Δεκατέσσερις ιστορίες «γειτονεύουν» στη Γλυκιά πενικιλίνη.
Ανάμεσα στους γείτονες, η Τασία του νεροχύτη, ο πολεμιστής του Κολωνού, η Αποστολική, ο Νικολάκης από τον Ψαρομαχαλά, οι νησιώτες του βουνού, ο Τάσος ο σινεματζής από το Μενίδι, οι χρυσοθήρες του Ακροκόρινθου, ένας επιστολολάτρης, τρεις μεταφραστές στον ημιώροφο, η αχώριστη παρέα του χολ και άλλοι· μεταξύ τους, κι εκείνοι που δε «δικτυώνονται» ποτέ.
Στη συλλογή διηγημάτων της Μαρίνας Παπαγεωργίου, τα πρόσωπα ζουν στις αθηναϊκές συνοικίες, αλλά και σε τόπους, γειτονιές της επαρχίας. Οι αφηγήσεις εκτυλίσσονται σε διαφορετικό χρόνο –«ανεβοκατεβαίνοντας» δεκαετίες χωρίς γραμμική ροή– και μετατοπίζονται σε γνώριμες ελληνικές διαδρομές.
Μικροί και μεγάλοι «σεισμοί», ορατοί κι «αόρατοι» άνθρωποι, γεύσεις κι επιγεύσεις, γλυκιές και πικρές. Μυστικά κι όνειρα της μέρας, σκηνικά και παρασκήνια, πρωταγωνιστές και κομπάρσοι.
Συστατικά της Γλυκιάς πενικιλίνης, οι συνειρμοί των εικόνων, των λέξεων, των αισθήσεων και η ασυνείδητη –ή απόλυτα συνειδητή– διατήρηση της παιδικής ματιάς και μνήμης ως στάσης ζωής και δημιουργικής ενέργειας στο χρόνο.
Η Θάλεια είναι γέννημα θρέμμα της οδού Μ. Δεν μετακινείται, παρά μόνο για να πάει στο γραφείο του Βρασίδα Γκέκα και του Τέρη Χαμηλοθώρη, όπου εργάζεται.
Η Θάλεια ζει με την αδελφή της, την Ερατώ. Οι γείτονες τις ονομάζουν «Μούσες της διπλανής πόρτας». Οι γείτονες που γελούν, τσακώνονται, χορεύουν, θορυβούν. Ο μισός τρίτος όροφος δεν έχει ησυχία.
Ωστόσο, η Θάλεια κι η Ερατώ ζουν «στη σκοτεινή πλευρά του ορόφου». Κι ας μην ζει πια εκεί ο κύριος Κ…Η Θάλεια είναι γέννημα θρέμμα της οδού Μ. Δεν μετακινείται, παρά μόνο για να πάει στο γραφείο του Βρασίδα Γκέκα και του Τέρη Χαμηλοθώρη, όπου εργάζεται.
Η Θάλεια ζει με την αδελφή της, την Ερατώ. Οι γείτονες τις ονομάζουν «Μούσες της διπλανής πόρτας». Οι γείτονες που γελούν, τσακώνονται, χορεύουν, θορυβούν. Ο μισός τρίτος όροφος δεν έχει ησυχία.
Ωστόσο, η Θάλεια κι η Ερατώ ζουν «στη σκοτεινή πλευρά του ορόφου». Κι ας μην ζει πια εκεί ο κύριος Κ…