Το θαυματουργό νερό

Ένας δικηγόρος από το νησί του Ιπποκράτη, την Κω, έρχεται να «σώσει» τον κόσμο. Το «θαυματουργό νερό» του υπόσχεται τη θεραπεία για πάσα νόσο. Τι είναι, τελικά, ο Καματερός; Γιατρός, εφευρέτης ή μήπως τσαρλατάνος; Ο απλός λαός, έτοιμος να πιστέψει σε ό,τι υπόσχεται απαλλαγή από κάθε μορφής πόνο κι απώλεια, τον ακολουθεί ως Σωτήρα. Ποια, όμως, είναι η αλήθεια πίσω από το νερό της Κω; Πού το ψέμα, που το κίνητρο και πού η σωτηρία; Πού μπορεί κανείς να βρει το «ήλιον» το αληθινό; Άλλοι το ψάχνουν στον πάτο ενός μπιτονιού, άλλοι στη φωτογραφία ενός έκπτωτου «μονάρχη». Η απάντηση, έρχεται από τον ίδιο τον Βασίλη Βασιλικό. Μια απάντηση που αντιπροσωπεύει την ελληνική πραγματικότητα από καταβολής χρόνου: «Κάθε δέκα χρόνια έχουμε μια διεθνή κρίση κι ένα θαυματουργό φάρμακο. Άλλοτε ήταν η πικραγγουριά. Τώρα είναι το νερό, η σκόνη, το «ήλιον» της Κω. Αύριο θα ναι ένα πέτρωμα απ το φεγγάρι...» «Hellas θα πει αλίμονο...» «Ο Βασιλικός εξέφρασε με καινούργια, μοντέρνα γλώσσα, μια γλώσσα πυκνή και πολυσήμαντη, τη διάλυση, τη σύγχυση, την απογοήτευση, τη διαμαρτυρία, τη φυγή - ό,τι χαρακτηρίζει και ό,τι αποτελεί την τέταρτη διάσταση της αινιγματικής εποχής του». Λίνος Πολίτης, Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας