Ο γερμανικής καταγωγής Ρώσος ποιητής, διηγηματογράφος και δραματουργός Δανιήλ Χαρμς [Daniil Kharms] υπήρξε ένας από τους τελευταίους εκπροσώπους της περίφημης Ρωσικής Πρωτοπορίας, πριν την επιβολή του Σοσιαλιστικού Ρεαλισμού ως µόνου προτύπου για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού στη Σοβιετική Ένωση. Στη διάρκεια της ζωής του έγινε γνωστός κυρίως µε τα βιβλία του για παιδιά.
Το άλλο μέρος του έργου του παρέμεινε μέχρι το 1960 σε διάφορα αρχεία φίλων του: πειραματικά κείμενα, τα οποία ο Λέων Τολστόι απέρριψε για υπερβολική χρήση του φανταστικού στοιχείου, αλλά προαναγγέλλουν µε ώριμο τρόπο την ευρωπαϊκή λογοτεχνία του παραλόγου και επεκτείνουν το φανταστικό που διατρέχει το έργο του Γκόγκολ, δημιουργώντας µια γέφυρα προς τη σάτιρα των Ρώσων συγγραφέων της επιλεγόμενης «Ατσάλινης Γενιάς» της περιόδου 1940-1960.