δεν έχει καμία αγωνία για όσα αναρωτιούνται οι άλλοι για το μέλλον της. Τίποτα δεν έχει μεγαλύτερη σημασία γι’ αυτήν από το να παρατηρεί τα πάντα γύρω της και να αξιολογεί όσα βλέπει και ακούει.
Όλα θα γίνουν την κατάλληλη στιγμή. Τώρα σημασία έχει να είναι παιδί. Όσο για το τι θα γίνει μετά; Ε, αυτό θα μας το πει όταν μεγαλώσει

Γνωρίστηκαν μια Κυριακή στο πάρκο, όταν μπερδεύτηκαν οι χαρταετοί τους στον ουρανό. Είπαν τα ονόματά τους… ο Φραγκίσκος και η Άννα.

Τα σπίτια τους τα χώριζε ένας δρόμος και το πάρκο όπου μαζεύονταν τα παιδιά. Τις Κυριακές η Άννα πήγαινε στο πάρκο.
Ο Φραγκίσκος έκανε ποδήλατο εκεί. Άρχισαν να μιλάνε για τα πράγματα που τους άρεσαν και ονειρεύονταν πώς θα είναι όταν θα μεγαλώσουν…
Μια τρυφερή ιστορία για την πρώτη αγάπη των παιδικών μας χρόνων