Αντόνιο Μαντσίνι

Μισοθαμμένο στη μέση μιας πίστας του σκι στις ιταλικές Άλπεις, στο χειμερινό θέρετρο του Σαμπολύκ, στη Βαλ ντ΄ Αόστα, ανακαλύφθηκε ένα πτώμα. Επάνω από το σώμα είχε περάσει το ερπυστριοφόρο όχημα που στρώνει το χιόνι στις πίστες και το είχε παραμορφώσει, δυσκολεύοντας έτσι την αναγνώρισή του. Ελάχιστα ίχνη υπήρχαν για να βοηθήσουν την έρευνα του υποδιοικητή Ρόκκο Σκιαβόνε, που είχε μετατεθεί πριν από λίγο καιρό στην περιοχή. Ίχνη από καπνό στριφτού τσιγάρου, κομμάτια από ρούχα, από σάρκες και ένα μακάβριο σημάδι αποδεικνύουν ότι δεν επρόκειτο για ατύχημα, αλλά για έγκλημα. Το θύμα αποκαλύπτεται πως ονομάζεται Λεόνε Μιτσικέ, κατάγεται από την Κατάνια, η οικογένειά του έχει οινοποιείο· ήρθε στις κορυφές των Άλπεων και στους αιώνιους παγετώνες για ν΄ ανοίξει ένα πολυτελές καταφύγιο μαζί με τη σύζυγό του Λουίζα Πεκ, μια έξυπνη και όμορφη γυναίκα, που ξεχωρίζει ανάμεσα σε πολλές άλλες. Ο υποδιοικητής Σκιαβόνε πρέπει να διαλέξει ανάμεσα σε τρεις πιθανές εκδοχές: βεντέτα της Μαφίας, χρέη, έγκλημα πάθους, ενώ καλείται να διαλευκάνει μια υπόθεση μέσα σε μια μικρή πόλη όπου σχεδόν όλοι είναι συγγενείς μεταξύ τους και όλοι έχουν οικονομική άνεση. Και όλοι τους κινούνται μεταξύ μιας μπουτίκ με πανάκριβα σπορ ρούχα, ενός μπαρ που μοσχομυρίζει vin brule, της σχολής του σκι και ενός εστιατορίου με θεϊκές γεύσεις...

Οι Μπεργκέ, πλούσια οικογένεια βιομηχάνων της Βαλ ντ’ Αόστα, έχουν ένα μυστικό και ο υποδιοικητής Ρόκκο Σκιαβόνε το ανακαλύπτει τυχαία, αντιλαμβανόμενος ότι γίνεται δέκτης μιας κραυγής απελπισίας από το εσωτερικό της οικογένειας. Η Κιάρα Μπεργκέ, η νεαρή κόρη της οικογένειας, πολύ δημοφιλής ανάμεσα στους συνομηλίκους της, εξαφανίζεται. Η εξαφάνισή της σηματοδοτεί την έναρξη ενός παιχνιδιού που παίζεται σε διαφορετικά επίπεδα. Ο Σκιαβόνε πρέπει να βρει τι κρύβεται πίσω από την άψογη εικόνα ενός προνομιούχου περιβάλλοντος, να νικήσει τον χρόνο σ’ έναν αγώνα δρόμου για τη ζωή, να φωτίσει την γκρίζα περιοχή όπου το έγκλημα και οι επιχειρήσεις συναντιούνται.

Στο μεταξύ το χιόνι συνεχίζει να πέφτει, Μάιο μήνα, στην Αόστα και επιδεινώνει την ήδη κακή διάθεση του Ρόκκο. Και μια σκιά ξεπροβάλλει και τον ακολουθεί για να τον χτυπήσει εκεί που πονά. Επειδή στο παρελθόν του δύστροπου μπάτσου υπάρχει μια σκοτεινή περίοδος που εμφανίζεται με κάθε ευκαιρία. Σαν αξεπλήρωτο χρέος. Σαν πληγή που ποτέ δεν κλείνει.

"Ο υποδιοικητής χαμογέλασε όταν σκέφτηκε την ομοιότητα που ένιωθε ότι υπήρχε ανάμεσα σ’ εκείνον και στον ιχνηλάτη σκύλο". Ο Ρόκκο Σκιαβόνε είχε μανία να παρομοιάζει με ζώο κάθε ανθρώπινη φυσιογνωμία που συναντούσε μπροστά του. Περισσότερο όμως από το σέτερ που προκάλεσε τη σκέψη, ο υποδιοικητής θύμιζε μάλλον κυνηγόσκυλο σπινόνε, δασύτριχο, απεριποίητο και όχι ιδιαίτερα κοινωνικό όπως είναι, πάντα όμως πειθαρχημένο στο ένστικτο του κυνηγού. Ο Σκιαβόνε είναι εριστικός μπάτσος, κάθε άλλο παρά άσπιλος και αμόλυντος, από τη Ρώμη και πιο συγκεκριμένα από το Τραστέβερε, με πληγωμένη ψυχή και αθεράπευτες ενοχές. Στην Αόστα που τον έχουν μεταθέσει, θα προτιμούσε να προφυλάσσει από τη βροχή τα αγαπημένα του Clarks και ν’ απολαμβάνει τις εφήμερες ερωτικές του σχέσεις παρά ν’ αρχίσει άλλη μια έρευνα στις χιονισμένες Άλπεις. Μια γυναίκα, μια σύζυγος που πλησίαζε στο φθινόπωρο της ζωής, βρέθηκε πεθαμένη από την οικιακή βοηθό. Κρεμασμένη από το πολύφωτο ενός δωματίου βυθισμένου στο σκοτάδι. Οι καταστροφές τριγύρω φανερώνουν κλοπή. Ο Ρόκκο δεν πείθεται. Μια σειρά από συμπτώσεις και αποκλίσεις, όπως και το αμφιλεγόμενο πολλών χαρακτήρων, μετατρέπουν σιγά σιγά την εικόνα της ληστείας σε ομιχλώδες τοπίο ανθρώπινου, περιβαλλοντικού και εγκληματικού μυστηρίου.