Ένα βιβλίο που αποκαλύπτει τα άγνωστα μυστικά των διάσημων μουσουργών, από τον Αντόνιο Βιβάλντι μέχρι τον Φίλιπ Γκλας. Στις σελίδες του βιβλίου παρελαύνουν στιγμιότυπα από την ζωή των Χέντελ, Μότσαρτ, Σοπέν, Σούμαν, Λιστ, Τσαϊκόφσκι, Μάλερ, Στράους, Σοστακόβιτς και πολλών άλλων.
Ένα βιβλίο που εξιστορεί τα σκοτεινά και βρόµικα παρασκήνια των μεγάλων της µουσικής. Θα µάθετε ότι ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ ήταν κατάδικος, ο Ρίχαρντ Βάγκνερ λέγεται πως ντυνόταν γυναίκα, ο Έντουαρντ Γουίλιαμ Έλγκαρ πειραµατιζόταν µε εκρηκτικά, ο Έκτορ Μπερλιόζ σχεδίαζε δολοφονία. Αληθινές ιστορίες με φόνους, ταραχές, ερωτικά δράματα και μεγάλη μουσική!
Κείμενα
Alfred Hitchcock, Carl T. Dreyer, Fritz Lang, Howard Hawks, Jean Renoir, Luis Buñuel, Michelangelo Antonioni, Orson Welles, Robert Bresson, Roberto Rossellini
Επιμέλεια
André Bazin, Charles Bitsch, Claude Chabrol, Eric Rohmer, Fereydoun Hoveyda, François Truffaut, Jacques Becker, Jacques Doniol-Valcroze, Jacques Rivette, Jean Domarchi, Jean Douchet, Jean-Luc Godard, Maurice Schérer, Michel Delahaye
Ντοκουμέντο του λόγου για τον κινηματογράφο, ο τόμος αυτός περιλαμβάνει συνεντεύξεις με δέκα από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες της ιστορίας του: Ρενουάρ, Ροσσελλίνι, Λανγκ, Χίτσκοκ, Χωκς, Μπουνιουέλ, Ουέλλες, Ντράγιερ, Μπρεσσόν, Αντονιόνι.
Δεν είναι απαραίτητο να μάθεις πώς παράγονται οι ήχοι – ένα άγγιγμα του πλήκτρου αρκεί και αυτό θα αρχίσει να τραγουδά. Τόσο απλά. Το πιάνο έχει αυτή την ιδιαιτερότητα σε σχέση με τα υπόλοιπα όργανα. Τα ογδονταοκτώ του πλήκτρα, ορατά με μια ματιά, προσφέρονται για τους άπειρους πιθανούς συνδυασμούς του μέλλοντος και του παρελθόντος της δυτικής μουσικής. Αύταρκες, επιβλητικό, μοναχικό, είναι το όργανο του βιρτουόζου και το εργαλείο του διευθυντή ορχήστρας, ικανό να συμπυκνώσει όλη την πολυπλοκότητα μιας όπερας ή συμφωνίας.
Το πιάνο συναρπάζει, και όχι μόνο τους μουσικούς. Ο Ρουσσώ, ο Ντιντερό, ο Φλωμπέρ, ο Φοντάνε, όπως και ο Τολστόι, η Τζέην Ώστιν, ο Ζολά, η Ζωρζ Σαντ, ο Βερλαίν ή ο Προυστ έγραψαν για το πιάνο. Μουσικοί και συνθέτες υπέκυψαν στον πειρασμό να γράψουν και εκείνοι. Πρώτα ο Μότσαρτ και ύστερα ο Μπερλιόζ, ο Ρόμπερτ και η Κλάρα Σούμαν, ο Λιστ και άλλοι. Όλος ο 19ος αιώνας ανέπτυξε έναν στοχασμό γύρω από το νέο, ογκώδες, φλογερό και μαγικό όργανο. Ο 20ος αιώνας παραμένει γοητευμένος από αυτό, όπως μας δείχνουν τα κείμενα του Τόμας Μανν, του Βιάν, της Σαγκάν, της Κολέτ, της Ντυράς ή του Άλφρεντ Μπρέντελ. Όσο για τον 21ο αιώνα, συγγραφείς όπως ο Εσενόζ και ο Μπαρνς διαιωνίζουν τον απόηχό του.
Filter by:
Clear All