Σ’ ένα ξενοδοχείο στο Παρίσι, ένα βραδάκι, τη δεκαετία του 1880, ο Μαρκ Τουέιν καθόταν µε τις κορούλες του, που τον θερµοπαρακαλούσαν να τους πει µια ιστορία. Αφού διάλεξαν µια εικόνα από ένα περιοδικό, για να γίνει µια αρχή, ο Τουέιν άρχισε να τους διηγείται το παραµύθι του Τζόννυ, ενός φτωχού αγοριού που βρέθηκε µε κάτι µαγικούς σπόρους στην τσέπη και στη συνέχεια πήρε µέρος στην επιχείρηση απελευθέρωσης ενός πρίγκιπα που είχε απαχθεί. Αργότερα, ο Τουέιν θα κρατήσει στα γρήγορα κάποιες πρόχειρες σηµειώσεις, όµως η ιστορία θα µείνει ηµιτελής… µέχρι τις µέρες µας. Οι σηµειώσεις αυτές του Μαρκ Τουέιν εντοπίστηκαν στο αρχείο Μαρκ Τουέιν στο Πανεπιστήµιο Καλιφόρνια του Μπέρκλεϋ και αποτελούν τώρα τον καµβά ενός παραµυθιού, όπως αναπτύχθηκε έναν αιώνα αργότερα.
Με το αποσπασµατικό σκιαγράφηµα του Τουέιν και έχοντας ως οδηγό µια ιστορία που στην πορεία σταµατά, ο συγγραφέας Φίλιπ Στεντ έγραψε ένα παραµύθι που εικάζει ποια θα ήταν η εξέλιξη, εάν ο Τουέιν είχε ολοκληρώσει το σχέδιό του. Με τη χαριτωµένη, χιουµοριστική και συχνά σπαρακτική εικονογράφηση της Έριν Στεντ, τούτη η ιστορία φτάνει στα χέρια µας κάνοντας ένα ταξίδι µέσα στον χρόνο και µας χαρίζει το πρώτο εικονογραφηµένο βιβλίο του θρυλικού Αµερικανού συγγραφέα, όπως το συνέλαβαν δύο από τα πιο σηµαντικά ονόµατα της παιδικής λογοτεχνίας στις µέρες µας.
Ο νεαρός λόρδος Μπέρκλεϋ αποφασίζει να εγκαταλείψει τους τίτλους ευγενείας του, το επιβλητικό Κάστρο Τσόµλυ στην αγγλική ύπαιθρο και την αριστοκρατική ζωή του και να ταξιδέψει ως κοινός θνητός στην Αµερική, προκειµένου να υπερασπιστεί στην πράξη την πίστη του στην κοινωνική ισότητα. Θα τα καταφέρει να ζήσει όπως οι ανώνυµοι απλοί άνθρωποι; «Ναι, καλά!» απαντά ο πατέρας του, κόµης του Ρόσµορ. Από την άλλη, ο Μάλµπερρυ Σέλλερς, συνταγµατάρχης, νοµικός πράκτωρ, µέντιουµ, υπνωτιστής, πνευµατικός και θεραπευτής, ένας αλλοπαρµένος εφευρέτης στην Ουάσινγκτον, θα βρεθεί από ένα γύρισµα της τύχης κληρονόµος της κοµητείας του Ρόσµορ στην Αγγλία.
Γύρω από αυτούς τους δύο κεντρικούς ήρωες, ο Τουέιν, βαθύς γνώστης της ανθρώπινης φύσης και των αντιφάσεών της, διεισδυτικός παρατηρητής του µεγαλείου του ανθρώπου και της, ταυτόχρονης, µικρότητάς του, στήνει µια ιστορία καταιγιστικού χιούµορ µε υπερβολικά κωµικές καταστάσεις και απίστευτα τραγελαφικές συµπτώσεις, που θυµίζει τους Μόντι Πάιθον. Η σατιρική πένα του Τουέιν ξεσπαθώνει στον Αµερικανό Κόµη –που µεταφράζεται για πρώτη φορά στην ελληνική γλώσσα– και δεν αφήνει τίποτα όρθιο (πολιτική, θρησκεία, εργατικά συνδικάτα, στερεότυπα και προκαταλήψεις, τις παραδεδοµένες πεποιθήσεις της εποχής του, την ανθρώπινη φύση την ίδια), σε ένα µυθιστόρηµα που ασχολείται µε το ζήτηµα της κατασκευασµένης ταυτότητας στις βιοµηχανικές κοινωνίες στα τέλη του 19ου αιώνα.