Συναπαντήματα Ψυχής - Rencontres d'Âme (bilingue)

Τα σπίτια είναι πλάσματα ζωντανά. Δεν μπορώ να το αποδείξω αλλά το πιστεύω βαθιά. Ανασαίνουν, ζεσταίνονται, κρυώνουν, χαίρονται, λυπούνται, τολμούν, θυμούνται, όπως και οι άνθρωποι - δηλαδή ζουν. Και είναι θνητά, όπως και οι άνθρωποι. Σαν τους ανθρώπους που τα κατοικούν ή τα κατοίκησαν κάποτε έχουν πέντε αισθήσεις που μ' αυτές αγγίζουν όποιον τα αγγίζει, μυρίζουν όποιον τα μυρίζει, αφουγκράζονται όποιον τ' αφουγκράζεται, γεύονται όλα όσα συμβαίνουν μέσα τους και γύρω τους, και πάνω απ' όλα, βλέπουν. Τα μάτια τους είναι τα παράθυρά τους. Χαρούμενα ή σκοτεινά, κάποτε αδιάφορα, - σπάνια, με μια ιερή τρέλα. Οι μαυρόασπρες φωτογραφίες της Δέσποινας Βασιλείου αποκαλύπτουν στα δικά μας μάτια τη ζωντανή ματιά των σπιτιών. Το άσπρο-μαύροχωράει μέσα του όλα τα χρώματα, γι' αυτό με γοητεύει. Κοιτώ τα παράθυρα στις εξαίσιες αυτές φωτογραφίες και βλέπω με το νου μου τα χρώματα των σπιτιών. Βλέπω τις φιγούρες των ανθρώπων, των ζώων και των φυτών που αντάλλαξαν βλέμματα απ' αυτά τα ολοζώντανα παράθυρα. Τις στιγμές που η ματιά μου ευθυγραμμίζεται με της Δέσποινας, μια μαγική αύρα περιβάλλει τα σπίτια. Εκείνες τις στιγμές, όλα είναι δυνατά.