Μυθιστόρημα

Ο Στέφανος, έχοντας βιώσει εμπειρίες μιας μοναχικής ζωής, με μόνο στήριγμα την οικογένειά του, σε ώριμη πια ηλικία, καταφεύγει συχνά, απογοητευμένος, στη μεγαλύτερη αδελφή του Ευτέρπη, υποκατάστατο της πεθαμένης μητέρας τους και σημείο αναφοράς γι’ αυτόν.
Ο ήρωας, πνεύμα ανήσυχο και στοχαστικό, βιώνει τις αντιφάσεις και τα αδιέξοδα της ζωής. Προετοιμάζεται για ένα μεγάλο ταξίδι στις χώρες που γέννησαν την ανατολική φιλοσοφία, καθώς πιστεύει ότι έτσι θα πετύχει την εσωτερική υπέρβαση.
Όλα αλλάζουν όταν συναντάει τη Μαγδαληνή: μια κοπέλα που προσπαθεί να αποδράσει από το «χρυσό κλουβί» όπου την κρατούν φυλακισμένη. Και οι δύο έχουν γνωρίσει τις κοινωνικές συμβάσεις και την υποκριτική συνύπαρξη των ανθρώπων, γι’ αυτό προσέρχονται στη σχέση τους απροκατάληπτα και μοιράζονται τη σοφία που έχουν αποκτήσει.
Καθώς ξεδιπλώνεται η υπόθεση, ο συγγραφέας-ψυχαναλυτής φωτίζει με τέχνη τα υποσυνείδητα σκοτάδια των ηρώων του - και τα δικά μας - και με την ανάλυσή του φέρνει μπροστά στα μάτια μας το «μηχανουργείο του ερέβους», όπου γίνονται οι μεγάλες στρεβλώσεις που μας κάνουν να συναισθανόμαστε τη θλιβερή εποποιία της καθημερινότητας.
Μία αλληγορική ιστορία για τον κρυφό, αδέκαστο μάρτυρα που λειτουργεί πίσω και πέρα από το Εγώ μας, καυτηριάζει κάθε αυθαιρεσία μας, δολιότητα και ευτέλεια, φωτίζοντας τη «σκοτεινή ήπειρο» που βρίσκεται πίσω από κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα. Παράλληλα, με συνεχείς ανατροπές αποκαλύπτονται οι επαναλαμβανόμενες αυταπάτες που μας οδηγούν από πλάνη σε πλάνη στις εσωτερικές μας ψυχοσυγκρούσεις και στις συγκρούσεις με τον γύρω κόσμο. Αποτυπώνεται η προσπάθεια για αυτογνωσία - μέσα από αυτοαναιρέσεις της προσωπικότητάς μας -, η πορεία προς την πνευματική απελευθέρωση και η ένωση των αντιθέτων, που κομίζει η βουδιστική θεωρία της φώτισης (ΣΑΤΟΡΙ), για να επιτευχθεί η ένταξη της ατομικότητάς μας σε μια πνευματική παγκοσμιοποίηση.
Μόνο μετά το τέλος της αφήγησης συναρθρώνονται όλα τα παραπάνω στη συνείδηση και στις προσλαμβάνουσες του αναγνώστη. Το έργο διαπνέεται από μια ποιητική διάθεση, γιατί ο Πρατικάκης είναι, κατ’ εξοχήν, ποιητής.

Ένα αεροπλάνο πέφτει σ’ ένα τροπικό νησί. Οι επιζήσαντες, μικροί μαθητές από την Αγγλία, διαπιστώνουν σύντομα ότι το νησί είναι ακατοίκητο. Δεν υπάρχουν πουθενά μεγάλοι. Οργανώνονται μόνοι τους, αποκτούν αρχηγό και κανόνες για να επιβιώσουν μέχρι να έρθουν να τους σώσουν. Στην αρχή, μοιάζει με ονειρεμένη περιπέτεια. Αλλά τα παιχνίδια της μέρας τα διαδέχονται οι εφιάλτες της νύχτας. Κάποιοι αρχίζουν να πιστεύουν ότι ένα θηρίο στοιχειώνει το νησί. Λίγο λίγο, ο φόβος και η βία αποσαθρώνουν τη μικρή τους κοινωνία, τα αγόρια ορμούν χωρίς επιστροφή προς τη βαρβαρότητα… Το βιβλίο που χάρισε στον William Golding παγκόσμια φήμη θεωρείται πλέον σήμερα κλασικό, ένα από τα σπουδαιότερα έργα της σύγχρονης λογοτεχνίας. Και συνεχίζει να συγκινεί εκατομμύρια αναγνώστες σε όλο τον κόσμο, με τον απλό, ακαταμάχητο μύθο του για το τέλος της αθωότητας και το βαθύ, αρχέγονο σκοτάδι που παραμονεύει πάντα πίσω από τον πολιτισμένο μας εαυτό. «Τα έργα του, με τη σαφήνεια της τέχνης της ρεαλιστικής αφήγησης και την ποικιλομορφία και την οικουμενικότητα του μύθου, φωτίζουν την ανθρώπινη κατάσταση στον σημερινό κόσμο». Από το σκεπτικό της Σουηδικής Ακαδημίας για τη βράβευση του William Golding με το Νόμπελ το 1983.

Ένα αεροπλάνο πέφτει σε κάποιο απομονωμένο και ακατοίκητο νησί. Οι μόνοι επιζώντες είναι μια παρέα από σχολιαρόπαιδα, που μαζεύονται στην παραλία με την ελπίδα ότι θα έρθει βοήθεια. Σύντομα, στο φως της ημέρας, ανακαλύπτουν έναν τόπο με πανέμορφα πουλιά και βαθυγάλανα νερά· όμως τα όνειρά τους στοιχειώνονται, στο σκοτάδι της νύχτας, από την απειλητική εικόνα ενός τρομακτικού τέρατος. Αφού εκλέξουν έναν αρχηγό, τον Ραλφ, τα παιδιά θα προσπαθήσουν να οργανώσουν τη ζωή τους ώστε να καταφέρουν να επιβιώσουν. Ωστόσο οι δυσκολίες που βρίσκουν μπροστά τους, αλλά και οι μνήμες από τη ζωή που άφησαν πίσω τους, τα αναγκάζουν στην πορεία να επιστρατεύσουν πρότυπα ίδια με εκείνα των ενηλίκων και της πολιτισμένης κοινωνίας τους. Τα αποτελέσματα θα είναι ολέθρια. Η αθωότητα θα αφανισθεί από την επέλαση μιας αρχέγονης βίας.

Με αυτό το πρώτο μυθιστόρημα που κυκλοφόρησε το 1954, ο Γουίλιαμ Γκόλντινγκ ανακατευθύνει, με ειρωνική και αλληγορική διάθεση, την αφήγηση της παραδοσιακής περιπέτειας προς μια βαθύτερη, υπαρξιακή, προαιώνια διάσταση. Ο Άρχοντας των Μυγών ανήκει στα κλασικά αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας και συγκαταλέγεται στα καλύτερα βρετανικά βιβλία όλων των εποχών· παραμένει όχι μόνο το διασημότερο, αλλά και το πλέον αντιπροσωπευτικό έργο του νομπελίστα συγγραφέα. Ο Γουίλιαμ Γκόλντιγκ πίστευε ότι η πρόοδος αμβλύνει τα χαμηλά ένστικτα των ανθρώπων αλλά δεν μπορεί να τα απαλείψει. Μια συναρπαστική μυθιστορηματική παρακαταθήκη, βαθιά φιλοσοφημένη, για το μέλλον.

Ο Αστράγαλος –στην πραγματικότητα Το κάταγμα στον αστράγαλο– είναι το χρονικό μιας απόδρασης από τις γυναικείες φυλακές και μια ιστορία επιβίωσης. Σωματικός και ψυχικός πόνος, συντροφικότητα, συνενοχή, συνωμοτικότητα, έρωτας, προδοσία: ένα αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα, όπου η αναμονή μοιάζει με παραλήρημα. Το βιβλίο έγινε μύθος στη δεκαετία του ’60 – όχι μόνο για την περιγραφή μιας ζωής στο περιθώριο, αλλά και για τη γλώσσα, για τη χάρη του ύφους. Η ΑλμπερτίνΣαρραζέν θεωρήθηκε ο θηλυκός Ζαν Ζενέ, απέσπασε εξαίσιες κριτικές, από τον Nouvel Observateur μέχρι τις χριστιανικές εφημερίδες, και το 1968 έγινε ηρωίδα κινηματογραφικής ταινίας με πρωταγωνιστές τη Μαρλέν Ζομπέρ και τον Χορστ Μπούχολτς. Μια καινούρια διασκευή του βιβλίου προβλήθηκε τον Απρίλιο του 2015 με πρωταγωνίστρια τη Λεϊλά Μπεχτί.«Η Σαρραζέν έχει έναν υπέροχο ρυθμό και έναν καθηλωτικό τρόπο». Simone de Beauvoir«Μια μοναδική γυναίκα, μια σπάνια συγγραφέας». Le Figaro«Η ζωή της μπορεί να ήταν τραγικά σύντομη, άφησε όμως ένα μυθιστόρημα για το οποίο είμαστε ευγνώμονες, 50 χρόνια μετά τον θάνατό της...» Pop Matters«Από την πρώτη σελίδα του νιώθεις την καρδιά σου να χτυπάει γρηγορότερα...» NDR Kultur«Διακόσιες σαράντα οκτώ καθηλωτικές, εκρηκτικές σελίδες!» L’ information 

Βρισκόμαστε στο Μπράιτον τη δεκαετία του ’50 όταν η Μάριον αντικρίζει για πρώτη φορά τον όμορφο και αινιγματικό Τομ. Τη μαθαίνει να κολυμπά στη θάλασσα του Μπράιτον και η Μάριον τον ερωτεύεται παράφορα πιστεύοντας ότι η αγάπη της θα είναι αρκετή και για τους δυο τους. Μερικά χρόνια αργότερα, ο Πάτρικ συναντά τον Τομ. μαγεύεται από τον νεότερο άντρα και τον μυεί σε έναν λαμπερό, εκλεπτυσμένο, νέο για εκείνον κόσμο. Ο Τομ είναι ο αστυνομικός τους. Εκείνη την εποχή, ο γάμος είναι η πιο ασφαλής επιλογή. Οι δύο εραστές πρέπει να τον μοιράζονται, μέχρι που ο ένας από τους δύο καταρρέει και τρεις ζωές οδηγούνται στην απόλυτη καταστροφή. Εμπνευσμένο από την αληθινή ιστορία της σχέσης του λογοτέχνη Έντουαρντ Μ. Φόρστερ με τον αστυνομικό, Μπομπ Μπάκινγκχαμ, και τη γυναίκα του, Μέι, το βιβλίο Ο Αστυνομικός μου συνιστά ένα βαθιά ειλικρινές αφήγημα για την παθιασμένη αντοχή της αγάπης μέσα στον χρόνο και για τη δυστυχία που προκάλεσε μία καταπιεστική κοινωνία.

Σκοπός μου σ αυτή την έκδοση είναι να δώσω μια πληρέστερη εικόνα των διαφόρων μορφών του κειμένου του Ραγκαβή. Θέλησα επίσης να διευκολύνω την αντιπαραβολή της έκδοσής μου με την έκδοση του Α. Σαχίνη. Γι αυτό στο κείμενό μου παραπέμπω στους αριθμούς των σελίδων της χρηστικής έκδοσης Σαχίνη.
Αν και βασίζομαι στο κείμενο της Πανδώρας, δίνω στο κριτικό υπόμνημα και τις διαφορετικές γραφές και τις προσθήκες των εκδόσεων Β και C. Όταν υπάρχουν στις μεταγενέστερες μορφές του κειμένου σημαντικές αλλαγές και προσθήκες, τις προσθέτω σε αγκύλες και με πλάγια γράμματα, όπως στις σελ. 161 και 130 - 135. [...]

Ο Ερνστ Βάις έγραψε τον Αυτόπτη μάρτυρα με αφορμή έναν λογοτεχνικό διαγωνισμό για τους εξόριστους γερμανόφωνους συγγραφείς το 1938. Το βιβλίο αποτελεί την τελευταία του μυθοπλαστική αυτοβιογραφία με πρωτοπρόσωπο αφηγητή, σε μια σειρά που είχε ξεκινήσει περίπου δέκα χρόνια νωρίτερα, και συγχρόνως το τελευταίο μυθιστόρημα του Βάις. Το χειρόγραφο αναδύθηκε πάλι και έφτασε στην Ευρώπη από τις ΗΠΑ το 1951, ενώ η έκδοσή του ήταν το έναυσμα για να ανακαλυφθεί το έργο ενός σημαντικού και ξεχασμένου συγγραφέα. Με τα μέσα του μυθιστορήματος ο «χειρουργός της ψυχής» Ερνστ Βάις ανατέμνει στον συγκλονιστικό Αυτόπτη μάρτυρα τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες που γέννησαν τη φρίκη του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου, τις πρώτες επιτυχίες του Χίτλερ και τις αποτυχίες της «Βαϊμάρης», την ψυχοπολιτική τεχνολογία του αυταρχισμού και του ολοκληρωτισμού, τον ναζιστικό ζόφο που σημαδεύει τα ατομικά και τα συλλογικά πεπρωμένα. Ο Αυτόπτης μάρτυρας έχει χαρακτηριστεί κατά καιρούς αντιφασιστικό μυθιστόρημα, ψυχογράφημα των Γερμανών διανοουμένων από το 1914 μέχρι το 1936, μυθιστόρημα για τον Χίτλερ (Hitlerroman) ή για το παθολογικό και το δαιμονικό στοιχείο στον ναζισμό. Ο ανώνυμος πρωτοπρόσωπος αφηγητής είναι ένας γιατρός ο οποίος θεραπεύει από υστερική τύφλωση τον δεκανέα Α.Χ. σε ένα στρατιωτικό νοσοκομείο προς το τέλος του «μεγάλου πολέμου», θεωρώντας σφαλερά πως η «θαυματουργή θεραπεία» εγγυάται την υπεροχή του και την κυριαρχία του πάνω στον θεραπευμένο. Καταδιωκόμενος και ο ίδιος από τον Α.Χ., παρακολουθεί πώς το «έργο» του σκορπάει απροσμέτρητα βάσανα στην Ευρώπη, μέχρι που αποφασίζει να λυτρωθεί από τις μάταιες προσπάθειες του «αυτόπτη», πηγαίνοντας να πολεμήσει για τη δημοκρατική κυβέρνηση της Ισπανίας. Γράφοντας αυτό το βιβλίο, ο Ερνστ Βάις διεξήγαγε τη δική του, λογοτεχνική, μάχη, με τα μάτια ορθάνοιχτα ως το τέλος.

Το περιεχόμενο λίγο μετρούσε για τον Γκυλαίν. Μόνο η πράξη της ανάγνωσης είχε σημασία για κείνον. Διάβαζε το κείμενο δυνατά, όποιο κι αν ήταν αυτό, με την ίδια παθιασμένη αφοσίωση. Και, κάθε φορά, η μαγεία λειτουργούσε. Καθώς οι λέξεις έφευγαν από τα χείλη του, έπαιρναν μαζί τους λίγη από την αναγούλα που τον έπνιγε καθώς πλησίαζε στο εργοστάσιο. Ο Γκυλαίν Βινιόλ δουλεύει σ’ ένα εργοστάσιο πολτοποίησης βιβλίων. Κάθε πρωί, θέτει σε λειτουργία ένα φοβερό μηχάνημα, το Zerstor 500, το οποίο τρέφεται με τόνους από απούλητα βιβλία. Ζει μια πεζή ζωή, καθημερινά, όμως πηγαίνοντας στη δουλειά του, διαβάζει στους επιβάτες του τρένου των 6.27 το πρωί τις σελίδες που διέσωσε από τα ατσάλινα δόντια του τέρατος την προηγούμενη μέρα. Ώσπου ένα πρωί βρίσκει κάτω από το κάθισμά του στο βαγόνι του τρένου ένα στικάκι USB, το οποίο περιέχει ένα χειρόγραφο που θα του αλλάξει τη ζωή... Μέσα σ΄ ένα σκηνικό σκληρής καθημερινότητας, μεταμορφωμένο από τη μαγεία ανεπανάληπτων χαρακτήρων, ξεπηδά ένα εκπληκτικό, σύγχρονο, ποιητικό και γενναιόδωρο παραμύθι, ένα από εκείνα τα βιβλία που σπάνια συναντάμε και, όταν τα βρούμε, τα κρατάμε για πάντα στην καρδιά μας. "Από έκπληξη σε έκπληξη και από ανατροπή σε ανατροπή. Είμαστε όλοι κατά κάποιο τρόπο αφηγητές του πρωινού τρένου". L’ Express "Ένα σύγχρονο παραμύθι γεμάτο συναισθήματα, όπου η Σταχτοπούτα δουλεύει στις τουαλέτες και η καλοσύνη θριαμβεύει. Ο Αφηγητής του πρωινού τρένου διαβάζεται παντού και είναι σίγουρο πως θα σας φτιάξει τη μέρα!". RTL "Το βιβλίο αυτό είναι η ζωή σαν μυθιστόρημα. Ο Ντιντιελοράν γεμίζει με μαγεία την πιο πεζή καθημερινότητα, διαλύοντας την κατήφειά της με χιούμορ και τρυφερότητα". Librairie Millepages (Vincennes) "Η χαρά της ανάγνωσης!" The Sunday Times

"- Με βρίσκεις όμορφη; Η Κλοέ καθρεφτιζόταν στο νερό μιας ασημένιας δεξαμενής όπου κολυμπούσε ανενόχλητο το χρυσόψαρο. Στον ώμο της, το γκρίζο ποντίκι με τα μαύρα μουστάκια έτριβε τη μύτη του με τα ποδαράκια του και παρατηρούσε τις μεταβαλλόμενες αντανακλάσεις. Η Κλοέ είχε φορέσει τις κάλτσες της, διάφανες σαν τον καπνό του θυμιάματος, στο χρώμα της ανοιχτόχρωμης επιδερμίδας της, και τις ψηλές άσπρες δερμάτινες γόβες της. Κατά τ' άλλα, ήταν γυμνή, εκτός από ένα βραχιόλι από μπλε χρυσό που έκανε να φαίνεται ακόμη πιο εύθραυστος ο λεπτεπίλεπτος καρπός της. - Νομίζεις ότι πρέπει να ντυθώ;..."" Αναγνώστη, καλωσόρισες στον κόσμο του Μπορίς Βιαν: έναν κόσμο ονειρικό, ιδωμένο μέσα από ""το μαγικό παράθυρο"" του συγγραφέα, έναν κόσμο τεχνητό και ευφάνταστο, πολύχρωμο, αφρώδη, γευστικό και μελωδικό. ""Ο αφρός των ημερών"" είναι ένα μυθιστόρημα μιας εποχής, μιας χώρας, μιας γλώσσας και ταυτόχρονα ένα μυθιστόρημα εκτός χρόνου, εκτός γεωγραφικών συντεταγμένων, ένα μυθιστόρημα κατεξοχήν της γλώσσας, στην παράδοση του Ραμπελαί, του Λιούις Κάρρολ, του Αλφρέντ Ζαρρύ και του Ρεημόν Κενώ, στο πνεύμα του Κολεγίου της Παταφυσικής. Είναι επίσης ένα μυθιστόρημα μιας μουσικής, της τζαζ, ένα μυθιστόρημα ""πολύ πολύ σουίνγκ"", σύμφωνα με την αγαπημένη έκφραση του συγγραφέα. Πρόσφατα, ""Ο αφρός των ημερών"" μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη από τον Μισέλ Γκοντρύ, με πρωταγωνιστές την Ωντρέ Τωτού και τους Ρομαίν Ντυρί, Γκαντ Ελμαλέ, Ομάρ Συ. "

Μάιος του 1937. Ένας τριαντάρης περιμένει δίπλα στον ανελκυστήρα μιας πολυκατοικίας του Λένινγκραντ. Περιμένει όλη τη νύχτα ότι ανά πάσα στιγμή θα τον οδηγήσουν στο Αρχηγείο της Υπηρεσίας Κρατικής Ασφάλειας. Καμιά από τις διασημότητες που γνώρισε την περασμένη δεκαετία δεν μπορεί τώρα να του φανεί χρήσιμη. Και ελάχιστοι από όσους οδηγούνται στο Αρχηγείο επιστρέφουν.Αυτή είναι η αφετηρία του νέου αριστουργηματικού μυθιστορήματος του Μπαρνς, μια ιστορία για τη σύγκρουση ζωής και τέχνης, το θάρρος, τη δειλία, και τον πόνο του αναπόφευκτου συμβιβασμού. Το βιβλίο αναφέρεται στη ζωή, το έργο του Ντμίτρι Σοστακόβιτς καθώς και στη σύγκρουσή του με το σταλινικό καθεστώς.