Τέσσερις έννοιες του παρόντος

Κατά τη διάρκεια του τρέχοντος κοινωνικού και πολιτικού μετασχηματισμού, ένα σύνολο νεολογισμών, οι οποίοι κατά κανόνα βρίθουν θετικών συμπαραδηλώσεων, στριμώχνεται στις παρυφές της ακοής και της συνείδησης, όπου είναι δύσκολο να φωτιστούν. Οι έννοιες αυτές ξεγλιστρούν, μα οι έννοιες εκφέρονται πάντα από συγκεκριμένα υποκείμενα σε συγκεκριμένα πλαίσια. Έτσι και ο χείμαρρος που κατακλύζει, μάλλον μονόπλευρα, τον δημόσιο λόγο του καιρού και του τόπου μας, αδυνατεί εξαρχής να υπάρξει ουδέτερος, παρά τις σχετικές αξιώσεις που προβάλλει και την πανταχού παρουσία του.
Το ανά χείρας βιβλίο συγκεντρώνει τέσσερα κείμενα, το καθένα εκ των οποίων συνιστά μία απόπειρα ανασκαφής σε ένα περιορισμένο πεδίο· το νήμα που τα διατρέχει είναι η ανάδειξη της ιστορικότητας ιδεών που παλεύουν να την αποποιηθούν. Ακόμα κι αν οι αναλύσεις που περιέχονται συγκροτούνται αναπόφευκτα εκ των υστέρων, ο στόχος είναι θεμιτός: μικρές, αδιόρατες εκρήξεις στα θεμέλια ενός πελώριου οικοδομήματος που μοιάζει να περνάει σχεδόν απαρατήρητο επειδή εμφανίζεται ως αυτονόητο, διερώτηση περί μιας εικόνας του κόσμου που μας αντικρίζει με το ίδιο πάντα χαμόγελο, το οποίο φαντάζει σφηνωμένο στο πρόσωπό της.